شهید علی‌اصغر پولکی:

قدر و ارزش اين انقلاب را بدانيد

شهید «علی‌اصغر پولکی» در وصیتنامه خود نوشته است: ملت عزيز از شما می‌خواهم که بعد از من نگذاريد سلاح خونينم بر زمين بماند و قدر و ارزش اين انقلاب را بدانيد و مقام خود را که در چنين دوره‌ای زندگی می‌کنيد.
کد خبر: ۲۶۸۶۶۸
تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۳۹۶ - ۰۰:۴۵ - 01December 2017

بعد از من نگذاريد سلاح خونينم بر زمين بماندبه گزارش دفاع پرس از همدان، «علی‌اصغر پولکی» روز 26 فروردین‌ماه سال 1348 در خانواده‌ای مذهبی و متدین در همدان به دنیا آمد. این کودک پرورش یافته در مکتب اسلام در سال 1355 تحصیلات خود را در مقطع دبستان آغاز کرد و تا سال سوم متوسطه ادامه تحصیل داد.

علی‌اصغر از همان کودکی شیفته مکتب اسلام و ائمه بود و همواره در مجالس سید و سالار شهیدان و روضه و ادعیه شرکت می‌کرد.

این جوان با اخلاق و متدین، در ایام تظاهرات‌های مردم ضد حکومت طاغوت در سال 1357 در کنار پدر و برادران خود در راهپیمایی‌های شهر همدان شرکت می‌کرد تا همراه با سایر ملت بزرگ ایران اسلامی در مسیر انقلاب گام بردارد.

پس از به پیروزی رسیدن انقلاب شکوهمند اسلامی در کنار درس و تحصیل و حضور در کلاس‌های قرآن و احکام، به عضویت بسیج در آمد و در برنامه‌های این مجموعه مردمی و انقلابی شرکت داشت.

با آغاز جنگ تحمیلی و حمله سراسری رژیم بعثی عراق به خاک ایران با شور و شوق خاصی برای حضور در جبهه و جهاد در راه خدا آماده بود اما به دلیل اینکه سن و سال کمی داشت نمی‌توانست در کنار دیگر رزمندگان به خط مقدم جبهه‌های نبرد حق علیه باطل اعزام شود.

حضور برادرانش در مناطق عملیاتی، این جوان انقلابی را بیشتر مشتاق مبارزه با دشمن بعثی می‌کرد تا اینکه با پیگیری‌های مکرر موفق شد به خط مقدم نبرد در مناطق عملیاتی غرب و جنوب حضور یابد.

این جوان انقلابی و بسیجی با توجه به استعداد و توان جسمی بالایی که داشت به عضویت گردان غواصی لشکر 32 انصار الحسین (ع) استان همدان در آمد و پس از گذراندن دوره‌های مختلف آموزشی در این گردان با دیگر غواصان سپاه همدان به صحنه‌های نبرد حق علیه باطل اعزام شد.

«علی‌اصغر پولکی» سرانجام در روز دهم آبان‌ماه سال 1365 و در جریان بمباران هوایی اردوگاه آموزشی «گتوند» شهر «شوشتر» بر اثر اصابت ترکش به فیض شهادت نائل آمد و به هم‌رزمان شهیدش پیوست.

بخشی از وصیتنامه شهید پولکی

ملت عزيز و سروران من، از شما می‌خواهم که بعد از من نگذاريد سلاح خونينم بر زمين بماند و قدر و ارزش اين انقلاب را بدانيد و مقام خود را که در چنين دوره‌ای زندگی می‌کنيد.

عزيزان نگذاريد کسی به انقلاب و مسئولان توهين کند که با اين کار، خداوند مخالف است و پيغمبر و امامان نيز ناراحت خواهند شد و چه خوب است خداوند و پيغمبر عزيزمان را از خود راضی نگه داريد.

عزيزان به چنين رهبر بزرگواری در تمام دنيا افتخار کنيد و قلب او را نشکنيد و او را ياری دهيد که مانند مردمان اهل کوفه نشويد که آنان بد مردمانی بودند و فريب دنيا را خوردند.

خدا ترس باشيد و گريه کنيد نه برای شهيدان بلکه برای اباعبدالله (ع) که چه مظلومانه شهيد شد و راه را به ما نشان داد و هدف را روشن، و حجت را تمام ساخت.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها
آخرین اخبار