به گزارش خبرنگار دفاع پرس از سمنان، به دنبال تشکیل تیپ مستقل ۱۲ قائم (عج) در سال ۱۳۶۵، این یگان با توجه به تجربیات حاصله از چند سال حضور فرماندهان و رزمندگان آن در یگان‌های لشکر ۱۷ علی بن ابیطالب (ع)، تیپ ۲۸ صفر و تیپ ۲۱ امام رضا (ع) به سرعت شکل گرفت و سازمان‌دهی شد و در همان اولین ماه تأسیس، مسئولیت خط پدافندی خندق در جزیره مجنون را به عهده گرفت.
با همت مسئولین استانی، سیل نیروها به تیپ اعزام شدند، به‌طوری که با حدود ۵۲۰۰ نفر نیرو و بیش از ۹ گردان رزمی و ۱۵ گردان پشتیبانی رزم و خدمات رزم، در این تیپ تشکیل شد و نیروها آماده رزم با دشمن بعثی شدند.
رزمندگان تیپ مستقل ۱۲ قائم (عج) مانند سایر رزمندگان اسلام، همواره منتظر فرمان حمله بودند و در پادگان قائمیه دزفول هر شب با خداوند خود نجوا می‌کردند. چه بسیار از آن‌ها که در دل شب با خدای خود پیمان بستند و آمادگی روحی و روانی برای پیوستن به یاران شهیدشان را پیدا کردند.
بالاخره انتظار به سر آمد و عملیات کربلای ۴ طراحی شد. تیپ به عنوان یکی از یگان‌های قرارگاه کربلا قرار شد در جاده ۶ به سمت نهر «خین» پیشروی کند.
جاده شماره ۶ به عنوان حساس‌ترین و مهم‌ترین نقطه تأمین دشمن جهت حفاظت از خط پدافندی طول جزیره «بوارین» به شمار می‌رفت و دارای امتیازات و برجستگی‌های خاص و منحصر به فردی بود. این جاده دارای کمین‌های مختلف و دارای بازو‌هایی به عنوان پد در سمت غرب جاده بود که جهت استقرار کمین‌ها در آب گرفتگی به مساحت چندین متر به طرف غرب پیش می‌رفت، مهم‌ترین بازوی موجود در این جاده در فاصله ۲۰۰ متری شمال دژ مرزی یا سیل بند خین قرار داشت. عمق موانع جاده ۶ از تقاطع خین به سمت شمال ۴۰۰ متر بود که ۱۳ ردیف سیم خاردار و موانع خورشیدی و مین‌های ضدنفر داشت.
ساعت ۱۹ مورخ ۱۳۶۵/۱۰/۰۳، زمان حرکت گردان «قمربنی‌هاشم (ع)» به عنوان اولین گردان صادر شد. قرار بود ۹ گردان یکی پس از دیگری وارد عمل شوند، اما فقظ ۲ گردان «قمر بنی هاشم (ع)» و «سیدالشهداء (ع)» وارد عمل شدند.
رزمندگان در ابتدای کار با موانع سخت میادین مین و سیم خاردار‌ها مواجه شدند و طبق پیش بینی، پل‌های کوثری را سریعاً حمل کرده و بدین وسیله نیروها از بریدگی‌ها عبور کردند. آتش سنگینی بر روی جاده شماره ۶ متمرکز شده بود، ولی با هر زحمتی بود گردان قمربنی هاشم (ع) با تصرف یک سرپل مهم که منجر به شکستن خط تأمین و تعدادی از سنگر‌های کمین دشمن شد به روی جاده ۶ به پیشروی ادامه داد.
در ادامه عملیات فرمانده تیپ، گردان سیدالشهداء (ع) را برای ادامه مأموریت به صحنه درگیری فراخواند.
گردان سیدالشهدا (ع) با عبور از گردان قمربنی‌هاشم (ع) به مصاف با دشمن بعثی رفت، ولی آتش‌های مستقیم دشمن در لب نهر خین مانع پیشروی سریع گردان شد. با این حال گردان در حال عبور از پل چوبی با عرض ۵۰ سانتی متر به سمت نهر خین بود که دشمن بخشی از پل را منفجر کرد و این اقدام دشمن به صورت نسبی حرکت گردان را مختل کرد. تعدادی از «آر.پی.جی» زن‌ها با پرش از پل شکسته و یا عبور از آب، خود را به ساحل شرقی نهر خین رساندند و تعدادی از کمین‌های دشمن را از کار انداختند، ولی یگان‌های مجاور نتوانستند موفقیت مناسبی کسب کنند و در نتیجه آخرین لحظات شهید «عبدالله عرب نجفی» فرمانده دلاور گردان سیدالشهداء (ع) با دستور به آر.پی.جی زن‌ها مبنی بر زیر آتش گرفتن دشمن، مجروحین و تعدادی از شهدا را به عقب انتقال دادند و بعد از ساعتی دستور عقب‌نشینی صادر شد.
به گزارش دفاع پرس، بررسی فرماندهان در همان چند ساعت شروع عملیات کربلای 4 نشان داد که نیروهای عراقی به تمام محورهای مورد نظر عملیاتی ما آگاهی کاملی داشتند، به همین دلیل دستور عقب‌نشینی به رزمندگان ابلاغ شد.
با وجود این‌که عملیات کربلای 4 یک عملیات ناموفق تلقی می‌شود، اما رزمندگان اسلام توانستند حدود 8 هزار کشته و زخمی به دشمن تحمیل کنند.
همچنین اسارت حدود 60 سرباز بعثی، انهدام حدود 70 دستگاه زرهی، مکانیزه و خودرو و نیز انهدام تعداد زیادی سلاح سبک و نیمه سنگین از دیگر دستاوردهای رزمندگان اسلام در این عملیات نیمه تمام بود.
انتهای پیام/
