به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر
دفاع پرس، سی و نهمین شب شاعر، پاسداشت «قربان ولیئی» عصر امروز (سه شنبه 7 آذر) با حضور حجت الاسلام پژمان‌فر، سید علی گرمارودی، اسماعیل امینی، محمدعلی گودینی، محمدمهدی سیار، علی داوودی، سید اکبر میرجعفری، علی محمد مودب و کامران شرف شاهی در نخلستان سازمان اوج برگزار شد.
«اسماعیل امینی» با بیان اینکه شاعران عصر کنونی می‌خواستند از ذهنیت رها شوند چون شعر گذشتگان ما ذهنی بود، اظهار داشت: شاعران معاصر می‌خواستند با زندگی و جهان عینیت پیدا کنند و حاصل آن این شد که ما با شعری مواجه هستیم که یا بیان ساده‌اندیشانه از رخدادها با زبان فقیرانه دارد و یا تکرار تجربیات دیگر شاعران است.
وی افزود: من اسم این شعرها را شعر مصنوعی می‌نامم، چون فقر اندیشه و عاطفه در این اشعار وجود دارد. هیچ نشانی از تجربیات عینی و شخصی و انسانی در شعر امروز نیست.
این شاعر ادامه داد: آنچه در شعر ولیئی وجود دارد این است که نشانه‌ای از ساختگی بودن وجود ندارد. همه خیال می‌کنند اگر به یاس و اندوه عمیق شوند، بیشتر دیده می‌شوند و در شعر ولیئی چنین نیست و خوش‌بینی و زندگی وجود دارد.
امینی خاطرنشان کرد: وقتی شعر ولیئی را می‌خوانیم با جهانی روشن و پویا روبرو می‌شویم. زبان شعر ایشان زبانی بوده است که آرزوی خیلی‌هاست. زبانی که استواری و سادگی زبان امروز را دارد.
«علی محمد مودب» نیز در ادامه این مراسم اظهار داشت: آقای ولیئی برای ما عزیز است. ایشان خیلی اهل دقت هستند. رویکرد مختلف شاعران به هستی موجب می‌شود کسی چیزی را گم نکند.
وی گفت: محبت بین شاعران به دلیل دستگیری و کمک به یکدیگر است. قربان ولیئی شاعر تماشا و شنیدن است. همه شاعران نیز به دنبال دریافت هستی هستند و هر کدام وارد راهی می‌شوند و به سمت می‌روند.
این شاعر کشورمان بیان کرد: مهمترین شاخه‌هایی که به جریان ادبی تذکر می‌دهند، جریان شعر توحیدی هستند. خاطرات من با استاد ولیئی همگی درباره همین مسائل است.
مودب خاطرنشان کرد: جریان‌های شعری هر کدام مشغول کاری هستند و در مجموع هر جریان ادبی مسئولیت نگه داشتن علمی است و تمرکز ولیئی بر شعر توحیدی منحصر به فرد است.
انتهای پیام/ 121
