تنها آرزوی من شهادت است

به گزارش خبرنگار دفاع پرس از شیراز، این شهید در سال 1348 در روستای دشت رزم فارس پای به عالم خاکی گذاشت.
27 فروردین سال 1366 در کردستان عراق پرونده آسمانی شدن شهید عربی تکمیل شد.
نگاهی به وصیت‌نامه این شهید ما را با اندیشه‌های والای او اشنا میکند

وی در بخشی از وصیت‌نامه خود آورده است:
" دوست نداشتم چیزی بنویسم یا اثری از خود در دنیای فانی به‌جا بگذارم. چون ممکن است همین اثرات وجودی نیز از ما شکایت کنند که چرا شما راه ابدیت را در پیش گرفتید و ما را در این کهنه رباط بی‌اعتبار وانهادید.
... به خدا قسم این راهی که من در پیش روی خود می‌بینم راهی نیست که من آن را برگزیده باشم. نه! بلکه این راه، انتخاب دل بود که من با شور و شوق تمام به ندای او لبیک گفته و به دنبال او روان شدم.
من گرفتار دلم، دل مست اوست
این زمام اختیارم دست اوست"
در قسمتی دیگر از وصیت‌نامه شهید عربی می‌خوانیم:
" تنها آرزوی من شهادت است. به خدا قسم، نه به آرزوی بهشت یا ترس از جهنم این راه را انتخاب کرده‌ام، نه! تنها برای رضای خدا این راه را برگزیده‌ام و این همان راهی است که هزاران شهید از صدر اسلام تاکنون، با خون پاک خود، آن را پیموده‌اند."
این شهید خطاب به مادرش می‌نویسد:
"مادرم؛ از تو می‌خواهم که در فراق من، بی‌تابی نکنی و از شهادت من، غم و اندوه به دل راه ندهی و در فراق و جدایی من، بی‌قراری نکنی۔
مادر جان، شما کبوتری را در نظر بگیرید که بر درختی لانه دارد و جوجه‌هایش در آن لانه به سر می‌برند و پس از مدتی، یکی از جوجه‌ها پرواز می‌کند و از آن لانه می‌رود آیا مادرش یا باقی جوجه‌ها ناراحت می‌شوند و کوس بی‌قراری سر می‌دهند، نه! به خدا قسم آن‌ها می‌مانند و بانشاط و شادی به زندگی خود ادامه می‌دهند.
پس اگر کبوتری از میان شما پرواز کرد، چرا ناراحت باشید و با زخمهٔ هجران، سه‌گاه حزن را به مویه وادارید؟ شما که شایسته نیست در صبر و بردباری از کبوتری کمتر باشید. در هر حالی به قرآن رجوع کنید که آرام‌بخش دل‌هاست."
انتهای پیام/