خوی استکباری آمریکا و مقاومت در برابر جامعه بین‌الملل

به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، در این یادداشت تلاش خواهیم کرد تا به برخی از اقدامات آمریکا بعد از توافق هسته ای اشاره کنیم و ضمن برشمردن رفتارهای مجموعه دولت آمریکا، به این موضوع اشاره کنیم که آمریکایی ها بعد از توافق نیز مسیر نقض عهد خود را ادامه دادند و در مقابل جامعه بین المللی ایستاند.

رهبر انقلاب پس از اتفاقاتی که آمریکایی ها در خصوص برجام ترتیب دادند، با انذار و تبشیر نسبت رابطه با آمریکا بیان داشتند «طرف دروغگو است، فریبگر است، بدعهد است، «خنجر از پشت‌ بزن» است، در همان حالی که دارد با یک دست دست می‌دهد، به قول خودشان یک مشت سنگ در دست دیگرش است که بزند به سر طرف مقابل. طرف، این‌جور آدمی است».

هنگامی که ایران و گروه 1+5 روز سه شنبه 23 تیر ماه 1394 (14 ژوئیه 2015 میلادی) سر انجام بعد از چندین دور مذاکره فشرده، به توافق رسیدند و ماحصل آن سندی شد که تحت عنوان برجام از آن یاد می شود. طرفین این سند متعهد شدند تا فضای مسالمت آمیزی با توجه به اصل حسن نیت بر این سند حاکم باشد، اما در عمل، آمریکایی‌ها مطابق روح و متن سند، رفتار نکردند و در برخی موارد حتی خلاف آن عمل کردند. در فضای سیاسی – بین المللی بعد از برجام که به دوره پسابرجام مشهور است، آمریکایی ها اقدامات جدیدی انجام داده‌اند، که تعریف کننده معنی دقیقی از عدم اعتماد به آمریکاست که رهبر انقلاب در طول دوره مذاکرات «بیش از صد مرتبه» از آن یاد کردند.

خوی استکباری آمریکایی ها

رژیم سیاسی حاکم بر واشنگتن از خوی استکباری و تمایل به توسعه طلبی سیاسی برخوردار است که مانع از دیدن حقوق دیگران می شود. ماهیت استکباری رژیم آمریکا سبب شده است تا تلاش کند احساس بزرگی خود را به دیگران نیز تسری داده و بیهوده برای رسیدن به خواسته ها و مطالبات آن ها در عرصه ملی و بین المللی، مانع تراشی کند.

معنی لغوی کلمه استکبار

استکبار از ریشه «ک‌ ـ ‌ب ‌ـ ‌ر» و به معناى برتری خواهی ، امتناع از پذیرش حق از روى عناد و تکبّر و خود بزرگ‌بینی دروغین است.[1]

مفهوم استکبار

«استکبار آن است که انسان اظهار بزرگی کند و آن چه را که از آن او نیست و برای او روا نیست، ابراز دارد...». قرآن مستکبران را در مقابل ضعیفان قرار داده است؛ به جهت آگاهی دادن به این نکته که استکبار آنان، به علّت قوه و نیروی بدنی و مالی آنها بوده است و در جای دیگر، مستکبران را در مقابل مستضعفان قرار داده است».

بنابر تعریف فوق، استکبار، وصفی درونی است که لوازم و مظاهر مختلفی را می تواند در جامعه داشته باشد. خود بزرگ بینی و نشناختن حد خود در مقابل خداوند و مردم - و به استضعاف کشیدن آنها- از اوصاف درونی هستند که شخص مستکبر به واسطه آنها موضع گیری های خویش را تنظیم می کند؛ همان گونه که در قرآن، درباره نافرمانی ابلیس چنین آمده است: «ابی و استکبر و کان من الکافرین».

در اصطلاح علوم اسلامی، استکبار همواره با واژه هایی نظیر «ظلم» و «طاغوت» همراه است.

استکبار از دیدگاه فرهنگ سیاسی اسلام، وجود نوعی سلطه گری، سلطه جویی، استعمار و بهره کشی فرهنگی، سیاسی و اقتصادی توسط اقلیت محدودی زورگو و نفع طلب بر خیل عظیم توده های محروم می باشد. این عمل، می تواند داخلی باشد؛ به همان طریق که یک عده دیکتاتور و زورگو بر ملت های محروم تحت سلطه خود حاکمیت داشته، آنها را تحت فشار و ظلم قرار دهند و همچین می تواند بین المللی باشد؛ بدین معنی که دولت و یا کشوری، سایر ملت ها را استثمار و به استضعاف بکشاند که نمونه بارز آن اعمال سیاست های استعمارگونه و امپریالیستی قدرت های بزرگ شرق و غرب در جهان می باشد. امروزه در فرهنگ سیاسی دنیا، واژگانی نظیر «استعمار» و «امپریالیسم» نیز در رساندن مفهوم فوق به کار می روند.[2]

ماهیت استکباری اقدامات آمریکا و برجام

یکی از مصادیقی که می توان با استفاده از آن ماهیت استکباری سیاست ها و رژیم آمریکا را به خوبی تشخیص داد، همین مسئله توافق هسته ای و برجام و نتایج اقتصادی احتمالی بوده است که می توانست برای ایران به وجود آید ولی به دلیل اقدامات آمریکایی ها این مهم تحصیل نشده است.

برخی اقدامات استکباری آمریکا در دوره پسا برجام

صرف نظر از آنچه در دوره مذاکرات، توافق و حتی تا دوره اجرایی شدن برجام گذشته است، برجام اینک یک سند بین المللی پیش روی ماست و اینک میخواهیم بر اساس این سند به قضاوت در این خصوص برسیم که چرا ماهیت اقدامات آمریکایی ها استکباری است؟ این سند طرفینی دارد که یکی از آنها ایران و در مقابل یکی از تاثیرگذارترین آنها آمریکایی ها هستند. طبق روایت آمریکایی ها ایرانی ها به برجام متعهد بوده اند. اما آیا در مقابل نیز اینگونه بوده است. برای تشریح و توصیف ماهیت استکباری رژیم آمریکا لازم و ضروری است که برای بررسی خوی استکباری این بازیگر بین المللی شاخص هایی ترسیم کنیم. در اینجا به نظر می رسد مسائل امنیتی و اقتصادی پیرامون توافق هسته ای توان و سنجه های خوبی برای رفتار استکباری آمریکا در برابر ایران را داشته باشند. بنابراین در اینجا به دو بعد اصلی از آمریکای بعد از برجام و مسئله نقض عهد این کشور اشاره خواهیم کرد، نخست مسئله امنیتی، و دوم مسئله اقتصادی.

اول.آمریکا و مشکلات امنیتی که رفتارهای واشنگتن برای ایران داشته

به دلیل اهمیت مسائل امنیتی که بارها و بارها نیز توسط نخبگان کشور به آن اشاره می شد، ابتدا به ابعاد امنیتی برجام اشاره خواهیم کرد و در این خصوص به سه صحنه مواجهه استکباری با مسائل امنیتی ایران که از طریق سند برجام می توانسته به وجود آید، اشاره می شود. به عبارتی آمریکایی ها از ورای سند هسته ای ایران به دنبال دستاوردها برای آمریکایی که اتفاقا توسط خود آن ها نیز به عنوان دستاورد شمرده شده است.

نخست، گزارش اندیشکده امنیت نوین آمریکا

آمریکایی ها در پرتو برجام نیم نگاهی به نفوذ و کسب اطلاعات از فضای امنیتی مراکز حساس ایران داشته و دارند. دو مقام ارشد مرکز امنیت نوین آمریکا ایلان گلدنبرگ و الیزابت روزنبرگ در یک سالگی برجام گزارشی را در اندیشکده امنیت نوین آمریکا منتشر کردند که طی آن به برخی از نکات پیرامون برجام اشاره شده است، نخست اینکه در این گزارش ضمن اشاره به عمل ایران به تعهداتش، از شکایت مردم به مقامات ایرانی مبنی بر این که کمک های اقتصادی این توافق اندک بوده است و اینکه ایالات متحده پایش را روی تعهدات مربوط به تحریم ها گذاشته است، اشاره شده است و علت این امر را سیاستهای ایران معرفی کرده است و این امر را معطوف به «انجام سطح بالای تعهدات ایران، شاخه های فنی بین المللی برای پاک کردن سیستم فاسد بانکی ایران و پرداختن به موضوع پول شویی و کمبود حمایت مالی تروریسم» کرده است و بیان داشته تهران بایستی سیگنال های کافی در نظر بگیرد که طی آن به یک بازیگر بین المللی مسئول تری تبدیل شود.

ابعاد مداخله جویانه و امنیتی

اما این گزارش دو بعد مداخله جویانه و امنیتی نیز دارد که در بعد داخلی یک مسئله مداخله جویانه در این گزارش وجود دارد که طی آن از امید آمریکا برای ایجاد یک تنش داخلی در ایران صحبت شده و در آن اشاره می کند «رقابت بین پراگماتیست ها و تندروها در داخل ایران از زمان امضای برجام تشدید شده است، همانطور که روحانی و متحدانش سعی می کنند توافق هسته ای را اهرمی برای بدست آوردن نفوذ بیشتر تبدیل کنند مخالفانش سعی می کنند تا او را در رینگ قرار دهند.» ایده آمریکایی افزایش ریسک سرمایه گذاری با ناامن جلوه دادن آمریکا هدف دیگری است که طی این گزارش از اهداف آمریکا ذکر می شود و بیان می شود در این صورت «این تخاصم و رقابت داخلی پرچ قرمزی است برای تمایل سرمایه گذاران محتاط برای ایجاد هرگونه توافق بلند مدت با آنچه هنوز یک دولت انقلابی است.»

در بعد امنیتی نیز اظهار می دارد که ایالات متحده و شرکای بین المللی می بایست توازن بین سه امر ضروری را ایجاد کنند: حفظ دستاوردهای امنیتی برجام، یافتن ابزار مناسبی برای فعالیت های منطقه ای بی ثبات کننده ایران و گسترش کانال های ارتباطی با ایران به منظور پیگیری حوزه های جدید منافع مشترک.

دستاوردهای امنیتی آمریکا!

منظور از حفظ دستاوردهای امنیتی برجام تلاش برای گسترش نفوذ اطلاعاتی آمریکا از طریق آژانس و نظام راستی آزمایی است که طی آن برجام اطلاعاتی را از کشور خارج کرده و این اطلاعات از مختصات برنامه ریزی هسته ای ایران و در صورت انجام اقدامات داوطلبانه از مختصات سایر اقدامات فرابرجامی ایران به دست آمریکایی ها خواهد رسید، و همانطور که اشاره شده است، این مهم البته برای آمریکایی ها دستاورد بزرگی محسوب می شود.

در این خصوص گزارش موسسه مطالعات امنیت ملی رژیم صهیونیستی (INSS) در یکسالگی برجام منتشر شد که در آن رئیس سابق اطلاعات ارتش رژیم صهیونیستی (Amos Yadlin) به همراه آقای (Avner Golov) از کارشناسان مرکز (CNAS) در گزارشی مشترک راهبردهای جدید برای مقابله با ایران ارائه دادند که در زیر به دو مورد از آنها اشاره می شود: نخست، هر دو کشور متعهد خواهند بود تا برای ممانعت از نزدیک شدن ایران به آستانه هسته ای، اقدام قاطعانه ای انجام دهند. دوم، درکوتاه مدت، ایالات متحده و رژیم صهیونیستی، باید به توسعه سازوکارهای اطلاعاتی برای رصد روند اجرای توافق توسط ایران بپردازند. سوم در درازمدت، ایالات متحده و رژیم صهیونیستی باید یک طرح اقدام را برای دهه دوم توافق هسته ای تنظیم کنند. این طرح مشترک باید از دستاوردهای توافق هسته ای محافظت کرده و نیز مانع از ایجاد فرصت برای ایران در جهت توسعه توانایی خود برای تولید سلاح های هسته ای گردد. این پیوند اطلاعاتی بین آمریکا و رژیم صهیونیستی همان چیزی است که از آن تحت عنوان دستاوردهای امنیتی برجام برای آمریکا یاد می شود. آمریکایی ها تمام تلاش خود را کردند تا ماهیت استکباری سیاست های خود را در مسائل امنیتی ساری و جاری ساخته و ایران را در محدوده سختی از فشارهای امنیتی قرار دهند.

دومین موضوعی که بایستی به عنوان دستاورد برجام از نظر آمریکایی ها مورد تحفظ قرار گیرد و در گزارش نیز مشهود است «یافتن ابزار مناسبی برای فعالیت های منطقه ای بی ثبات کننده ایران» است. این هدف که طبق همان دکترین «مهار ایران» پی گیری می شود، به دنبال این است که اولا ایران را بازیگر غیر مسئول و ناامن کننده منطقه معرفی کند و ثانیا با استمساک به بسیج منطقه ای علیه ایران، تلاش کند رفتار ایران از محتوای انقلابی تهی شده و به سمت غرب گرایی سوق یابد. آمریکایی ها به خوبی از توان انقلابی ایران در منطقه غرب آسیا مطلع هستند و هم از این رو به دنبال مدل زدایی از این توان در منطقه هستند، لذا در چارچوب نرمالیزه کرده رفتار جمهوری اسلامی به دنبال تغییر محتوای جمهوری اسلامی به عنوان یک دولت غیرانقلابی در منطقه و در سطح بین المللی هستند.

سومین موضوعی که در این گزارش به عنوان دستاورد از آن یاد شده و آمریکایی ها در تلاش بودند تا آن را محافظت کنند «گسترش کانال های ارتباطی با ایران به منظور پیگیری حوزه های جدید منافع مشترک» بود، اما منظور چیست؟ آمریکایی ها به شدت معتقد بودند که برجام کانالی برای ارتباط با ایران در سایر حوزه ها به منظور حل و رفع آنها متناسب با خواسته هایشان خواهد بود، به خصوص در منطقه غرب آسیا آن ها به دنبال این بودند تا ایران میزان اصطکاک خود را با آمریکا کمتر کند. البته این موضوع در زمان ترامپ که سیاست های مستقیم تر و بی واسطه تری در خصوص ایران اتخاذ کرده است، معنای دیگری داشته است. آمریکایی‌ها از همان ابتدا به دنبال این بودند تا ناامنی‌هایی که خود در منطقه ایجاد کرده بودند را به عنوان پیوست امنیتی برجام معرفی کنند تا اولا از جمهوری اسلامی به عنوان عامل ناامنی در منطقه یاد کنند، کشوری که بایستی مشارکت کند تا این ناامنی هایی که خود ایجاد کرده از بین برود و هم به منافع خود در منطقه دست یابند. لذا تلاش کردند توافق هسته ای را پنجره ای به سوی تضمین های امنیتی ایران به آمریکا برای ایمنی منطقه نمایش دهند. موضوعی که از همان ابتدا توسط رهبر انقلاب نکوهش شد. وزیر خارجه وقت آمریکا جان کری بعد از توافق و برای «رفع نگرانی» کشورهای حاشیه خلیج فارس بعد از نشست با این کشورها اینگونه از آن پرده برداشته بود «وزرای شرکت کننده در این نشست بر این نکته اتحاد نظر دارند، زمانی که توافق هسته ای ایران اجرا شود به امنیت دراز مدت منطقه کمک می کند.»

سیاست های اطلاعاتی جاسوسی آمریکا

می 2016 خرداد 1395 اندیشکده بروکینگز گزارشی 74 صفحه ای با عنوان «توافق هسته ای ایران: پیش درآمدی بر رژیم عدم اشاعه در خاورمیانه» منتشر کرد. نویسندگان این گزارش رابرت اینهورین و ریچارد نیفیو بودند. رابرت آینهورین دستیار پیشین وزیر خارجه و عضو پیشین تیم مذاکره کننده امریکا در مذاکرات هسته ای 1+5 که در موسسه بروکینگز مشغول به فعالیت بوده است و ریچارد نفیو، معاون هماهنگ‌کننده سیاست‌های تحریمی وزارت خارجه آمریکا یا همان معمار تحریم ها علیه ایران بوده است که او نیز در موسسه بروکینگز فعالیت می کرده است. بنا به گفته رابرت اینهورین این دو برای تهیه این گزارش حتی به منطقه نیز دو بار سفر کرده اند.

در بخشی از این گزارش تحت عنوان «آیا رژیم های منطقه خاورمیانه به دنبال دستیابی به سلاح هسته ای خواهند رفت» اشاره شده است که به منظور کاهش تمایل این کشورها برای اشاعه هسته ای «ایالات متحده می بایست به تقویت جمع آوری اطلاعات جاسوسی از فعالیت های مرتبط با اشاعه هسته ای ایران بپردازد و اشتراک گذاری اطلاعات جاسوسی با شرکای کلیدی خود در منطقه را افزایش دهد، واشنگتن بایستی سرمایه گذاری خود را در توانمندی های ملی به منظور نظارت بر فعالیت های هسته ای ایران افزایش دهد و ساز و کار هایی ایجاد کند تا چنین اطلاعات جاسوسی با شرکای منطقه ای آمریکا تسهیم شود.»

در فصل ششم این گزارش و در بخش «توصیه ها» آمده است که «در حالی که نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی و بازرسی های آن حیاتی خواهد بود و به طور کلی سزاوار حمایت قوی توسط ایالات متحده و جامعه بین المللی است، تلاش آژانس بایستی توسط افرادی از جامعه اطلاعاتی جاسوسی آمریکا تکمیل شود»

در همین بخش توصیه ها نویسندگان این گزارش توصیه های دیگری نیز به مقامات ایالات متحده می کننده که این توصیه ها غالبا بر روی مسائل جمع آوری اطلاعات و تسهیم آن با کشورهای منطقه که شرکای آمریکا محسوب می شوند مثل کشورهای عربی شورای همکاری خلیج فارس متمرکز است. این موضوع نشان دهنده این است که آمریکایی ها از انگیزه کشورهای حاشیه خلیج فارس برای پیگیری سلاح هسته ای به خوبی واقف هستند و علاوه بر این به دنبال رفع نگرانی آنها با استفاده از امتیاز اعطای اطلاعات ایران برای رفع نگرانی های آن ها هستند، که این موضوع به طور بالقوه میتواند برای جمهوری اسلامی خطرات امنیتی را به وجود آورد.

این توصیه ها در حالی به مقامات ایالات متحده آمریکا شده بود، که پیش از این بسیاری از نخبگان سیاسی جمهوری اسلامی بیم سوءاستفاده آمریکایی ها از برجام به منظور دست یابی به اهداف اطلاعاتی با اقدامات جاسوسی را داده بودند. این موضوع که آژانس، بازرسان این نهاد بین المللی و حفاظت هایی که میبایستی در این نهاد بین المللی بر روی اطلاعات ایران صورت بگیرد، تا این حد می تواند منفذ نفوذ آمریکایی ها باشد نیز با توجه به اینکه نظارت آژانس در ایران بسیار بیشتر و گسترده تر از قبل شده است، دور از ذهن نیست.

دبیرکل آژانس بین الملل انرژی اتمی چند صباحی پیش ابراز داشت که هزینه های انجام بازرسی ها در ایران برای احراز راستی آزمایی این کشور در صنعت هسته ای بسیار بالاست و کشورهای عضو متعهد به تامین آن هستند، روی دیگر سکه این سخن این است که نظارت های آژانس بسیار زیاد شده است و این موضوع می تواند به دلیل ماهیت برجام سطح دسترسی های این نهاد بین المللی و سطح خروج اطلاعات توسط آن را بسیار بالاتر ببرد.

بعد از گذشت یک سال و چند روز از توافق برنامه جامع اقدام مشترک، خبرگزاری آسوشیتدپرس ادعا کرد سندی محرمانه به رؤیت این خبرگزاری رسیده که نشان می‌دهد محدودیت‌های کلیدی در برنامه هسته‌ای ایران، اندکی کمتر از پانزده سال اعلام‌شده در برجام، برداشته خواهد شد. «از سال یازدهم اجرای برجام، محدودیت‌های غنی‌سازی ایران کاهش می‌یابد و ایران پس از پایان 15 سال محدودیت می‌تواند با سرعت 2 برابری نسبت به گذشته، غنی‌سازی کند.»

بعد از صدور نامه ایران و اعتراض نسبت به درز اطلاعات ایران توسط رسانه ها، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد که به شدت با این اظهار نظر ایران مخالف است. آژانس به نامه ایران مبنی بر درز اطلاعات محرمانه و به طریق اولی با انتشار این سند توسط آسوشیتدپرس قویا مخالفت کرد.

در این نامه آژانس اعلام کرده است که «آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، نامه‌ای از ایران دریافت کرد که به فاش کردن یک سند به بیرون و به احتمال درز اطلاعات توسط آژانس نسبت به بخش هایی از پروتکل الحاقی بر میگردد. در پاسخ آژانس نامه ای فرستاده و مخالفت شدید با هرگونه بیانیه ای که آژانس را به درز اطلاعات مربوط به اظهار نظری در خصوص بیانیه اولیه ایران از پروتکل الحاقی، مخالفت کرد.»[3]

علی رغم اینکه آژانس هرگونه درز اطلاعات را تکذیب کرد، اما آنچه در اینجا اهمیت دارد این است که ایران بایستی مجددا بر روی پادمان های خویش با آژانس به این نهاد بین المللی یادآوری کند، مجاری حقوقی و قانونی ملی را نسبت به قراردادهای محرمانه خویش آگاه سازد تا بعد از انتشار اسناد محرمانه بعدی ایران و آژانس و ضمائم دیگر برجام، بیم انتشار اسرار نظام و اسرار اطلاعاتی کشور ایجاد نشود.

دوم، بعد اقتصادی و ممانعت آمریکا از انتفاع اقتصادی ایران

یکی دیگر از مظاهر و مصادیق سیاست های استکباری آمریکا که در قضیه برجام به خوبی می توان آن را مشاهده کرد و آمریکایی ها آن را به ایران تحمیل کرده اند، مسئله ممانعت های اقتصادی بوده است که آمریکایی ها نسبت به ایران روا داشته اند، آمریکایی ها تمام تلاش خود را کردند تا ایران از منافع اقتصادی حاصل از این توافق هیچ بهره ای را نبرد.دولت آمریکا با ترساندن شرکتهای بین المللی برای تبادلات بین المللی با ایران برگ جدیدی از فعالیت خود را بعد از توافق برجام کلید زد که می توان نام آن را نقض عهد آمریکا گذارد. باراک اوباما رئیس جمهور وقت آمریکا در حاشیه نشست امنیت هسته ای واشنگتن در تاریخ یک آوریل 2016 میلادی یعنی 14 فروردین 1395 شمسی به صراحت .»[4] تفکیک برجام به «جسم» و «روح» و اظهار پایبندی ایران به جسم برجام و عدم پایبندی به روح برجام که از نظر اوباما «اقدامات تحریک آمیز ایران» تعریف می شود، هم یک بدعت ناپسند در مذاکرات و موافقتنامه های بین المللی بود و هم نشان دهنده تغییر ناپذیر بودن رفتار آمریکا در قبال ایران داشت .ضمن اعلام پایبندی ایران به توافق هسته‌ای، با اشاره به آزمایش موشکی ایران اظهار داشت‌، میخ محکم بر تابوت اعتماد برخی به برجام را ایننگونه کوبید «روح این توافق می‌طلبد که ایران سیگنال‌هایی را به جامعه جهانی و شرکت‌ها بفرستد مبنی بر اینکه در نظر ندارد دست به اقدامات تحریک آمیز بزند؛ اقداماتی که می‌تواند شرکت‌ها را بترساند

یکی از بارزترین مسائلی که میتوان در خصوص پایبندی به روح برجام به آن اشاره کرد موضوع عدم التزام دلوت آمریکا به همان روحی است که رئیس جمهور این کشور از آن سخن می گوید. روز 13 آبان رئیس جمهور وقت آمریکا قانون وضعیت اضطراری علیه ایران که موسوم به فرمان اجرایی 12107 است را یکبار دیگر تمدید کرد و با این تمدید، عملا فضای حسن نیت موجود در توافق که در تمام موافقتنامه های بین المللی مورد حمایت است را از بین برد و اصطلاحا نقض عهد کرد. اما هیچ مکانیسمی در نظام بین الملل موجود نبود که این موضوع را به رئیس جمهور آمریکا یادآوری کند.

اوباما در اقدامی بسیار برنامه ریزی شده بلافاصله بعد از انعقاد برجام اشاره کرد که ماموریتی را به وزیر خزانه داری این کشور داده است که شرکتهای بین المللی و بانکهای بزرگ اروپایی را مطلع کند که دست به اقدامی نزنند که تبعات سنگینی برای آن ها دارد و بدین ترتیب نقض عهد آمریکایی ها کلید خورد. تا جایی که واکنش وزیر امور خارجه کشورمان را در پی داشت، به گونه ای که دکتر ظریف در مصاحبه با اشپیگل اظهار داشت که «آنچه ما از دولت آمریکا می خواهیم آن است که درخصوص کارهای شما (اروپایی ها با ایران) مداخله بیجا نکند. چون آمریکا باید حامی برنامه جامعه اقدام مشترک (برجام) باشد. آمریکا باید شفاف عمل کند و امکان تجارت سالم با ایران را بدون اما و اگر مهیا کند و این درخواست به زبان انگلیسی ساده و نه زبان پیچیده حقوقی مطرح شده است. ما بیش از 30 ماه مذاکره نکرده ایم که اینک با یک سند خالی مواجه باشیم.»[5]

اقدامات استکباری آمریکایی ها در خصوص ایران تا حدی بوده است که اینک که بیش از دو سال از انعقاد توافق هسته ای بین ایران و کشورهای دیگر می گذرد، نه تنها شرایط اقتصادی برای کشور بهبود نیافته است، بلکه فضای اقتصادی نسبت به قبل از التهاب بیشتری رنج می برد. اگرچه در این خصوص توجه به برخی اشتباهات در سیاست ورزی داخلی نیز در به وجود آمدن شرایط اقتصادی کشور و رشد بیکاری دخیل بوده است، اما از حجم سیاست های بانک هراسانه آمریکایی ها در این خصوص نیز نباید غافل شد.

روند سیاست های اتکباری و خود بزرگ بینی آمریکایی ها نسبت به ایران صرفا به برجام خلاصه نمی شود، اما برجام یکی از مهمترین بزنگاه های تاریخی برای بررسی و آزمون سیاست های استکباری آمریکا نسبت به ایران بوده است. در طول نزدیک به 40 سالی که از عمر نظام اسلامی می گذرد آمریکایی ها از هر روزنه ای برای آسیب به سیاست های ایران و منافع ایران استفاده می کنند. برای آمریکا، ایران بایستی بازیگری و امکان کنشگری بین المللی و منطقه ای خود را از دست دهد و برای از بین بردن این امکان نیز تمام تلاش خود را به کار می برند. سیاست آمریکایی ها اگرچه در برجام خود را به صورت شفاف نشان داده و می دهد، اما به برجام منتهی نخواهد شد. خوی استکباری آمریکا سبب شده و می شود تا در برابر مطالبات جامعه بین المللی نیز ایستاده و مسیری کاملا یکجانبه و بی منطق را طی کند.

پی نوشت:

[1]http://www.wikifeqh.ir/%D8%A7%D8%B3%D8%AA%DA%A9%D8%A8%D8%A7%D8%B1
[2]http://www.hawzah.net/fa/Magazine/View/4892/5318/49892/
[3]. https://www.iaea.org/newscenter/pressreleases/iaea-statement-on-iran
[4]. http://www.usatoday.com/story/news/2016/04/01/barack-obama-nuclear-security-summit/82489898/
[5]. http://www.spiegel.de/politik/ausland/iran-aussenminister-zarif-mahnt-die-usa-zur-zurueckhaltung-a-1087615.html

منبع:‌ پایگاه برهان