به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «جلال نوبهار» ۱ فروردین ۱۳۳۸ در کازرون چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و سرانجام ۱۸ فروردین ۱۳۶۶ در شلمچه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
این شهید والامقام نامهای را خطاب به برادر خود نوشته است که در ادامه میخوانید:
«بسم الله ارحمن الرحیم
سپاس خداوند منان که جهان هستی او را ستایش مینمایند. سلام و درود بر ائمهی اطهار و معصومین (ع) و شهدای صدراسلام تاکنون. سلام و درود بر مهدی صاحب الزمان (عج) و نایب برحقش امام امت خمینی کبیر.
من خیلی کوچکتر از آن هستم که بخواهم از مظلومیتهای اسلام و فرزندان و اهل بیت امام حسین (ع) بنویسم.
برادرم! در کشوری هستم که مقبرهی شریف دختر علی (ع) وجود دارد؛ مقبرهی زینب (س). همان زینبی که وقتی روزها بر سر قبر جدش پیامبر (ص) میرود، پدرس به او میفرماید: دخترم زینب! راضی نیستم که روزها بر سر قبر جدت بروی؛ زیرا ممکن است چشم نامحرم به قامت دخترم بیافتد.
علی (ع) که از دختر خود این گونه انتظار دارد، در عصر عاشورا زینب را چگونه مشاهده میکند، آنگاه که دست فرزندان کوچک امام حسین (ع) را گرفته و در مقابل دشمنان اسلام سراسیمه از خیمه بیرون میآید؟ میخواهم بگویم: برادر! اسلام هنوز هم مظلوم است. امام حسین (ع) هنوز هم مظلوم است. هنوز هم زینب (س) مظلوم است. برادرم! شاید ندانی که بارگاه حضرت سکینه (س) در زیرزمین «سرداب» میباشد و بارگاه حضرت رقیه (س) دارای سقفی از چوب است. با این حال وقتی انسان وارد بارگاه حضرت رقیه (س) میشود گویا هنوز هم جای سیلی عدو بر روی صورتش، سرخی آسمان را تداعی میکند.
برادرم! خبر شهادت برادر، علی بازیار را شنیدم. برادری که همیشه در چهرهی شادابش عشق به انقلاب اسلامی و امام امت، موج میزد. امیدورام که خداوند روحش را با شهدای کربلا محشور سازد و به ما توفیق دهد تا بتوانیم در امتداد خون این عزیزان خدمت کنیم. باور کن الان که از ایران دور شدهام احساس میکنم که چقدر وظایف ما سنگین است و چقدر باید تلاش کنیم، و چه راه بزرگی را باید بپیماییم تا پرچم انقلاب اسلامی در سراسر گیتی برافراشته گردد.
در پایان از شما میخواهم برایم دعا کنید که آن چه در این دو کشور «سوریه و لبنان» به یادگار باقی میگذاریم، همه مورد پسند اسلام باشد.
به امید پیروزی نهایی رزمندگان اسلام در جبهههای نبرد حق علیه باطل.
برادر شما: جلال نوبهار ۶۲/۹/۲۳»
انتهای پیام/ 181