به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر
دفاع پرس، 28 صفر یکی از غم‌انگیزترین روزها برای مسلمانان است؛ در سال یازدهم هجری قمری پیامبر رحمت و مهربانی‌ها چشم از جهان فرو بستند و به دیار باقی شتافتند. این روز همچنین سالروز شهادت امام حسن مجتبی (ع) است که ایشان در سال 50 هجری قمری به دلیل مسمومیت با زهر به شهادت رسیدند.
امام حسن علیه السلام هفت سال از دوران پیامبر اکرم (ص) را درک کرد و پس از آن در کنار امام علی (ع) بود؛ امامی که پیامبر شب پیش از بیماری شدیدش در حالی که دست علی علیه‌السّلام را گرفته بود، همراه جماعتی برای طلب آمرزش به قبرستان بقیع رفت و برای اهل قبور درود فرستاد و برای آنان طلب استغفار طولانی کرد. آنگاه به علی (علیه‌السّلام) فرمود: «جبرئیل هر سال یک مرتبه قرآن را بر من عرضه می‌کرد؛ ولی امسال دو مرتبه این امر صورت گرفته است و این دلیلی ندارد مگر اینکه اجل من نزدیک باشد.» پس به علی علیه‌السّلام گفت: «اگر من از دنیا رفتم، تو مرا غسل بده.»
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله امام حسن مجتبی علیه السلام را بسیار دوست مى‌داشت و در روایات آمده است که آن حضرت را بر شانه مى‌نهاد و مى‌گفت: خداوندا، من دوستش دارم، تو نيز او را دوست بدار!
همچنین حضور امام حسن در حوادث مهمی در زمان پیامبر اکرم (ص) نشان از جایگاه رفیع‌شان دارد. امام حسن (ع)، امام حسین (ع) و فاطمه زهرا (س) در جریان مباهله حضور داشتند و همچنین امام حسن (ع) مصداق اهل بیت در جریان نزول آیه تطهیر است.
پس از شهادت امام علی (ع) و آغاز دوران امامت امام حسن مجتبی (ع)، جو تشویش و اغواگری که توسط معاویه نسبت به امام علی (ع) و اهل بیت (ع) انجام شده بود در جامعه وجود داشت و شهادت امام فرصتی شد تا امویان از وضعیت جامعه استفاده کنند و زمینه تضعیف حکومت امام حسن مجتبی (ع) را فراهم کنند. از این رو معاویه جاسوس‌هایی را به شهرها روانه کرد که در نهایت منجر به ایجاد جنگ بین معاویه و امام حسن (ع) شد. معاويه قبل از جنگ با حيله و تهديد وارد شد كه نتيجه مكر او مجبوركردن امام به پيشنهاد صلح معاويه شد اما با شرايط خاصي كه حضرت تعيين كردند.
بعد از مجبور شدن امام حسن علیه السلام به صلح با معاویه، از همان آغاز عده‌ای شروع به خرده‌گيری از حضرت كردند و معاويه با زير پا نهادن صلح‌نامه، انديشه كشتن حضرت را در سر پروراند. معاويه پس از چهار مرتبه اجرای نقشه شوم خود توانست در مرتبه آخر توسط جعده دختر اشعث همسر امام حسن توسط زهری قوی حضرت را مسموم كند كه بعد از اين زهر حضرت در بستر بيماری شديد افتاد و سرانجام در 28 صفر سال 50 هجری در 47 سالگی به شهادت رسيد.
جنازه مطهر حضرت پس از مشايعت عظيم مسلمين و پس از جلوگيری شديد امويان از دفن بدن شريف ايشان در كنار قبر رسول خدا، نهايتا در قبرستان بقيع در مدينه منوره به خاک سپرده شد.
امویان مانع از دفن پیکر مطهر امام حسن (ع) در مسجد النبی شدند که امام علی (ع) پس از رحلت پیامبر اکرم و در خصوص محل دفن پیامبر فرمودند: به درستى كه خداى سبحان، جان پيامبرى را نمى‌گيرد مگر در پاكيزه ترين مكان، و سزاوار است در همان مكانى كه قبض روح شد، در همان جا دفن شود.
امروزه مسجد النبی زیارتگاه مسلمانان جهان و بقیه زیارتگاه عاشقان و مشتاقان پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت (ع) است.
