به گزارش خبرنگار ساجد، دانشجوی شهید «مجید صادقی نژاد» در سال ۱۳۴۶ در تهران چشم به جهان گشود. وی در تاریخ ۳۰ آبان ۱۳۶۶ به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«شکر می‌کنم که در این زمان و زمانه خداوند مرا خلق کرد که روح الله را خلق کرد و من توانستم به وسیله راهنمایی‌های او خود را به جایی برسانم.
خدایا راضی‌ام، از روزی که خودم را شناختم، عاشقت گشتم؛ شناخت همان و معشوق شدن تو همان، خدایا تو نیز به این بنده‌ات به دیده رحمت نگر تو را که به عشق من نیازی نیست منم که...
خدایا آنقدر گناهکارم که شرمم می‌شود بگویم بنده تو بودم؛ بلکه بنده‌ای هستم، بوده‌ام، ولی خدا
الهی کفی بی عزا ان اکون لک عبدا و کفی بی فخرا ان تکون لی ربی
تقوا- اگر امروز به درد اسلام خوردید، فردا هم کاری خواهید توانست کرد. شهادت دادن -کل نفس ذائقة الموت - مگر ما همواره دنبال استفاده نمی‌رویم چه بهتر بدنمان و مردنمان نیز با قیمت باشد. شهید با برق شمشیرش سئوال و جواب را طی می‌کند.
پدر و مادر من از علی اکبر امام حسین (ع) که عزیزتر نیستم و علاقه بین فرزند و پدری ما از آن‌ها که بیشتر نیست، با یاد مصیبت‌های وارده بر آقا ابی عبدالله سنگینی فراق را از خود قید کنید. من با اطلاع و آگاهی از امامم و... .
اعوذ بک من عند الموت، جنگ جنگ است و حیثیت و آبرو و عزت ما در گرو همین جنگ است، اگر طالب آبرو و عزت هستید رو به جبهه‌ها کنید و بدانید و مطمئن باشید که شما پیروزید و اگر این کار را نکنید رحمت خداوند از روی شما برداشته خواهد شد.
ان تنصرالله ینصرکم و یثبت اقدامکم
و اگر نکنید خدا هم نه...
خدایا تو شاهدی من این مطلب را که با اختیار راهم را اختیار کرده‌ام به همه عرض می‌کنم، برادران خدا نکند که روزی فیض عظیم جهاد و از آن بزرگ‌تر شهادت از ما گرفته شود که آن روز رحمت خدا از ما برداشته شده است.»
انتهای پیام/ 900
