به گزارش سرویس فرهنگی خبرگزاری دفاع مقدس، عصر روز10مهرماه پانزدهمین قسمت ازبرنامه «حذف و اضافه» با موضوع بررسی مسئله تدفین شهدا در دانشگاهها طور زنده روی آنتن شبکه سه سیما رفت. در ابتدای برنامه گزارشی از برنامه پیشین پخش گردید و سپس در آیتم «خبرنامه»، به آخرین تحولات و اخبار حوزه دانشگاه کشور پرداخته شد.
در قسمت ابتدایی برنامه آقای صادق مفرد، مسئول تدفین شهدای گمنام در دانشگاه امیرکبیر با حضور در «حذف و اضافه» بیان داشت: «تدفین شهدای گمنام دانشگاه امیرکبیر در سال 87 و پس از تمامی دانشگاه های مطرح تهران برگزار شد.»
از میان 170 دانشگاه کشور، تنها در دو دانشگاه شریف و امیرکبیر با تدفین شهید مخالفت صورت گرفت
وی درخصوص دلایل تدفین شهدا در دانشگاهها بیان داشت: «تاکنون 170 دانشگاه سطح کشور این افتخار را داشتهاند تا به استقبال شهیدان بروند. اما از این میان تنها در دو دانشگاه کشور یعنی دانشگاه صنعتی شریف و امیرکبیر مشکل پیش آمد. در این دو دانشگاه شرایط سیاسی- اجتماعی حاکم بر آنها مراسم را به این سمت و سو سوق داد. در بحث مخالفت با تدفین شهید در دانشگاه عمدتا دو گروه مخالف هستند. یک گروه رسانههای بیگانه و معاندین با نظام هستند که با این نظام عناد دارند و طبعا با این اتفاق نیز مخالف هستند. دلیل منطقی خاصی نیز برای این مخالفتشان ندارند و سعی میکنند بدان دامن بزنند. اما گروهی نیز شبهاتی جدی داشتند. شبهاتی که ما سعی میکردیم در نشریان آن زمان به آنها پاسخ دهیم.»
حضور شهیدان سبب ارتقای جنبههای علمی دانشگاه میشود
مفرد یکی از شبهاتی وارده را مخالفت با تدفین شهید در فضای علمی عنوان کرد و اظهار داشت:«پاسخ ما این استدلال این بود که دانشگاه یک فضای اجتماعی فرهنگی نیز است. ما باید برای ارتقای جنبههای فرهنگی آن نیز تلاش کنیم و حضور شهیدان نیز کمککننده است. ضمن آنکه علمی نیز است. دانشجویی که آنجا قدم میزند، وقتی میبیند این آرامش امروز را مدیون شهادت آن بزرگواران است و سبب میشود محکمتر در راه علم قدم بردارد.»
وی ادامه داد: همچنین برخی معتقد بودند این اتفاق، بهانهای میشود برای حضور نظامیها و غیردانشجویان در دانشگاه. این دلایل حال پس از تدفین شهید در 170 دانشگاه مثل روز روشن شده است که بیدلیل بوده است و در هیچ یک تدفین شهدا سبب این اتفاق نشده است.»
خانواده سه شهید شناسایی شده اخیر از تدفین فرزندشان در دانشگاه خرسند بودند
مسئول تدفین شهید در دانشگاه امیرکبیر، در پاسخ به این سوال که "آیا خانواده شهیدان راضی به تدفین فرزندان آنها در فضای دانشگاهی هستند"، گفت: «عمدتا راضیاند. همانطور که سه شهید اخیرا شناسایی شد، شاهد بودیم که خانواده شهید استقبال میکردند، میگفتند ما خیلی خوشحالیم که فرزندمان در این محیط پویا حضور داشت. حال فرض کنید یک خانوادهای هم در این بین مخالف باشد، با تشخیص هویت آن شهید میتوانند آن را منتقل کنند.»
حضور شهید در دانشگاه امیرکبیر موجب آرامش و وحدت دانشجویان شده است
وی در پاسخ به این استدلال که "برخی حضور شهیدان در دانشگاه را مانع از سیاسیشدن و التهاب دانشگاه میدانند"، گفت: اولا شهیدان سیاسیترین اقشار زمان خود بودند. این عبارت سیاسی را باید درست تعریف کرد. اینکه یک تفکیکی قائل شویم که شهید یک حالت عارفانه دارد و حضورش ضدسیاسی است یک مبنای سکولاری دارد. یک زمانی جبهه دانشگاه بود، امروز دانشگاه جبهه شده است. در کنار سایر کارهای فرهنگی که در حال انجام است، شهید خود یک حضورش یک حال فرهنگی را ایجاد میکند. فضای فرهنگی را تحت تاثیر قرار میدهد. ما در همین دانشگاه امیرکبیر شاهد هستیم که میتوان به خوبی فضای دانشگاه را به دو مقطع قبل از تدفین شهدا و پس از آن تفکیک کرد. آن آرامش، وحدت و فضای روحانی حاکم شده است و دیگر آن فضای ملتهب را شاهد نیستیم. چون همه معتقدند شهید عامل وحدت است.»
دهنمکی: برخی با ساختن فیلمهای ضدجنگی در ذهن جوانان ایجاد شبهه میکنند
در ادامه برنامه مسعود دهنمکی، کارگردان سینما و تلویزیون میهمان تلفنی برنامه در خصوص فضای مدیریت فرهنگی دانشگاه و لزوم تریوج فرهنگ دفاع مقدس در میان دانشجویان بیان داشت: «کم کاری در این حوزه زیاد وجود دارد. حداقل متناسب مطالبات و آرمانها نبوده است که سبب شده بسیاری از شبهات در نسل جدید آنقدر زیاد شود که با چند مقاله در روزنامه در اصل دفاع مقدس دچار شک و تردید شوند. از سویی برخی در حوزه رسانه با ساختن فیلمهایی ضدجنگی به اسم مفاهیم انساندوستانه دارند شبهات را در نسل جدید دامن میزنند. من فکر میکنم نشاندادن این قهرمانها و افتخارات دوران دفاع مقدس باید به صورت مباحث آکادمیک درآد. یعنی درگیر دانشگاهها شود که این عظمت به دور از نگاههای تبلیغاتی در ذهن و دل جوانان نقش ببندد.»
15 هزار شهید ترور داریم و در دنیا متهم به تروریسم هستیم!
وی در پاسخ به این سوال که "چقدر هنر میتواند در تعامل با دانشگاه نسبت به تبیین این ارزشها کمک کند"، بیان داشت: «چند سال پیش در این کشور یک امریکایی یک مستند در مورد گروهک منافقین ساخت. متاسفانه تعدادی بلند شدند و به این مستندساز اشکال گرفتند که کار شما دچار کمی سیاهنمایی است. این نشان میدهد که ما خودمان از این ظرفیتهایی که در جامعه بوده در هنر و رسانه استفاده نکردیم. ما 15 هزار شهید ترور داریم و در دنیا متهم به تروریسم هستیم. این اگر در قالب هنر سینما و سریالسازیییا حتی در مباحث درسی ما درمیآمد، ما امروز بدهکار غربیها نبودیم.»
نگاه ما به جنگ یک نگاه تبلیغاتی و تک بعدی است
این کارگردان با بیان آنکه گاهی شبهه باعث برکت است، خاطرنشان کرد:«آمریکاییها حادثه 11 سپتامبر راه میاندازند یا حداقل از آن جلوگیری نمیکنند، میگویند اینجا ایرادی ندارد بگذار انفجار صورت گیرد آن وقت به این بهانه به عراق، افغانستان و... لشگرکشی میکنیم. یعنی نمیآیند اصل صورت مسئله را با نگاه تبلیغاتی پاک کنند. ما متاسفانه در این زمینه همچون فیلمهای جنگی دهه 60 نگاه تبلیغاتی تک بعدی به جنگداریم. نگاه نمیکنیم که در آیندگان چه شبههها ممکن است ایجاد شود. مثلا اینکه چرا بعداز فتح خرمشهر جنگ ادامه پیدا کرد؟»
باید به بهانه طرح و پاسخ به شهبات جنگی، با مردم در این باره حرف زد
دهنمکی افزود: «امروز نیز دیر نشده و ما باید با نسل جدید ارتباط برقرار کنیم. مسلما کسانی که راهیاننور میروند زیاد هستند، اما 40-50 میلیون نیز هستند که آنجا نمیآیند. رسالت هنر این است که آنجا را جلو چشم اینها بیاورد. آن هنگام است که باید شهبه را طرح کرد. بهانه را به میان آورد. مثل همین کاری که سریال معراجی ها میکند.»
سینمای ضدجنگ ما، حاوی نگاه روشنفکرانه نیست بلکه یک نگاه ضدملی است
دهنمکی در پاسخ به این سوال که "ما باید به فرهنگ دفاع مقدس یکنگاهسیاسیداشتهباشیمیا خیر؟"گفت: «این مسئله از آن دست مسائلی است که امروز پس از گذشته سالها از جنگ باید نشست و بدان دقیقتر فکر کرد.آیا آن نگاه سیاسی که همه جای دنیا مرسوم بوده و به جنگ هایشان داشتند، دلیل میشده که فداکاری سربازهایشان را نادیده گیرند؟ که متاسفانه در کشور ما بعضا اینطوری شده است. سینمای ضدجنگ ما، ترجمه سینمای ضدجنگ غرب بوده است. آن هم در کشورهایی که جنگشان تجاوزکارانه بوده است نه مدافعانه.»
وی در انتها بیان داشت: «طبیعتا این سینما ترویج فیلمهای ضدجنگ دیگر نگاه روشنفکرانه نیست. بلکه به نگاه ضدملی تبدیل میشود. این مباحث به شکافتن قصه دارد و به هرحال ما گاهی وقتها میبینیم این فیلمها به زبان کسانی که در دوره دفاع مقدس نیز بیانیه ضدجنگ دادند و دم از ملی گرایی و ایرانی میزدند اماحاضر نبودند فرزندشان را به خط مقدم بفرستند، تبدیل میشود. ترجمه فکر آنها میشود برخی از مقالات، فیلمها و توصیههایی که امروز برخی از این آقایان دارند و به جای تحلیل تاریخ آن را به چالش میکشند.»
انتهای پیام/
