انهدام موشک‌های «زیبا» با تکنولوژی 30 سال قبل

گروه دفاعی امنیتی دفاع پرس ـ رحیم محمدی؛ نخستین ساعات بامداد شنبه ۲۵ فروردین‌ماه ۹۷ سه کشور آمریکا، فرانسه و انگلستان به بهانه استفاده ارتش سوریه از سلاح‌های شیمیایی در آزادسازی «دوما»، مناطقی از دمشق را با موشک‌های «زیبا، جدید و هوشمند» مورد اصابت قرار دادند؛ موضوعی که نه‌تنها باعث جدایی مردم از دولت بشار اسد نشد، بلکه آن‌ها را در برابر متجاوزان متحدتر ساخت.

اما صرف نظر از این اتحاد مردم، باید به این نکته اشاره کرد که موشک‌های «زیبا، جدید و هوشمند» نتوانست اثری که در تبلیغات درباره آن‌ها می‌شد را نمایان سازد؛ زیرا در این حمله‌ای که به دمشق شد، علی‌رغم آن که گفته شده ۱۰۳ فروند موشک کروز «تاماهاک» از دو ناو نیروی دریایی آمریکا در دریای سرخ، هواپیما‌های تاکتیکی بر فرار حوزه دریای مدیترانه و همچنین توسط بمب افکن‌های B-۱B از منطقه «التنف» شلیک شدند، سامانه‌های پدافندی سوریه بیش از 50 درصد این موشک‌ها را قبل از رسیدن به هدف، مورد اصابت قرار دادند.

البته سامانه‌هایی که موشک‌های کروز را مورد اصابت قرار دادند، سامانه‌های پدافندی روسیه نبوده به عبارت دیگر روسیه در انهدام موشک‌های مورد اشاره نقشی نداشته و سامانه‌های پدافندی سوریه به تنهایی توانستند این واکنش را داشته باشند.

در این رابطه سامانه‌هایی که توسط ارتش سوریه مورد استفاده قرار گرفت، سامانه‌های دفاع هوایی اس ۱۲۵، اس ۲۰۰، «بوک» و «کوادرات» بود که ۳۰ سال قبل در اتحاد جماهیر شوروی سابق ساخته شده بودند. پس این نشان می‌دهد بر خلاف آنچه در تبلیغات کارایی این موشک عنوان شده، نتوانسته با موفقیت به مقصد برسد.

در اطلاعات این موشک‌های کروز عنوان شده آنها با سرعت بیش از صوت حرکت می‌کنند و قابلیت پرتاب در همه شرایط آب و هوایی را دارند، علاوه بر این مجهز به گیرنده‌های سامانه موقعیت یاب هستند که باعث می‌شود دقت آن‌ها زیاد شود و همچنین این قابلیت را دارند که داده‌های مختلف را از طریق گیرنده‌های هواپیما، پهپاد، ماهواره و ناو برای رهیابی و یافتن هدف دریافت و مورد استفاده قرار دهد.

ولی با این وجود موشک‌های شلیک شده که هر کدام ۱/۴ میلیون دلار قیمت دارند، نتوانستند به هدف برسند و توسط سامانه‌های پدافندی که برای 30 سال پیش هستند، ره گیری و مورد اصابت قرار گرفتند و این یعنی شکست حمله آمریکا و دو کشور انگلستان و فرانسه به سوریه است.

 

سوریه برای دفاع هوایی خود همانگونه که اشاره شد از سامانه‌های اس ۱۲۵ که با نام ناتو سام-۳ گوا (SA-۳ Goa) نیز شناخته می‌شود، استفاده کرده است؛ این سامانه برای پدافند هوایی ارتفاع متوسط بکارگیری می‌شود که از سال ۱۹۷۰ تاکنون توسط برخی کشور‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد و دارای سوخت جامد و برد موثر ۳/۵ تا ۳۵ کیلومتر و سرعت۳ تا ۳/۵ ماخ است.

 

سامانه بعدی که اس ۲۰۰ است، از سیستم موشکی زمین به هوا با برد بسیار بلند یا ارتفاع متوسط به بالا بهره می‌برد که در دهه ۱۹۶۰ میلادی برای دفاع و حفاظت از مناطق وسیع از حملات بمب افکن‌ها و سایر هواپیما‌های استراتژیک طراحی شده‌است.

 

سامانه موشکی «بوک» هم از جمله سامانه‌های موشکی زمین به هوای خودکششی میان‌برد است که توسط اتحاد جماهیر شوروی سابق ساخته شده و مأموریت آن درگیری با موشک‌های کروز، بمب‌های هوشمند، هواپیمای بال ثابت، بال متحرک و پرنده‌های بدون سرنشین (پهپادها) است. سامانه پدافند هوایی «بوک» را در واقع می‌توان نمونه اصلاح شده سامانه پدافند هوایی سام ۶ دانست که در بسیاری از ویژگی‌ها به آن برتری دارد.

 

«کوادرات» که با نام ناتو ۶ـSA شناخته می‌شود، یک سیستم موشکی سطح به هوا است که برای مقابله با تهدیدات هوایی کم و متوسط در اتحاد جماهیر شوروی سابق طراحی شده و بعضی از سرویس‌های نظامی نیز آن را با نام «کوادرات-Quadrant» می‌شناسند، دارای سوخت جامد بوده و برد موثر آن ۲۴ کیلومتر با سقف پروازی۵۰ تا ۱۴ هزار متر و نیز سرعت ۲/۸ ماخ است.