به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «حسین نصیرپور» ۲۰ دی ۱۳۳۴ در نیریز چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و سرانجام هفت مرداد ۱۳۶۰ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیتنامهای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه میخوانید:
«بسم الله الرحمن الرحیم
من حسین نصیرپور اکنون که در جبهه نبرد حق و باطل هستم، وظیفه شرعی خود میدانم که قبل از شهادت وصیتنامه خودم را تنظیم کنم. من به صورت حرف وصیتی ندارم. یک حرف با جوانان متعهد و مسئول مملکتم دارم و آن این است که در این میدان مقدس نبرد و جبهه حق علیه باطل هر روز دهها جوان به عشق اسلام و در غربت میجنگند و در غربت شهید میشوند، فقط بخاطر تحقق یافتن احکام اسلام و دستورات رهبر کبیر انقلاب، اگر شما در باطن خود را مسئول خون شهیدان میدانید، پس به دستورات رهبر گوش فرا دهید و عمل نمایید و از اختلافهای داخلی دست بردارید، تنها به فکر جنگ باشید.
اگر شهید شدم و جسدی از من باقی ماند، مرا به زادگاه خودم نیریز فارس ببرید و به خاک بسپارید. سخنی با خانواده خودم دارم پدر، مادر، برادران، خواهرم و همسر مهربانم، هرگز در سوگ من گریه نکنید، که شهادت خود افتخاری است بزرگ و من به حکم وظیفه شرعی که در خود نسبت به این انقلاب و اسلام حس میکردم، از تمام لذتهای دنیوی و مادیات زندگیام چشم پوشیدم و به جبهه آمدم. البته هدف پیروزی در جنگ است و اگر شهید شدم باز شهادت پیروزی بزرگتر است و پیروزی اول محسوب میشود.
چنان چه فرزندی در آینده نزدیک خداوند به شما عطا فرمود، اگر پسر باشد اسم او را مهدی و اگر دختر بود، مریم بگذارید. به خانواده خود سفارش میکنم که به تنها یادگار من، راه و روش اسلامی را بیاموزید و خودتان نیز همیشه تقوا را پیشه خود سازید و زینبوار راه مرا ادامه دهید.
شما همیشه در زندگیتان صبر را پیشه خود کرده و با مشکلات زندگی مبارزه کنید. اگر من شهید شدم وظیفه شما مشکلتر میشود و باید زینبوار رسالت خون شهیدان را تا پیروزی انقلاب بر دوش کشید، جبهه جنگ محل تزکیه انسان هست، هر روز که انسان در جبهه باشد معجزات بیشتری از خداوند متعال میبیند و ایمان او بیشتر میگردد.
خاطراتی فراوان از جبهه جنگ دارم: اولین شبی که در جبهه بودم؛ دوست و همرزمم وقتی که با فانوس در پشت خاکریز و سنگر به دنبال نفت میگشت که فانوس را نفت کند، ترکش خمپاره به فانوسی که در دست او بود اصابت کرد و فانوس سوراخ شد و او خود سالم ماند. نمیدانم وقتی که انسان این لحظه را میبیند چقدر ایمانش به خدا زیادتر میگردد؟
قسمت این نیست که در حجله بختم به سعادت برسم
شرط این است که در سنگر عشقم به شهادت برسم
خداوند در ناملایمات به شما کمک کند.
حسین نصیرپور»
انتهای پیام/ 181