به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، روستای دزلی از توابع بخش مرکزی شهرستان سروآباد در استان کردستان در فاصله 28 کیلومتری شهر سروآباد و 115 کیلومتری مرکز استان کردستان قرار دارد. ارتفاع این روستا از سطح دریا 1400 متر است و اطراف آن را کوه و دره فرا گرفته است.
این روستا از شمال به کوه قلعه زمان ( قه لا زه بان)، از جنوب شرقی به کوه مهدی و معدن سنگ ساختمانی، از شرق و شمال شرقی به کوه سپی که مه ر، از شمال و شمال شرقی به دره دوله ناو و از غرب به کردستان عراق محدود شده است.
بعد از پاکسازی مریوان، ضدانقلاب پایگاه اصلی خود را به دزلی منتقل کرد. در اواخر آذر ماه 1359، 200 نفر از نیروهای تحت امر«حاج احمد متوسلیان»، شبانه به مواضع ضد انقلاب در این نقطه هجوم برده و روستا را پاکسازی کردند.
مقام معظم رهبری در سال 59 به همراه گروهی عازم این روستا شدند؛ به محض خروج ایشان از روستا به واسطه گزارش مزدوران محلی که در خدمت رژیم بعث بودند، این روستا آماج بمبارانهای هوایی عراق قرار گرفت و افراد زیادی از زن و کودک و مرد گرفته تا پیر و جوان در این واقعه به شهادت رسیدند.
برای گرامیداشت یاد شهدای دزلی و حضور مقام معظم رهبری در این روستا، یادمانی به نام یادمان شهدای دزلی احداث گردیده است.
خاطره رهبر معظم انقلاب از دیدار با مردم مریوان و دزلی در سال 59 را که در 26 اردیبهشت 1388 در سایت دفتر مقام معظم رهبری منتشر شده است خواندنی است:
«من فراموش نمیکنم در سال 59 در این شهر مریوان، با جمع مردم صمیمی اینجا مواجه شدم و به یک واحد آموزش و پرورش - فکر میکنم یک دبستان بود - رفتیم و با نوجوانان آنجا حرف زدیم. آن نوجوانان امروز یقیناً مردان میانسالى هستند. از اینجا با بعضى از افراد خودِ مریوان به مناطق دزلى و درکى - اگر درست یادم مانده باشد - رفتیم؛ مناطق بسیار حساس، بسیار مهم؛ از لحاظ طبیعت، بسیار زیبا؛ از لحاظ مردم، بسیار خونگرم؛ اما متأسفانه بر اثر جفاى دشمنان ملت ایران و دشمنان انقلاب اسلامى، همین مردم خوب، همین منطقه خوب، همین کوههاى سر به فلک کشیده و سرسبز، همین دشتهاى خرم تبدیل شده بود به جهنم درگیرىها و دشمن توانسته بود از برخى مزدوران خود سوء استفاده کند و آنها را وسیلهاى قرار دهد براى کوبیدن مردم و به طور بالواسطه و غیر مستقیم، کوبیدن نظام اسلامى و تحقیر ملت ایران.
من فراموش نمیکنم در دزلى مردم با چهره باز از ما استقبال کردند. از دزلى با برادرها خارج شدیم برویم به سمت ارتفاعات مشرف بر سرزمینهاى عراق - ارتفاعات «تته» - که مزدوران بدخواهِ حقیرى در بین آن مردم نفوذ کرده بودند و حضور هیئت ما را به دشمن اطلاع دادند و دشمن هواپیماهایش را فرستاد. ما در بین راه که طرف ارتفاعات میرفتیم، دیدیم هواپیماى دشمن عبور کرد؛ فهمیدیم حادثهاى براى دزلى پیش خواهند آورد. برگشتیم دیدیم متأسفانه مردم غیر نظامى، مردم کوچه و بازار را بمباران کردند؛ عدهاى را زخمى کردند، عدهاى را به قتل رساندند. و ما جنازه شهدا و بعضى از مجروحین را برداشتیم، آمدیم مریوان. این خاطرات عبرتآموزاست.»
انتهای پیام/
