گروه دفاعی امنیتی دفاع پرس- سرهنگ بهمن ایمانی از خلبانان پایگاه چهارم هوانیروز در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری دفاع مقدس قرار داده، آورده است: دنای پرغرور و استوار میهنم! بارها از فراز قله سر به فلک زده‌ات عبور کرده‌ام.
بلندای سپید و پرغرورت با سایه بال‌های آهنینم بیگانه نیست و گوش جانت با طنین غرش رعدآسای سیمرغ من آشناست. هر بار که از آسمان قله‌های بلند و ستبرت و اعماق شگرف و رازگونه‌ات را می‌نگریستم، من نیز چون تو احساس فخر و غرور می‌کردم. از آرامش و سکونت قلبم آرام می‌شد و قدمهایم استوار و دلم پر امید و چشمانم پرفروغ می‌گشت. برخود می‌بالیدم و مصمم و با اراده می‌رفتم تا حفظ آرامش و امنیت تو و پهنای آسمان سرزمینم، ارمغان عبور من از فراز و نشیب‌های دنای آرام و صبورم باشد برای سرزمینم وهم وطنانم.
امروز نیز بار دیگر بر فرازت بال گشودم و بر عظمت تو چشم دوختم. تو همچون من امروز حال دیگری داشتی. از پس هاله اشک، دیدگانم تو را می‌دید که گویی از شرم سر به زیر افکنده‌ای و شانه‌هایت از غم و اندوه خمیده است. ای کاش مهر سکوت از لب برمی‌داشتی. زبان می‌گشودی دنای من و با من می‌گفتی که برفراز کدام قله ات و یا در ژرفای کدام دره‌ات به دنبال نشانی از ۶۶ هموطنی که فرود آخرین پروازشان بر دامن سپید تو بود، وجب به وجبت راجستجو کنم.
یاری‌ام کن ای خدا! دستانم را توان مضاعف و چشمانم را دقت و نور بیشتر ببخش. همراهی ام کن ای پرنده آهنینم! تا روسپیدی دنا را دوباره با هم نظاره کنیم. دستانم راب گیرید ای دستان به آسمان گشوده مردان نجیب و صبور میهنم! تا بتوانم بار دیگر امید را به چشمهای منتظر و اشکبار مادران و دلهای نگران و شکسته پدران مسافران دنا بازگردانم.
کمکم کن ای دنا! مردمان دامنه‌نشینت صبوری و استقامت را از تو وام گرفته‌اند. شکوه و عظمت تو در غیرت و تعصب مردان و مهربانی و بخشندگی تو در نجابت و سخاوت زنان این سرزمین پدیدار است. چشم میلیونها ایرانی امروز به تو دوخته شده و قلب هزاران هموطن امروز در قلب دنا می‌تپد، تا شاید دست سخاوت تو پرده از راز خفته در دامن سپیدت بگشاید.
و من امروز باز از فراز توگذشتم. تو همچنان استوار ایستاده‌ای و من در پی نشانه‌ای و یا اثری، پهنه پوشیده از برفت را نگران اما امیدوار، ذره ذره، جستجو می‌کنم، شاید... .
انتهای پیام/ 221
