به گزارش خبرنگار دفاع پرس از سمنان، شهید «محمداسماعیل قریب بلوک» فرزند «محمدباقر»، در تاریخ دوم خردادماه سال ۱۳۲۹ در روستای «زردوان» از توابع دامغان به دنیا آمد. وی تا پایان مقطع ابتدایی به مدرسه رفت، اما شرایط آن روزها به صورتی نبود که همه مردم فرصت و امکانات تحصیل را داشته باشند، بنابراین ترک تحصیل کرد و ترجیح داد همان موقع وارد بازار کار شود.
محمداسماعیل پس از مدتی به استخدام شرکت «ذوب آهن» دامغان درآمد و با تلاش و پشتکار توانست رفته رفته زندگی بهتری را برای خانوادهاش فراهم آورد. وقتی دید کمی از لحاظ مالی جلو افتاده و توان اداره زندگی را دارد، دین خود را کامل نمود و همسری مهربان و شریکی وفادار را برای خود برگزید. از این وصلت مبارک یک دختر و سه پسر به یادگار مانده است که قرار شد با خوب زیستن و با اعتقاد، راه پدر را ادامه بدهند، همانطور که پدر بزرگوارشان معتقد به اسلام و انقلاب بود.
محمداسماعیل وقتی دید که دشمنان اسلام با قصاوت قلب به خانه و کاشانه مردم بیدفاع حملهور میشوند، این بیحرمتی را تحمل نکرد. کار و زندگی را رها کرد و برای رفتن به جبهه و دفاع از خاک میهن به بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و از این طریق به مناطق جنگی اعزام شد.
محمداسماعیل سرانجام در تاریخ ۲۷ بهمنماه سال ۶۲ حین انجام مأموریت به فیض شهادت نایل آمد و پیکر پاش پس از تشییع در گلزار شهدای روستای «زردوان» خاکسپاری شد.
وصیتنامه شهید «محمداسماعیل قریببلوک»:
بسم الله الرحمن الرحیم
بسمالله القاصم الجبارین و رب الشهداء و الصدیقین
با درود فراوان به پیشگاه خداوند متعال و با درود و سلام به حضور مقدس رزمندگان اسلام و شهداى گلگون بدنمان از صدر اسلام تا کربلاى حسینى و ازکربلاى حسینى (ع) تا کربلاى ایران.
اکنون که به یارى خداوند رحمان مىرویم تا ضربات کارى دیگرى را بر ستون فقرات صدام آمریکایى، این جانیان آلوده به خون جوانانمان و به امید پروردگار متعال پایههاى ظلم را از درون بکنیم و نهال آزادى را با دادن خونمان و ایثار جانمان بارور ساخته تا هدیهاى ارزنده به آینده ایران عزیزمان باشد.
برادران، خواهران، پدران و مادران! با عرض سلام و درودهاى گرم و خالصانه، پیام ناقابلم را در این لحظات که مىوریم تا فجر دیگرى بر فجرهاى بعدى و نوید بخش پیروزیهاى امیدبخش ملتمان شویم و به قول امام بزرگوار این نفسهاى آخر صدام جانى را سریعتر تمام کرده و او را و حزب کثیفش را به درک واصل کرده، باشد که به یارى و نصرت الهى و مشیت نشأت گرفته از خون حسین (ع)، و خداى بزرگ عظمت و نصرت را نصیب ملت مظلوم ایران و دربند عراق نماید.
حال که در چنین شرایطى آماده مىشوم تا براى جانبازى به امر خداوند رحمان و رهبر عزیزم خمینى بزرگ، ابراهیم زمان، حماسه آفرینى نماییم، بنا بر وظیفه شرعى خودم پیامى تحت عنوان وصیتنامه به خانواده ارجمندم و شهداى عزیز بزرگوارم به یادگار گذارم. عزیزانم شما وارثان خون پاک شهداى گلگون بدنمان هستید و این گلهاى پرپر شده خود پیام آوران آزادى از بند استثمار و استعمار بودند.
پایمال نمودن خون شهدا خیانتى بزرگ به اسلام و مسلمین است. حافظ و نگاهبان اهداف عالیه انقلاب اسلامیمان باشید و پشتیبان ولایت فقیه که ضامن استمرار خون و خط انبیاست باشید. عبادت را فراموش نکرده و راهى را که راه مجاهدان طریق القدس الهى طى نمودهاند منتهى به زندگى ابدیت و معنویات بوده است بپویید.
زندگى انسان و بشریت در چنگال وحشیان تاریخ از نفس گرفته تا بتها و طاغوتها و شیطانهاست، پس برادران، ایمان، تقوا و شهامت و شجاعت را پیشه خود کنید و از خود گذشتگى نشان داده، مبادا فرداى آینده در پیش خداى بزرگ شرمسار باشیم، ما پیرو مکتبى هستیم که ضامن آزادى بشریت و سعادت انسانهاست، نگهبان باشید خون شهدا را و برزمید با نفس، همان طوری که رزمندگان در سنگرها مىرزمند.
در پایان سلامتى و طول عمر امام امت و پیروزى رزمندگان اسلام و مغفرت شهدا را خواستارم.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
انتهای پیام/