به گزارش خبرنگار
ساجد، شهید «سعید نظری» 7 بهمن 1344 در تهران دیده به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و سرانجام 17 آبان 1362 طی عملیات والفجر 4 در پنجوین به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«پروردگارا به درستی که من به تو پناه می‌آورم از نفسی که سیر نمی‌شود و از دلی که خاشع و ترسان نمی‌شود و از دانشی سود نمی‌برد و از نمازی که بالا نمی‌رود و از دعایی که به اجابت نمی‌رسد.
درود خداوند بر محمد و آل او و درود بر همگی شهدا و سلام بر رهبر کبیر انقلاب و سلام بر امت حزب الله، اینجانب سعید نظری از پدر صبورم و مادر مهربانم تشکر می‌کنم که این‌گونه ابراهیم‌وار، اسماعیل ناقابلشان را به قربانگاه ابدیت روانه ساختند.
از خانواده‌ی عزیزم تقاضا دارم که خدا را شکر کنند که این امانت الهی را این‌گونه تحویل پروردگار دادند.
مادرم از تو تمنا دارم وقتی که گریه می‌کنی یادی هم از علی‌اکبر بکن.
خواهرانم وقتی که ناله میکشید به یاد جگر سوخته زینب باشید که زینب اسارت را هم تحمل کرد.
پدرم و برادرانم اگر دلتان شکست از خدا عاجزانه تمنا کنید که شهادت من گنهکار را بپذیرد.
از تمام دوستان و آشنایان می‌خواهم که پشتیبان ولایت فقیه باشند. از تمام دوستان و قوم و خویشان مخصوصا خانواده‌ام تقاضا دارم که نگویید سعید جوان بود و آرزو داشت و ناکام شد.
من به شیرین‌ترین کام خود رسیدم و آن آرزوی شهادت بود. خدایا به پیشانی سنگ خورده‌ی پیغمبر، به فرق شکافته‌ی مولا علی، به صورت سیلی خورده‌ی بانو فاطمه زهرا، به بدن تیرباران شده‌ی امام حسن، به بدن بی‌سر اباعبدالله، به دست بریده‌ی ابوالفضل و به موهای پریشان شده‌ی زینب تو را قسم می‌دهم که مرگ مرا شهادت در راه خودت قرار بده تا با علی‌اکبر و قاسم و عباس حسین محشور شوم.
والسلام
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار
62/5/17
سعید نظری»
انتهای پیام/ 111
