به گزارش خبرنگار دفاع پرس از اردبیل، «بهنام یوسفی» پانزدهم شهریورماه سال ۱۳۴۵، در شهرستان «اردبیل» دیده به جهان گشود. پدرش «حسنعلی» و مادرش «پوراندخت» نام داشت. دانشجوی دوره‌ی کاردانی در رشته «معارف اسلامی» بود که به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت و پنجم اسفندماه سال ۱۳۶۵ در عملیات «کربلا ۵» با سمت امدادگر در «شلمچه» بر اثر اصابت ترکش به سر، شکم و پایش شهید شد.
فرازی از وصیت‌نامه شهید «بهنام یوسفی»:
شهادت، پیام است، هدف است و سخن است که باید گفت، نوشت، شنید و درک کرد.
هر قطره خون شهید با جامعه سخن‌ها می‌گوید، حرف‌ها دارد و نوشتاری است که صفحاتش باید در برابر دیدگان جامعه باشد.
ای معبود من! ای آن‌که دل‌ها در لقای تو می‌تپد، من با ایمان قلبی خود نسبت به دین اسلام و در پی اجابت امر رهبرم و با احساس مسئولیت برای دفاع از دین تو و دین برگزیده رسول تو، به میدان جنگ آمدم.
خدایا! من با تو در شهادت دوستانم، در پرپر شدن لاله‌های جوان گلستان ایران عزیز و به هنگام بلند شدن ناله‌های کودکان مادر از دست داده در بمباران دشمن، با تو پیمان بستم و عهد نمودم که تا پایان راه باشم و حال بر پیمان خود وفا کرده‌ام.
الهی! من به وفاداری و خلوص، عمل نمودم؛ تو نیز مرا بپذیر.
سخنی دارم با دانش‌آموزان و آینده‌سازانی که قرار بود بعد از مدتی اندک، افتخار معلمی آن‌ها را داشته باشم.
خدا می‌داند چقدر علاقه به آگاهی، هوشیاری و تهذیب شما در وجود من موج می‌زند. آرزوی من این است که شما دانش‌آموزان، افرادی مفید و پاک برای خدمت به اسلام شوید و سنگر مقدس درس و علم را به دست منحرفان و منافقان که همیشه از صدر اسلام تاکنون بوده‌اند، ندهید.
انتهای پیام/
