به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، «ساسان فلاحفر» از مستندسازان حوزه مقاومت که منحصرا در رابطه با لشکر فاطمیون و شهدای مدافع حرم افغانستانی فعالیت دارد، درباره حضورش در هشتمین جشنواره «عمار» اظهار داشت: امسال با سه فیلم «روی خط آتش» به کارگردانی «محمد حاجی مقصودی» و تهیهکنندگی بنده و همچنین «رویای یک نقاشی» و «جنگ، دروبین، من» که خودم آنها را کارگردانی کردهام حضور دارم. هر سه فیلم در بخش مسابقه جشنواره پذیرفته شده است.
وی در ادامه گفت: از سه فیلمی که در جشنواره دارم «رویای یک نقاشی» اثر ویژهای است. موضوع فیلم هم قابل تامل است. این فیلم مثل همه آثار من به لشکر فاطمیون ارتباط دارد و درباره فردی است که به شدت اعتیاد دارد؛ اما به شوق دفاع از حرم اهل بیت اعتیادش را ظرف مدت کوتاهی ترک میکند و به جبهه مقاومت میرود و در یکی از عملیاتها به دست داعش به اسارت در میآید. این مدافع حرم افغانستانی حودود ۱۵ ماه تحت شدیدترین شکنجهها قرار میگیرد.
فلاحفر در باره نقش جشنواره عمار درباره انتقال ارزشهای انقلاب توضیح داد: از آنجایی که انقلاب اسلامی ایران مردمی بود و بدون مردم امکان پیروزی در انقلاب ممکن نبود همه اقدامات فرهنگی مرتبط با انقلاب نیز باید مردمی باشد. تجربه ثابت کرده است که حرکتهای فرهنگی تا وقتی دولتی باشد نتیجه چندانی عائد نمیشود؛ اما هر جا مردم حضور داشته باشند شاهد اتفاقات خوبی بودیم. ساخت فیلم هم از این قاعده مستثنی نیست و باید مردم در این حوزه ورود داشته باشند.
کارگردان «نبرد پالمیرا» در ادامه افزود: مهمترین حسن جشنواره عمار اکران وسیع آن در مساجد و پایگاههای بسیج و ... است. اکران در سینما فلسطین فرع قضیه است. کسانی که به دلیلی نمیخواهند سینما بیایند به محل اکرانهای مردمی میروند در این فضا امکان تبادل نظر صمیمانهتری با فیلمسازان وجود دارد. بنده در تعدادی از این اکرانها حضور داشتم و تجربه خوبی برای من بود.
فلاحفر در پایان گفت: من با همه توان در حوزه شهدای افغانستانی کار خواهم کرد و معتقدم که با همه نقشی که این عزیزان در جبهه مقاومت و دفاع از حرم اهل بیت داشتند چندان کاری برای آنها انجام نشده است.
انتهای پیام/ ۱۶۱