به گزارش گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس، خداوند، حضرت محمد (ص) را برای خلقش برگزید و با پیامبری گرامیش داشت و ایشان را برای رسالت برگزید. سپس وی را در حالی نزد خود برد که آن حضرت برای بندگان خدا خیر خواسته بود و آنچه را که برای ایشان فرستاده شده بود ابلاغ نموده بود. امام حسین (ع) در حدیثی درخصوص حق داشتن اهل بیت (ع) برای داشتن مقام نبی اکرم چنین فرمودهاند: «ما خاندان، یاوران، اوصیا، وارثان و سزاوارترین مردم هستیم برای دست یافتن به مقامش در میان مردم. اما قوم ما این مقام را از ما گرفتند و به خود اختصاص دادند؛ و ما هم بدین امر تن دادیم و از تفرقه تنفر و عافیت امت را خوش داشتیم و این در حالی است که میدانیم ما به این حق که حق ماست، سزاوارتر از کسانی هستیم که آن را در اختیار گرفتهاند.»
متن حدیث:
الإمام الحسین علیه السلام: إنَّ اللّه َ. اصطَفی مُحَمَّدًا صلی الله علیه و آله عَلی خَلقِهِ، وأکرَمَهُ بِنُبُوَّتِهِ، واختارَهُ لِرِسالَتِهِ، ثُمَّ قَبَضَهُ اللّه ُ. إلَیهِ وقَد نَصَحَ لِعِبادِهِ، وبَلَّغَ ما اُرسِلَ بِهِ صلی الله علیه و آله. وکُنّا أهلَهُ وأولِیاءَهُ وأوصِیاءَهُ ووَرَثَتَهُ وأحَقَّ النّاسِ بِمَقامِهِ فِی النّاسِ، فَاستَأثَرَ عَلَینا قَومُنا بِذلِکَ، فَرَضینا، وکَرِهنَا الفُرقَةَ، وأحبَبنَا العافِیَةَ، و نَحنُ نَعلَمُ أنّا أحَقُّ بِذلِکَ الحَقِّ المُستَحَقِّ عَلَینا مِمَّن تَوَلاّهُ.
(تاریخ طبری، ج۵، صفحه ۳۵۷- البدایه و النهایه، ج۸، ص۱۵۷)
انتهای پیام/ 114