وصیت‌نامه شهید عبدالحسین پنجی/ شهادت آرزوی هر مسلمان است
به گزارش خبرنگار ساجد، شهید «عبدالحسین پنجی» ۲ فروردین ۱۳۴۵ در گیلان چشم به جهان گشود. وی با آغاز جنگ تحمیلی عازم جبهه حق علیه باطل شد و سرانجام ۱۶ بهمن ۱۳۶۱ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«بسم الله الرحمن الرحیم
و لئن متم او قتلتم الا الی الله المتحشرون (آل عمران)
اگر در راه خدا بمیرید یا کشته شوید (غم مدارید) که به رحمت ایزدی پیوسته و به سوی خدا محشور خواهید شد.
ستایش خداوند یکتا که جز او سزاوار ستایش و بندگی نیست. سلام بر تو ای سرور مجاهدان که برای مقاومت در برابر دیکتاتوری و استبداد سیاه تا سر حد جانبازی عاشقانه پیش رفتی.
درود خدا بر تو باد ای سالار شهیدان که به جرم طرفداری از اسلام و حمایت از انسانیت با شمشیر حکومت جنگ طلب و ضد اسلام یزید ابن معاویه به خون خود غلطیدی، رحمت بیکران خدا بر تو ای فرشته آزادی و عدالت که در برابر تجاوز نیروهای مسلح ابلیسی و قانون شکن تسلیم نگشتی و به خاطر امضا نکردن حکومت ضد قرآن جباران در پیش چشم خانواده‌ات به خاک و خون آغشته گشتی و فرمودی اگر دین محمد (ص) جز با کشته شدن من از میان می‌رود ای شمشیر‌ها مرا فرا گیرید.
همانطوری که می‌دانید شاید این آخرین سخنم با شما باشد مادرم اگر مرگ حتمی است بگذارید مرگی را انتخاب کنم که آبستن زندگی جدیدی باشد، مادر جان از تو می‌خواهم که وقتی خبر شهادتم را شنیدی حتی یک قطره اشک نریزید، آیا مگر کسی از دامادی فرزندش گریه می‌کند و بدانید که من به هدف رسیدم و در روز تشییع جنازه‌ام آنقدر مهدی مهدی گویید تا هر چه زودتر حضرت مهدی را در کنارتان ببینید.
کسی از شهادت می‌ترسد که شهید شدن را عیب می‌داند. آیا مگر نشنیده‌اید این شعر معروف را شهادت شیوه رادمردان، شهادت آرزوی هر مسلمان تا انتقام شهیدم نگیرم، آرام نگیرم مگر خود بمیرم.
پدر جان خوشحالم از این‌که توانستم به ندای سالار شهیدان حسین ابن علی (ع) که از کربلای ایران برخاسته بود در وجودم زمزمه می‌کرد «هل من ناصر ینصرنی» را لبیک گویم و در راه یاریش قدم بگذارم و همانطور که سرورم امام حسین (ع) در مقابل کفر ایستادگی کرد به پیروی از او ایستادگی خواهم کرد و این جان ناقابلم را برای برقراری اسلام و قرآن هدیه می‌کنم و ما با خون خود اقیانوسی خواهیم ساخت که تمامی کشتی‌های کفر در آن غرق شوند.
ان‌شاءالله که خون‌های ما بتواند ریشه کفر و ظلم را از روی زمین به واسطه دیگر برادران و مسلمانان بکند.
امیدوارم که با شهادت من خداوند به شما صبر و طاقت فراوان عنایت ببخشد.
والسلام
۱۳۶۱/۸/۲۲
امام را دعا کنید.
به امید پیروزی اسلام بر کفر جهانی
خداحافظ ـ عبدالحسین پنجی»
انتهای پیام/ ۱۱۱
