به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، نوجوانی که کوله بار عشق و مبارزه جهاد را از ۱۸ سالگی به سوی جبهه نور می‌بندد و رهسپار میدان جنگ می‌شود، مسئولیت امدادگری و مخابرات را در جبهه می‌پذیرد، زمانی که جنگ پایان می‌پذیرد با وجود زخم‌هایی که برتن داشت و چشم‌هایی که در روز کنکور نمی‌دید، در بیمارستان امتحان کنکور می‌دهد، یکی سئوال‌های کنکور را می‌خواند، دیگری جواب تست‌ها را ثبت می‌کرد و نفر سوم ناظر بود، زندگی که سراسر زیبایی و بیم امید تلاش است، بالاخره دانشجو شده ادامه تحصیل داده و کارمند وزارت بهداشت می‌شود، بعد وارد کار تحقیقات در زمینه مسائل کشاورزی و بهداشت موادغذایی می‌شود و ۱۵ سال تحقیق می‌کند و در حال حاضر باز به نوعی دیگر وارد عرصه جهاد و تلاش شده و تولید کود و سم‌های زیست محیطی را آغاز کرده است. در این خصوص دفاع پرس با «سیدعلیرضا قاسمی تبریزی» رزمنده و جانباز دفاع مقدس گفت و گویی انجام داده است که در ادامه می‌خوانید:
دفاع پرس: در ابتدا خودتان را معرفی کنید؟
من سال ۱۳۴۸ در شهر مقدس قم به دنیا آمدم. در دوران دبیرستان رشته تجربی درس خوانده بودم. ۱۸ سالگی وارد جبهه شدم. از لشکر ۱۷ علی بن ابیطالب (ع) و از همان شهر قم به جبهه اعزام شدم.
دفاع پرس:در چه عملیاتی حضور داشتید؟
در عملیات والفجر ۱۰ لشکر علی بن ابیطالب (ع) شرکت کرده و در جبهه مسئولیت امدادگری و مخابرات را بر عهده داشتم.
دفاع پرس:چرا به جبهه رفتید زمان امتحان کنکور و درس خواندن شما بودبرایمان از آن زمان بگویید؟
در آن دوران همه نوجوانان و هم سن و سالانم بیش از درس و ادامه تحصیل فکرشان دفاع از مرز و بوم کشور بود، در این زمینه دانش آموزان هم درس می‌خواندند و هم به جبهه می‌رفتند نوجوانان در حقیقت در هر 2 زمینه با هم فعالیت می‌کردند و به ویژه زمانی که امام خمینی (ره) پیام می‌دادند، همه جوانان و به ویژه دانش آموزان با هم به جبهه می‌رفتیم و شرکت در دفاع مقدس را وظیفه خودمان می‌دانستیم.
دفاع پرس:چگونه و در چه منطقه‌ای زخمی شدید؟
در منطقه حلبچه جانباز شیمیایی شدم، ابتدا موج انفجار مرا گرفت روی برانکارد بودم که در منطقه بم شیمیایی زدند در یک روز ۲ بار مجروح شدم یک بار موج انفجار و ترکش‌هایی که به بدنم خورد و بار دیگر در همان روز شیمیایی نیز شدم.
دفاع پرس: از جریان شرکت در امتحان کنکور برایمان بگویید؟
زمانی که از جنگ برگشتم هشت ماه در بیمارستان بستری دائم بودم در حالی که روی تخت بیمارستان برای درمان و مداوا بستری بودم، امتحان کنکور دادم چشم هایم نمی‌دید به همین خاطر مجبور شدند، چند نفر برای وضعیت خاصی که داشتم به من کمک کنند، در بیمارستان با کمک ۲ نفر دیگر امتحان کنکور دادم، یکی سئوال‌های کنکور را می‌خواند، دیگری جواب تست‌ها را ثبت می‌کرد و نفر سوم ناظر بود. کنکورم هشت سال به طول انجامید.
دفاع پرس:آیا همچنان مثل گذشته نیاز به درمان دارید؟
بله؛ هنوز هم باید سه بیمارستان برای درمان و مداوا بروم دارو و وسایل موردنیازم را تهیه کنم به مشیت الهی راضی هستم من باقی مانده از یک گروه ۱۸۰ نفری در حلبچه هستم و جز معدود افرادی که جان سالم به در برده‌ام؛ حدود چهارنفربودیم که درحال حاضر ما 2 نفری که زنده هستیم، به طور مرتب در حال مداوا و پیگیری دوره درمان هستیم.
دفاع پرس: در چه منطقه‌ای مجروح شدید؟ خاطره ای از آن دوران به یاد دارید بگویید؟
در منطقه حلبچه یک بار دیگر مجروح شیمیایی شدم؛ بعد از جانباز شدنم در ارتفاعات «سورن» بودم که موج انفجار مرا گرفت در حقیقت در یک منطقه 2 بار مجروح شدم، همه رزمندگان که با من در منطقه حلبچه بودند، شهید شدند برای امداد رسانی رفتیم؛ ولی در حلبچه به غیراز جنازه چیزی ندیدیم، همیشه به این نکته می اندیشم که حتما زنده بودنم حکمتی دارد، 80 روز در کما بودم، زمانی که به هوش آمدم دیدم در بیمارستانی در تهران بستری شدم.
دفاع پرس: چند درصد جانباز شدید؟ وکدام اعضای بدن شما دچار آسیب شد؟
جانباز 50 درصد شیمیایی حلبچه هستم. از ناحیه 2 چشم، ریه و کبد آسیب شدیدی دیدم.
دفاع پرس:خاطره ای از حلبچه دارید؟
آنچه از حلبچه به یاد دارم این است که همه مردم با گاز سیانور از بین رفته بودند؛ و زمانی که رزمندگان ایرانی برای کمک رفته بودند. عراقی ها با گاز خردل و بمب هایی که سیستم اعصاب و روان آنها را دچار اختلال کند، منطقه را بمباران کردند.
چشم هایم دیگر نمی‌دیدند و پیوند چشم انجام دادم دانشگاه تهران رشته بهداشت محیط قبول شدم و درس خواندم و با شش ماه تاخیر بعد سرکلاس رفتم و لیسانس گرفتم و بلافاصله بعد استخدام وزارت بهداشت شدم. محل کارم بیمارستان ازگل دربند بود.
دفاع پرس:در موردمشکلات بعداز مجروحیت خود بگویید؟
در واقع من تورم نخاعی پیدا کردم و مشکلاتی برای من ایجاد شد، خوشبختانه با مداوا بهبود نسبی پیدا کردم. در زمینه کارم حالت اشتغال در بنیادجانبازان شدم حقوق می‌گیرم دعوت به کار شدم.
دفاع پرس:چه رشته‌ای در دانشگاه قبول شدید؟
دانشگاه تهران در رشته بهداشت پذیرفته شدم و بعد از مدتی به استخدام وزارت بهداشت درآمدم.
دفاع پرس: گویا مدتی مشاور وزیر نیز بودید؟
بله بنده مدتی مشاور وزیر در امور بهداشت مادران بودم و در کار تحقیقاتی و پژوهشی فعالیت داشتم. در سال ۱۳۷۲ وارد صنعت پلاستیک شدم، در حالی که همه می‌دیدیم که کشور در فشار و تحریم و دست و پنجه نرم کردن با مشکلات فراوانی است اولین شرکت را ثبت کردم.
دفاع پرس: چه زمانی کار تحقیقات گیاهی را انجام دادید و سر انجام به چه نتیجه‌ای رسیدید؟
سال ۱۳۷۵ کار تحقیقات گیاهی را آغاز کردم و تا سال ۱۳۹۴ درقم این کار را ادامه دادم و سپس در سال ۱۳۹۵ تحقیقات شرکت دانش بنیان را بنیانگذاری کردم. بعد از آن توانستم، واحد‌های کود میکرولوژی را بنیان گذاری کردم الان درصدد تاسیس واحد‌های صنعتی برای تولید کود و سم هستم تا با استفاده از کود و سم‌های ارگانیک از واردات آفات کش‌ها بی‌نیاز شویم. اکنون در زمینه تولید کودهای میکروب ارگانیکی و زیستی فعالیت می‌کنم که متاسفانه حمایت های لازم از ما (تولید کنندگان) صورت نمی گیرد.
دفاع پرس: آیا در مصرف آب هم در طرح شما صرفه جویی می شود؟
اختراع شبه خاک برای محیط زیست و رشد گیاه در محیط کم آب با استفاده از میکرو ارگانیسم‌های بیابانی بسیار مفید است و نتایج قابل توجهی دارد، ما کاهش مصرف آب بین ۳۰ تا ۷۰ درصد بر اساس نیاز متعارف گیاه داریم،همچنین افزایش رشد گیاه بین ۲۰ تا ۵۰ درصد خواهیم داشت. و عدم نیاز به آفت‌کش‌های و کودهای شیمیایی را امکان پذیر می‌سازد.
شرکت آبکا با اختراع خاک زیستی و توسعه دهنده رشد گیاه در محیط کم آب با استفاده از میکروارگانیسم‌های بیابانی شرایط استفاده از آن را برای کاهش مصرف آب و تطبیق دادن گیاهان به زندگی در شرایط کم آب را فراهم کرده است. لازم به ذکر است، ویژگی تولیدات در شرکت آبکا کاهش مصرف آب، افزایش رشد گیاهان، عدم نیاز به آفت کش‌های سنتزی و عدم نیاز به کودهای شیمیایی را برای کشاورزان فراهم کرده است.
دفاع پرس: سخن پایانی؟
یکی از مشکلات کار ما تخصیص اعتبارات و وام‌هایی است که برای ادامه و به ویژه گسترش و توسعه کار نیاز داریم، خوب است مسئولان توجه بیشتری به این امر داشته باشند؛ متاسفانه با وجود این که طرح‌های ما درشرکت آبکا ابتکاری و طرح برتر انتخاب شده‌اند. ولی حمایت لازم از کارها صورت نگرفته است، تا بتوانیم محصولات ارگانیک را در بهترین شرایط تولیدکنیم. امیدوارم مسئولان توجه بیشتری به کار‌های دانش بنیان و پژوهشی تحقیقاتی داشته باشند و قوانین دست و پاگیر را حذف و برای سهولت در کارها تمهیدات ویژه‌ای بیندیشند.
انتهای پیام/ 191
