به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «رحمت الله عباس زادگان» ۲ فروردین ۱۳۴۴ در آران چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و مدتی نیز در جبهه‌های لبنان به مبارزه با صهیونیست‌ها پرداخت و سرانجام ۲۸ فروردین ۱۳۶۷ در عملیات فاو به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«بسم الله الرحمن الرحیم
«ان الذین امنوا و الذین هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله اولئک یرجون رحمت الله و الله غفور رحیم» (سوره بقره – آیه ۲۱۸)
آنان که به دین اسلام گرویدند و از وطن هجرت نموده و در راه خدا جهاد کردند؛ اینان امیدوار و منتظر رحمت خدا باشند که خدا بر آن‌ها بخشاینده و مهربان است.
همان‌طوری که سیدالشهدا (ع) در مقابل آن همه جمعیت و آن همه اسلحه‌ای که آن‌ها داشتند قیام کرد تا شهید شد ما هم همین‌طور برای شهادت حاضریم. امام خمینی (ره)
به نام خدا، به یاد خدا و برای خدا، به نام خدایی که محمد (ص) رسول الله است و تمام جهان تحت کنترل اوست و هر کس که راه خدا را رفت، به نظر من نیازی به وصیت ندارد، ولی چون وصیت‌نامه برای تسلای دل پدر و مادر است می‌نویسم. موقعی که این وصیت را می‌نویسم آماده شده‌ایم برای عملیات.
پدر و مادر مهربان و عزیزتر از جانم! رفتن من به جبهه به خاطر هیچ چیز و هیچ کس نبوده به جز خدا و یاری اسلام و پاسخ به «هل من ناصر ینصرنی» حسین زمان خویش، یعنی امام خمینی که اسلام عزیز را از این مرد بزرگ آموختم، حرف او حرف اسلام است و اسلام یعنی پیاده شدن قرآن و قرآن کلام خداست. پس شما و امت شهیدپرور باید سخنان او را با جان و دل پذیرا باشید، مبادا روزی خدای ناکرده هم، چون مردم کوفه با او رفتار نمایید.
پدر و مادر گرامی‌ام! من و دیگر برادرانم که به جبهه می‌رویم به عشق کربلای امام حسین (ع) می‌رویم. اگر در این راه به درجه شهادت که یک قله بسیار مرتفعی است برسم، شاد می‌شوم و اگر شهید شدم و به زیارت مرقد مبارک امام حسین (ع) نرسیدم موقعی که جنازه‌ی من به دست شما رسید، جنازه‌ام را در گلزار شهدا بگذارید و یک زیارت عاشورا بر بدن متلاشی شده‌ام بخوانید که عاشق کربلا بودم.
پدر و مادرم! شما زحمات زیادی برای من کشیدید، ولی به جایش من موجب ناراحتی شما شدم، پس مرا حلال کنید و ببخشید و اگر می‌خواهید گریه کنید برای حسین (ع) و یارانش و علی اکبر حسین (ع) و حضرت عباس (ع) گریه کنید و در برابر شهادت فرزندتان صابر باشید که خدا صابرین را دوست دارد و بدانید که شهادت برای من عروسی است نه مرگ و قبر برایم حجله گاه است نه زندان چرا که شهادت نقطه‌ی تکامل یک انسان است و این راهی است که ان‌شاءالله خواهم رفت و با آگاهی کمال برای پاسداری از اسلام و ایران هرگز تن به ذلت و خواری نباید داد و نباید زیر بار زور رفت.
این انقلاب مفت و به طور رایگان به دست امت شهیدپرور نیامده است، بلکه ثمره‌ی خون هزاران شهید است و باید از آن نگهداری نمود و اگر قرار است به شرق و غرب وابسته نباشیم و تکیه‌گاهمان فقط الله باشد باید در راه برقراری اسلام واقعی و قرآن کوشا باشیم و برای اعتلای آن جان‌فشانی کنیم و یک انقلاب اسلامی ایثار می‌خواهد؛ حال به هر نحوی که باشد و اگر قرار است اسلام پابرجا بماند و بر جهان حکومت کند، جان من و دیگر همرزمانم در راه برقراری آن چندان ارزشی ندارد و باید به جوانان ایران و اسلام گفت: حال که ما فرزندان اسلام هستیم، هر کجا اسلام در خطر باشد باید از آن دفاع کنیم و ما جوانان با خون خود درخت اسلام را آبیاری خواهیم کرد و آیینه تمام نمای شهادت را از سرور آزادگان جهان حسین بن علی (ع) سرمشق قرار می‌دهیم و به جبهه می‌رویم.
برادران مهربان و عزیزم! همیشه دنبال رو خط روحانیت مبارز و در خط امام باشید. اگر من به شهادت رسیدم مرا حلال کنید و اسلحه مرا به زمین مگذارید و همیشه برای جمهوری اسلامی کوشا باشید و اسلام عزیز و امام عزیز را تنها نگذارید.
خواهرانم! شما در برابر شهادت برادرتان صابر باشید و اگر بخواهید گریه کنید برای امام حسین (ع) اشک بریزید و موقعی که بدن قطعه قطعه می‌شود آن موقع برای من بهترین لحظه است. شما ای خواهران عزیزم! زینب گونه باشید. سیاهی چادر خود را حفظ کنید که از خون من مؤثرتر است و من شما را خیلی اذیت کرده‌ام مرا ببخشید.
دوستانم! در مرحله اول مرا ببخشید و بعد همیشه از روحانیت دفاع کنید و نگذارید که این کوردلان منافق تهمت بزند و مردم را از روحانیت جدا کنند. دعای کمیل و سایر دعا‌ها را ترک نکنید که این دعا‌ها سد‌های قضای الهی را خواهد شکست و امام عزیز را برای برقراری اسلام و مستضعفان نگاه خواهد داشت و کشور صددرصد امام زمانی خواهد ساخت.
خدایا! گناهان ما را بیامرز و بعد ما را به شهادت برسان.
خدایا! شهادت ما را در راه خودت قبول فرما.
خدایا! ما را بر هوای نفس خویش در زنده بودن قالب گردان.
در ضمن هر جا پدر و مادرم بگویند دفنم کنید؛ و در آخر دعای همیشگی: خدایا، خدایا! تا انقلاب مهدی (عج) خمینی را نگهدار.
والسلام
۱۵ فروردین ۱۳۶۲
حقیر رحمت الله عباس زادگان»
انتهای پیام/ 111
