شعر دفاع مقدس فارس از نگاه «کرامت امیری»

به گزارش خبرنگار دفاع پرس از شیراز، کتاب «امتداد پروانه‌ها» به کوشش عبدالرضا قیصری، روایت دفاع مقدس را از دریچه نگاه شاعران شهرستان مرودشت فارس تصویر می‌کشد.

با بهره گرفتن از این کتاب، مروری بر نگاه «کرامت امیری» از پیشکسوتان شعر دفاع مقدس مرودشت خواهیم داشت.

وی از دیگر پیشکسوتان دوست‌داشتنی شعر مرودشت و آموزگاری که سال‌هاست فرزندان این خطه را زیر چتر دانش خود گرفته و آن‌ها را می‌پروراند. شاعری که تجربه‌هایش در بخش شعر آیینی و دفاع مقدس همیشه شنیدنی بوده است.

وی مدتی است که به وادی طنز هم سری می‌زند و طبعی می‌آزماید.

او که چندین سال مسئول انجمن ادبی کانون شهید ناصری آموزش‌وپرورش مرودشت بوده هم‌اینک در شیراز ساکن است.

نگاه این شاعر به دفاع مقدس را از لابه‌لای شهری با عنوان«نکند دشمن دون‌پایه به سنگر برسد» جستجو می‌کنیم.

بچه‌ها فکر کنم بوی کمین می‌آید
خش‌خشی از نفس معبر مین می‌آید

لحظه رگبار شد و بال کبوتر لرزید
از پس پنجره‌ها صورت مادر لرزید

فصل پرواز گذر کرد و کسی جا افتاد
ناگهان جای خودش را به کسی دیگر داد

زخم تن وا شده و یکسره خون می‌پاشید
بی قراریّ دلش بذر جنون می‌پاشید

غصه‌اش شد که چرا قافله را جامانده
کاروان رفته و او یکه و تنها مانده

ناگهان از نفس ساکت دشمن ترسید
فکر اشغال گذر کل تنش را لرزید

نکند دشمن دون‌پایه به سنگر برسد
که تبردار به آن نخل تناور برسد

غلت زد روی زمین زخم دلش داد کشید
استخوان تن او ناله و فریاد کشید

نفس فاصله در خط سرانجام افتاد
هم‌زمان چشم خیالش به لب جام افتاد

گفتنی گفته شد و لحظهٔ پرواز رسید
یک نفر از تو به آن نقطهٔ آغاز رسید

انتهای پیام/