به گزارش گروه سایر رسانههای دفاع پرس، اگرچه دو روزی از سخنرانی رئیس جمهوری آمریکا در کنگره این کشور گذشته است، اما این سخنرانی همچنان در محافل سیاسی خبری موضوع روز است.
در آمریکا برخی از سنتهای سیاسی اهمیت خاص دارد از آن جمله است گزارش رئیس جمهوری به کنگره بعد از سپری کردن اولین سال ریاست جمهوری و مدیریت در کاخ سفید، سخنرانی سالانه در کنگره آمریکا از سوی رؤسای جمهوری این کشور ارائه عملکرد او که در بالاترین قدرت اجرایی در قانون اساسی و فرمانده نیروهای مسلح خوانده میشود، ارزیابی و به حساب میآید. در این سخنرانی نمایندگان مجلس و سناتورها از هر دو حزب حاکم (جمهوریخواهان و دمکراتها) حضور دارند و مهمتر از آن رسانهها و مردم این سخنرانی را محک موفقیت یا شکست، ضعف یا قدرت مدیریتی رئیس جمهوری میشمارند. ترامپ بعد از یکسال ریاست جمهوری آمریکا، اولین سخنرانی سالانه خود را در کنگره انجام داد. مجموعه ارزیابیها از سوی شخصیتهای سیاسی، اقتصادی وفرهنگی آمریکا، همچنین رسانهها در آمریکا و اروپا را میتوان چنین شمارش کرد.
۱ـ فضای عمومی کنگره در هنگام سخنرانی ترامپ، فضای اختلاف و شکاف عمیق و گسترده در دو حزب حاکم (جمهوریخواهان و دمکراتها) بود. در طول سخنرانی، سردی حضور نمایندگان مجلس و سناتورها نه تنها از مجموعه حزب دمکرات که در میان جمهوریخواهان نیز مشهود بود. چنان که در طول سخنرانی تنها بخش خاصی از جمهوریخواهان برای ترامپ ابراز احساسات کردند و او را با دست زدن تشویق میکردند. ترامپ در چنین فضای سردی غافلگیر شده بود، ناچار خود برای سخنانش ابراز احساسات میکرد و دست میزد. این رفتار ترامپ که با همه رؤسای جمهوری قبلی متفاوت بود، مورد تمسخر حضار و بسیاری از رسانههای خبری آمریکا واقع شد که به صورت مستقیم مراسم را به مردم گزارش میکردند. در بخشی از سخنان ترامپ که درباره تسهیل حضور اتباع خارجی در آمریکا جملاتی را بیان کرد، به یکباره از سوی حضار بخصوص دمکراتها «هو» شد و لحظاتی خندههای تمسخرآمیز فضای کنگره آمریکا را فرا گرفت. در پایان سخنرانی دو عضو کنگره آمریکا، سناتور جمهوریخواه و رئیس کمیته امنیتی آن به اختصار ضمن تمجید سخنان رئیس جمهور او را برای انجام برنامههایش بعد از یکسال موفق خواند که با نثار و سرلوحه «آمریکا قدرت نخست» تحول در جایگاه آمریکا در داخل و خارج ایجاد کرده است. در مقابل نماینده دمکراتها، «جوکندی» نوه «کندی» رئیس جمهور اسبق در برابر دوربین قرار گرفت و خطاب به مردم آمریکا گفت، ترامپ در این سخنرانی بار دیگر نشان داد که فاقد برنامه منسجم در جایگاه ریاست جمهوری است و ما دریافتیم رئیس جمهوری داریم که آشفتگی ذهنی و آشوبطلبی، اصلیترین محور مدیریتی او در کاخ سفید است! آمریکا با خطر بزرگ رئیس جمهور هرج و مرجطلب مواجه شده است. موج انتقاد از ترامپ، اغلب رسانههای عمومی آمریکا و اروپا را فرا گرفت و فقط بخشهای خاصی از این بنگاههای خبری ـ رسانهای که بیشتر در چتر حمایتی لابی صهیونیستهای آمریکا (اِپک) قرار دارند، مورد پذیرش و تشویق ارزیابی شد.
۲ـ دو شکاف برجسته بعد از سخنرانی ترامپ درآمریکا آشکارتر شد. شکاف اول در دو حزب حاکم دمکراتها و جمهوریخواهان است که اکنون جمهوریخواهان با اکثریت شکننده، کنگره را در اختیار دارند، اما از شکست در انتخابات میان دورهای که تا چند ماه دیگر انجام خواهد گرفت در نگرانی و خوف بسر میبرند. دمکراتها با استفاده تبلیغاتی ـ سیاسی از ضعفهای ترامپ خود را برنده انتخابات میان دورهای آینده میشمارند که در عمل توازن کنگره به هم خواهد خورد و آنها (دمکراتها) بار دیگر مدیریت کنگره را به دست خواهند آورد. رقابت دو حزب حاکم هم گستردهتر و هم عمیقتر شده است. ترامپ در این میان حتی بهطور یکپارچه از حمایت حزب خود، جمهوریخواهان برخوردار نیست و شاید مهمتر از آن نداشتن مقبولیت حداکثری در جامعه آمریکا است که سیاستمداران هر دو حزب حاکم را نگران آینده کرده است.
شکاف دوم، شکاف در جامعه آمریکا است که شعارها و برنامههای ترامپ در تمامی امور از داخلی و خارجی را ریسکپذیر و خطرناک میشمارند. ترامپ در سخنرانی در کنگره که گزارش عملکرد یکسال خود را ارائه داد، بسیار تلاش کرد تا تحول بزرگی را نقاشی کند و برای مردم آمریکا امید به آینده بهتر را نشان دهد! محور سخنان او انتخاب استراتژی «آمریکا قدرت نخست» بود و بر تحول اقتصادی در یکسال گذشته و توقف رشد بیکاری در جامعه آمریکا، بالا بردن تعرفههای ورود کالاهای خارجی بخصوص از چین، ژاپن و کشورهای اروپایی تأکید ویژه کرد؛ از تحول در نظام مالیاتی آمریکا سخن گفت و در یک کلام خط بطلان کشیدن بر همه سیاستها و مدیریت هشت سال ریاست جمهوری اوباما را از دستاوردهای مدیریت یکساله خود در کاخ سفید برشمرد!زمانی بسیاری از جامعهشناسان سیاسی بر این نکته تأکید داشتند که جامعه آمریکا عطش سیری ناپذیری «قدرت» دارد. سیاستمداران با استفاده از این باور «قدرتطلبی» جامعه آمریکا، جایگاه خود را تثبیت میکردند. نسبت بزرگنمایی «دشمن» چه داخلی یا خارجی وسیله توجیه موفقیت اغلب سیاستمداران آمریکا در واشنگتن بود که البته مقبولیت عمومی در جامعه آمریکا نیز بدست میآوردند. اما امروز جامعه آمریکا همچون همه جوامع دیگر در جهان که سالهاست «جهانی شدن» را تمرین کردهاند، دیگر قدرت را برای قدرتطلبی نمیخواهند! زیرا تحقق چنین شعاری را جنگ و پرداختن هزینههای سنگین «میلتاریستی» جنگطلبی میدانند یا فریب ریاکارانه سیاستمداران قدرتطلبی که فاسدند! جامعه آمریکا قدرت را در تدبیر زیست بهتر و نشاط و همزیستی مسالمتآمیز و برخورداری از مواهب زندگی میخواهد! تجربه تلخ جنگهای برون مرزی و کشته شدن هزاران هزار آمریکایی در این جنگها تجربه شکست و انزوا را برای آمریکاییها به ارمغان آورد و بخصوص نسل جوان امروز آمریکا، تعریف گزاره سیاست یعنی قدرت را به سیاست یعنی تدبیر زیست سالم و همزیستی مسالمتآمیز ترجمان میکند! ترامپ در یکسال گذشته نشان داده است که اهل گفتگو و تعامل نیست. در یکسال گذشته با بزرگنمایی خطر اتمی «کره شمالی» و «ایران» مدام آرایش جنگی را محور سیاست خارجی خود نشان داده است. با هیچ کشوری از جمله چین و روسیه، نتوانسته است طراحی روابط مطلوب و به دور از تشنج تنظیم کند. او حتی کشورهای اروپایی و سه کشور بزرگ اروپایی آلمان، فرانسه و انگلیس را با سیاست خارجی و بخصوص سیاستهای تجاری پس زده است و روابط بینالمللی آمریکا را مخدوش کرده است. در سازمان ملل و در شورای امنیت نماینده ترامپ به صورت مستمر مرکز اشاعه بحران در بحران شده است. تقریباً هیچ دولت و کشوری در جهان نیست که از پرخاشگری، هتاکیهای لفظی و تنشآفرینی ترامپ مصون مانده باشد. عملکرد یکساله ترامپ جامعه آمریکا را به این برداشت هدایت کرده است که رئیس جمهور آنها، «روانی» است و باید از او آزمایشهای «روانپریشی» انجام پذیرد! جامعه آمریکا اگرچه از شکاف طبقاتی و بلبشوی اقتصادی و مالی رنج میبرد، اما ابعاد این شکاف فراتر از بحرانهای اقتصادی به نا امیدی، فقرزدگی و گسستهای فرهنگی فاجعهبار رسیده است.ترامپ بعد از یکسال براساس آمار، پایینترین حد مقبولیت تا مرز ۳۵ درصد از جامعه و مردم آمریکا را دارد که به گفته تمامی جامعهشناسان سیاسی آمریکا، نازلترین حد مقبولیت یک رئیس جمهور در تاریخ سیاسی آمریکا است. سخنرانی ترامپ در کنگره شکافهای اجتماعی در آمریکا را تشدید کرد.
منبع: روزنامه اطلاعات