به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، سوم رجب، سالروز شهادت حضرت امام علی‌بن‌محمد الهادی علیه‌السلام متقارن با اول فروردین ۱۳۹۷ است، روزی که روضه‌های منظوم شاعران آئینی در آن، نُقل محافل ارادتمندان خاندان رسالت و امامت است.
دوباره حضرت گل خیمه زد در این وادی
رسیده مژدۀ نوروز و موسم شادی
دوباره بلبل عاشق غزل‌سرایی کرد
چو دید زلف گلش را به دست هر بادی
رسید فصل بهار و به خنده آمد گل
زمین ز رحمت باران گرفت آبادی
ولی به سینۀ ما محفل عزا برپاست
که کرده از گل گلزار فاطمه یادی
ز گریه چشمۀ چشمان شیعه دریا شد
به یاد غربت و غم‌های حضرت هادی
همان امام هُمامی که جلوۀ حق بود
امام عشق و عدالت، امام آزادی
گرفته مرغ دل شیعه را به لطف و کرم
کجا اسیر به احسان گرفته صیادی؟
نه داشت یار و سپاهی نه داشت دمسازی
نه در حمایت او شیعه کرد فریادی
تمام زندگی‌اش شد جهاد با ظالم
که نه شریر بماند، نه ظلم و بیدادی
ز پستی متوکل چه جورها که ندید
نداشت لحظه‌ای از جور دشمن آزادی
گهی به بند کشیدش گهی به بزم شراب
نبود در غم غربت برایش امدادی
اگرچه از حرم سامرای او دوریم
شویم زائر وی چون کنیم از او یادی
چو هست جامعۀ ما همیشه جامعه‌خوان
گرفته اُنس به گفتار حضرت هادی
همچنین شعری غمبار از یوسف رحیمی که شاعر در آن، تمام افلاک را روضه خوان حضرت هادی (ع) می بیند:
چشمهایت فرات دلتنگی
اشکهایت تلاطم غمهاست
حال و روز دل شکسته‌ی تو
از نگاه غریب تو پیداست
ای غریب مدینه ی دوم
مرد خلوت نشین سامرّا
التماس همیشه ی باران
حضرت عشق التماس دعا
کوچه ی خاکی محله ی غم
در غرور از حضور ساده ی توست
ولی افسوس شرمگین تو و
پای پر پینه و پیاده ی توست
آه آقا تو خوب می دانی
که دل بیقرار یعنی چه
پشت دروازه های شهر ستم
آن همه انتظار یعنی چه
چه به روز دل تو آوردند
رمق ناله در صدایت نیست
بگو ای نسل کوثر و زمزم
بزم شوم شراب جای ات نیست
بی گمان بین آن همه غربت
دل تنگ تو نینوایی شد
روضه های کبود تشت طلا
در نگاه تر ات تداعی شد
آری آن لحظه ماتم قلبت
بی کسی های عمّه زینب بود
قاتلت زهر کینه ها، نه نه
روضه ی خیزرانی لب بود
در عزای تو حضرت باران
که گریبان آسمان چاک است
نه فقط چشمهای ابری ما
روضه خوانت تمام افلاک است.
انتهای پیام/ 116
