سردار افشار:
تسخیر لانه جاسوسی تنها راه بود
رئیس هیات اندیشه‌ورز سپاه گفت: قطعا تسخیر لانه جاسوسی تنها راه بود؛ در مذاکراتی که دولت موقت با آمریکایی‌ها داشت آنها به هیچ وجه کوتاه نمی‌آمدند تا جمهوری اسلامی ایران را که برآمده از اراده مردم بود بپذیرند.
به گزارش گروه سایر رسانه های
دفاع پرس، 13 آبان روز ملی مبارزه با استکبار جهانی، تجلی روحیه استکبارستیزی مردم ایران است و هر سال در این روز، انزجار ملت ایران از سیاست‌های تجاوزکارانه آمریکا ابراز می‌شود.
اما شاید مراسم امسال را بتوان با توجه به رویکردهای چند سال اخیر آمریکا علیه ایران، همچنین بدعهدی‌ها در قبال برجام، لفاظی‌ها و سخنان اخیر رئیس‌جمهور آمریکا که به صراحت ملت ایران را تروریست خطاب کرد، متفاوت با مراسم سال‌های گذشته دانست چراکه مواضع دونالد ترامپ، کمک بزرگی به شفافیت دشمنی آمریکا با ملت ایران کرد و منجر به انسجام و وحدت بیشتر میان گروه‌های مختلف در کشورمان علیه آمریکا شده است.
در همین ارتباط همچنین دیدگاه‌های مختلف در مورد تسخیر لانه جاسوسی و تغییر مواضع برخی از دانشجویان تسخیرکننده لانه جاسوسی، گفت‌وگویی با سردار علیرضا افشار از دانشجویان پیرو خط امام(ره) در حادثه 13 آبان سال 58 و رئیس هیات اندیشه‌ورز سپاه انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید:
با توجه به این‌که در سال 58 از دانشجویان پیرو خط امام(ره) بودید، شرایط امروز را به لحاظ ضدیت با آمریکا چقدر با اوایل انقلاب مشابه می‌دانید؟
در مقطع تسخیر لانه جاسوسی شور و شوق و وحدت ملی مردم در ضدیت با آمریکا به خصوص نسل جوان در اوج خود قرار داشت، به خصوص که در آن مقطع حضرت امام(ره) هم جهتگیری تهدیدات و دشمنی‌ها علیه کشورمان را از ناحیه آمریکا اعلام کرده بودند، هر چند در آن مقطع افراد لیبرال و غربگرایی هم به خصوص در دولت موقت بودند که نگاه متفاوتی داشته و علاقه‌مند بودند این مخالفت‌ها کاهش یابد و به نوعی تعامل بین دو کشور رخ دهد.
اما امروز شعارها علیه آمریکا از بصیرت بالاتری برخوردار است و شناخت ملت ما از آمریکا بیشتر شده است، شاید در آن مقطع جنبه‌های احساسی بیشتر بود و افراد خاصی عمق دشمنی‌های آمریکا را بیشتر درک کرده و می‌شناختند اما در حال حاضر مردم ایران به دلیل برخی حوادث از جمله دفاع مقدس، و حمایت آمریکا از صدام یا تحریم‌های اعمال شده از سوی آمریکا، متوجه عمق زیاد دشمنی آمریکا با ایران شده‌اند، شاید امروز ابعاد مختلف جنگ نرم یا تهدیدات نرم استکبار به سرکردگی آمریکا همچنان برای همه اقشار مردم شناخته شده نیست اما در قسمت ابعاد اقتصادی بخصوص اعلام صریح مواضع علیه ایران در مجامع جهانی و به‌کارگیری همه توان آمریکا علیه ایران بصیرت بیشتری میان مردم ایجاد شده است.
حرکت دانشجویان در آبان سال 58 احساسی بود یا بر اساس شناخت آنها از رفتار آمریکا و فعالیت‌های جاری در سفارت آمریکا صورت گرفت؟
دانشجویان برای تسخیر لانه جاسوسی مطالعات و بررسی‌هایی داشتند و در این زمینه یقین حاصل شده بود که کانون هدایت بلواها و حوادث تروریستی، سفارت آمریکاست و همان طور که امام فرمودند «تمام گرفتاری و مشکلاتی که در کشور ایجاد می‌شود ناشی از دشمنی آمریکا است که از طریق لانه جاسوسی دنبال می‌شد» اما در عین حال اسناد چندانی در این زمینه در اختیار نداشتند. این در حالی است که بیشترین شناخت دانشجویان و عموم مردم پس از تسخیر لانه جاسوسی و دسترسی به اسناد به دست آمد.
برخی معتقدند از سال 58 تا کنون در هیچ مقطعی به اندازه مقطع فعلی، مردم کشورمان نسبت به دشمنی با آمریکا همدل و متحد نبوده‌اند. آیا با این مساله موافقید. دلیل چنین پدیده‌ای از نظر جنابعالی چیست؟
کاملا با این نظر موافق هستم، چرا که در کشورمان گروه‌هایی وجود داشتند که هنوز احتمالاتی می‌دادند که آمریکا حتی در راستای تامین منافع خود هم که شده درازای دریافت امتیازاتی در موضوع هسته‌ای از تحریم‌ها دست خواهد کشید. هر چند امید این گروه نابجا بود اما هیچ احتمالی نمی‌دادند که به‌رغم همه امتیازات داده شده و تعهدی که آمریکا در مورد اجرای برجام داده است این کشور تعهداتش را نادیده بگیرد اما حتی جامعه جهانی هم شاهد نقض برجام از سوی آمریکا و عدم پایبندی این کشور به تعهداتش بود، به همین دلیل وحدت داخلی در کشورمان بسیار گسترش یافته و همه آحاد مردم از هر جناح و گروهی با این مساله هم نظر بوده و در میدان مقابله با دشمنی آمریکا و دفاع از منافع ایران هم نظر شده‌اند.
در مورد حادثه تسخیر لانه جاسوسی دیدگاه‌های مختلفی مطرح شده است، با توجه به حضور شما در آن حادثه آیا هیچ راه دیگری جز تسخیر لانه جاسوسی در مقابله با آمریکا وجود داشت؟
قطعا راه دیگری وجود نداشت، چرا که در مذاکراتی که دولت موقت هم به صورت علنی یا پنهانی با آمریکایی‌ها داشتند آنها به هیچ وجه کوتاه نمی‌آمدند تا جمهوری اسلامی ایران را که برآمده از اراده مردم بود بپذیرند، بویژه موضوعاتی در ارتباط با پناه دادن به شاه و برگرداندن وی به ایران طبق قوانین و موازین بین‌المللی را چگونه می‌شد بدون تسخیر لانه جاسوسی انجام داد.
برخی از دانشجویان پیرو خط امام(ره) طی سال‌های بعد از آن حادثه اظهار پشیمانی کردند. دلیل این مساله به نظر شما چه بود؟
در این زمینه تغییر مواضع برخی از دانشجویان پیرو خط امام (ره) طی سال‌های گذشته را نمی‌توان مبنایی برای قضاوت قرار داد چرا که اغلب دانشجویان پیرو خط امام(ره) بر مواضع خود مستحکم ایستاده و تغییر گرایش نداده‌اند.
در عین حال تغییر مواضع آنها طنز تلخی هم دارد، چرا که آنها افرادی بودند که در آن دوره مخالف نیروهای انقلابی و ولایی بودند. این عده اعضای حزب جمهوری اسلامی را طرفدار بازار، سرمایه‌داری و امپریالیسم می‌دانستند. در همان مقطع جریان سیاسی به نام خط 3 راه افتاد که نه طرفدار لیبرال‌ها و نه طرفدار حزب جمهوری بودند، آنها مخالف شهید بهشتی بودند و حتی مواضعی را علیه وی مطرح می‌کردند، اما در حال حاضر در دامن جریاناتی که آن زمان آن را محکوم می‌کردند افتاده و متمایل به غرب شده‌اند.
انقلابیگری آن روز دانشجویان پیرو خط امام(ره) چه تفاوتی با انقلابیگری امروز میان دانشجویان دارد؟
در حال حاضر نیز گروه‌هایی از دانشجویان مانند همان زمان روحیه انقلابی دارند، آن روز بزرگ‌ترین عملیات آتش‌به‌اختیاری که در آن دوران در چارچوب رهنمودهای امام شکل گرفت تسخیر لانه جاسوسی بود که دانشجویان احساس‌وظیفه کرده بودند، این روحیه امروز نیز در بسیاری از دانشجویان وجود دارد اما عرصه آن متفاوت است. جوانانی از جمله شهید حججی و دیگر مدافعان حرم همچنین دانشجویان اردوهای جهادی هم روحیه انقلابی دارند اما عرصه‌های بروز این روحیه انقلابی متفاوت از سال 58 است. اما در عین حال مشترکات اصلی هر دوی آنها تبعیت از ولایت و استکبارستیزی است.
