گروه حماسه و جهاد دفاع پرس: یکی از اثرات اجتنابناپذیر جنگ، پدیده اسارت است؛ اما این پدیده نیز به تفاوت ماهیت رژیمها و به نسبت اهداف آنها به اشکال گوناگون در میآید. در ادامه به چند شکل برجسته ناشی از تفاوت اسیرداری انقلاب اسلامی با رژیم بعث اشاره میشود:
بررسی وضع اسرای ایرانی در عراق نشان میدهد که اغلب آنها از ساکنین غیر نظامی مناطق جنگی بوده و تعداد کمی را نظامیان ایران تشکیل میداد. در واقع ارتش عراق از قبل پیشبینی کرده بود که احتمال اسارات نیروهایش بسیار است و بنابراین در هجوم اولیه خود به مناطق مسکونی بسیاری از ساکنین معمولی آن مناطق بویژه زنان و پیرمردان را به خطوط پشت جبهه خود منتقل میکرد که بعدها در مقابل اسرای خود آنها را معاوضه کند. این مساله یکی از ترفندهای صدام بود و همچنین نشان میدهد که آنها علیرغم تبلیغات پوچ رسانههای صهیونیستی تا چه حد مناطق مسکونی ایران را مورد حمله قرار داده و تا چه اندازه مردم بیگناه را کشتهاند.
وقتی به لیست اسرای تبادلی در دوران دفاع مقدس نگاه میکنیم، میبینیم که در یک مبادله ۴۰ اسیر عراقی از ایران آزاد شدند و در مقابل ۴۰ اسیر ایرانی از عراق نجات پیدا کردند. تا اینجا حرفی نیست، اما با توجه به هویت اسرا میبینیم که هر ۴۰ اسیر عراقی نظامی بودند، اما از میان ۴۰ اسیر ایرانی فقط پنج نفر نظامی بودند و ۳۵ نفر بقیه غیرنظامی بوده و از ساکنین مناطق جنگی بودند و به ویژه ۹ زن مسن در میان آنها وجود داشت. اما عده اسرای نظامی ایران که در عراق بسر میبردند اکثرا از یک ویژگی شاخص برخوردار بودند که نشان دهنده همان تفاوتی است که در اسارت دیده میشود. اکثر اسرای ما به صورت مجروح بدست عراقیها میافتادند و این بیانگر آن است که سربازان و پاسداران انقلاب ما تا آخرین نفس جنگیدهاند و تسلیم را راه گریزی از مرگ ندیدهاند و وقتی بدست دشمن افتادهاند که قادر به حرکت نبوده و یا بیهوش و بیرمق بر زمین افتاده بودهاند و این چنان که گفته شد به جهت ویژگی انقلاب اسلامی و اهداف آن بود؛ اما از سوی دیگر مطالعه وضع اسرای عراقی در ایران نشان میدهد اولا همه آنها نظامی بوده و در صحنه نبرد دستگیر شدهاند و ثانیا اکثر آنها داوطلبانه تسلیم رزمندگان شدهاند و دلیل آن صحت بدنی و سلامت جسمانی آنها است. این قبیل اسرا یا به علت ترس از جنگ یا اتمام نیروی مقاومت در مقابل ارتش جمهوری اسلامی و یا بدلیل پی بردن به ماهیت صدام و اهدف امپریالیزم در مورد ایجاد جنگ، گروه گروه خود را به نیروهای ایرانی تسلیم کردهاند.
صدام حسین پس از مشاهده تسلیمهای دسته جمعی و پناهنده شدن سربازان و حتی افسران جزء ارتش عراق به نیروهایش دستور داد که لباس زیر سربازان عراق را برنگ سفید انتخاب نکنند چرا که لباس سفید به وسیله سربازانی که قصد پناهندگی به ایران را دارند به عنوان علامت تسلیم بکار گرفته میشود.
تعداد زیادی از رزمندگان و پاسداران که بدست دشمن میافتادند به طرز فجیعی به شهادت میرسند و دیگر صحبت از آن که بعنوان اسیر بیمورد است و باقی اسرا به هنگام انتقال به پشت جبهه عراقیها علیرغم جراتهای بدنیشان ضرب و شتمها و زجرهای روحی فراوانی را نیز تحمل میشدند. علاوه بر این چگونگی اقامت اسرا در عراق نشانی از ماهیت خود صدام دارد.
روزنامه تایمز مالی انگلستان در خصوص تبادل اسرای جنگی ایرانی و عراق نوشت که یک اسیر ۷۵ ساله ایرانی پس از بازگشت به وطن شکایت میکرد که در زندان موصل با هزار و ۵۰۰ ایرانی دیگر روزانه بیش از یک وعده غذا دریافت نمیکردند که آنهم فقط شامل نان و آب و برنج بود. همچنین همین روزنامه نوشته بود که برخی از اسرای بازگشته به ایران زخمی بودند و این امر نشان میداد که در عراق بخوبی مداوا نشدهاند.
اما در ایران اسرای عراقی بدون زجر و آزار از آن نوع که عراقیها انجام میدادند به اردوگاههای اسیران جنگی منتقل میشدند و زندگی راحتی داشتند. تمام امکانات و لوازم مورد نیاز در اختیارشان گذاشته میشد و این حتی بگونهای است که تمام رسانههای امپریالیستی که در مورد کوچکترین مساله داستان سازیهای مفصل میکردند، در این مساله قادر به دروغبافی نبودهاند. حتی روزی که مبادله اسرا انجام گرفت خبرگزاریهای دنیا علیرغم تمایلشان نوشتند که اسرای ایرانی زخمی بودند، اما اسرای عراقی صحیح و سالم با لباسهای نو که از سوی دولت ایران به آنها داده شده بود ایران را ترک کردند.
انتهای پیام/ 131