به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «امیر عبدالرزاقی» ۲۰ خرداد ۱۳۳۷ در قزوین چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و سرانجام ۱۹ آذر ۱۳۵۹ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«ملت رزمنده‌ی ایران، وارث خون شهیدان هستند و من خودم را جزیى از وراث خون شهیدان مى‌دانم و این شهیدان هم وارث حسین (ع) سرور شهیدان هستند و حسین (ع) هم وارث حضرت ابراهیم (ع) است.
به جبههی جنگ مىروم تا ارثى را که به من رسیده است نگهبانى کنم، و آرزو مى‌کنم در این راه مانند آن‌ها شهید بشوم.
از پدر و مادرم مى‌خواهم براى من گریه نکنند و مانند حضرت ابراهیم (ع) مقاوم باشند؛ ابراهیمی که فرزندش را با دست خود در راه خدا مى‌خواست قربانى کند، شما هم وارث حضرت ابراهیم (ع) هستید و باید از این پیامبر بزرگ درس بگیرید و در راه رضاى خداوند بکوشید.
هر چند من خودم را لایق شهادت نمى‌دانم؛ ولى از خداوند مى‌خواهم به من کمک و این لطف را در حق من عنایت کند که کافران را بکشم.
از شما برادران تقاضا مى‌کنم گول منافقین، ملى‌گرا‌ها و چریک‌هاى آمریکایى را که ظاهرا مدافع خلق و باطنا مدافع آمریکا مى‌باشند نخورید.
اى پدر و مادر از این که براى شما فرزند خوبى نبودم، مرا ببخشید و از شما خیلى ممنون هستم که براى من زحمت کشیدید.
شما باید خود را براى جهاد در راه خدا مهیا کنید. امروز روز پیروزى مستضعفین بر مستکبرین است. پدر و مادر بدانید که حیات دنیا هیچ ارزشى ندارد اصل و مهم، حیات اخروى است.»
انتهای پیام/ 181
