به گزارش خبرگزاری دفاع پرس از خرم‌آباد، شهادت بال‌هایی برای عروج ملکوتی عاشق به سوی معبود خویش است، شهیدانی که با خون‌شان دفتر انقلاب را ورق می‌زنند، سبک بالانی که برای وطن شجاعانه به میدان نبرد حق علیه باطل شتافتند و به ندای امام زمان خود لبیک گفتند.
«احمد قاسم‌زاده» دوم آبان‌ماه سال ۱۳۴۲ در شهرستان «خرم‌آباد» دیده به جهان گشود. پدرش «نورمراد» بنّا و معمار بود و مادرش «بانو» نام داشت.
«احمد» تا دوم راهنمایی درس خواند و با شروع جنگ تحمیلی به‌عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. وی سرانجام یازدهم مردادماه سال ۱۳۶۷ در عملیات «مرصاد» با سمت معاون گردان «انبیاء» از لشکر همیشه پیروز «۵۷ حضرت ابوالفضل (ع)» لرستان در «اسلام‌آبادغرب» شهید شد و در گلزار شهدای زادگاهش آرام گرفت.
فرازی از وصیت‌نامه شهید «احمد قاسم‌زاده»:
لَا تَجِدُ قَوْمًا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ یُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ کَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِیرَتَهُمْ ۚ. أُولَٰئِکَ کَتَبَ فِی قُلُوبِهِمُ الْإِیمَانَ وَأَیَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ ۖ. وَیُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا ۚ. رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ. أُولَٰئِکَ حِزْبُ اللَّهِ ۚ. أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
ای رسول خدا! هرگز مردمی که ایمان به خدا و روز قیامت آورده‌اند [را] چنین نخواهی یافت که دوستی با دشمنان خدا و رسول خدا کنند؛ هر چند آن دشمنان پدران و مادران و فرزندان و برادران و خویشان آن‌ها باشند. این مردم پایدارند که خدا بر دلهای‌شان نور ایمان کاشته و به روح قدس الهی آن‌ها را مؤید و منصور کرده است و در قیامت به بهشتی داخل کند که نهر‌های مصفا زیر درختانش جاری است و جاودانی در آنجا [باشد] و این بهشت نعیم و بالاتر از آن بهشت رضوان [این] است که خدا از آن‌ها خشنود است و آن‌ها هم از خدا خشنود هستند، اینان به حقیقت حزب خدا هستند؛ الا ای اهل ایمان! ندانستید که حزب خدا رستگاران عالمند.
با درود و سلام بر خاتم انبیا محمد مصطفی (ص) و با درود به مهدی موعود (عج) که خداوند هر چه زودتر فرج آن مولا را نزدیک کند و با درود بر نایب بر حقش و با سلام بر شهیدان اسلام از «هابیل» تا کربلا و از کربلا تا سرزمین لاله زرده و با درود بر ملت و امت ایثارگر، قهرمان امتحان‌های خداوندی، و با درود بر رزمندگانی که با جهاد فی‌سبیل‌الله، در راه جهاد اکبر که همانند جهاد با نفس عماره است [قدم برمی‌دارند] و هر لحظه عزیزی از سرزمین خون و پیام عشق و ایثار و عشق‌ورزی معشوق با معبود خود که همانند دلبر از این دنیای فانی است و به ملکوت الله می‌رسد، با گل و شکوفه‌های ایثار درس چگونه زیستن را به ما می‌آموزد و می‌گوید این معشوقان معبود درس شهادت، بله اینان هستند که با خداوند خود معامله می‌کنند و چه خوش معامله‌ای است معامله معشوق با معبود؛ زیرا زندگی جهاد است در راه عقیده‌ای بندگان خدا، اینان از چه راهی به این جا راه پیدا کرده‌اند که هر لحظه برای آن‌ها در این دنیا ماندن [همانند] سالی است و انسان وقتی که به حد کمال می‌رسید این دنیا برای او تنگ می‌شود به مانند قفس که برای یک پرنده است؛ آنجا است که تمام کوشش جز برای آزادی چیزی نیست، ولی خود را به آب و آتش می‌زند که فرزند‌های خود را نجات دهد و به دنیایی جاوید، با صفا، با عشق و وفا و دور از هرگونه خودخواهی‌ها دست یابد، آنجا که بنده‌های پاک هستند.
آیا نباید خداوند را شکر کرد و سجده شکر به جا آورد خداوندی که انسان را از خاک و نیستی به هستی آورد و خلق‌الله شد نماینده خداوند روی زمین و خداوندی که این نعمت‌های بی‌شمار را به ما داده است برای این‌که بنده‌اش در عذاب نباشد؛ این دنیا دار امتحان است [پس] بیایید به خود آییم، بیایید توبه کنیم، بیایید لحظه‌ای به درون خود فکر کنیم [که] چه دارم، با چه عملی در محکمه عدل الهی حاضر شوم با بی‌نمازی با بی‌آلایشی، با گناه که سر تا پای ما را فراگرفته است؛ برادران تو را به کسی که دوست دارید بیایید نماز به پا دارید، آیه را فکر کنید.
دیگر عرضی ندارم. دوستدار مسلمانان راستی و آزادمردان، شیرمردان و دلیران و معلولین و مجروحین و طول عمر امامت و به امید زیارت کربلا‌ی حسین (ع) در دنیا.
خداحافظ. التماس دعا
ومن‌الله‌التوفیق
ساعت ۱۰:۵ «دربندی خان» عراق
انتهای پیام/
