گروه فرهنگ و هنر دفاع پرس: سید ضیاءالدین درّی در سال ۱۳۳۲ در محله نواب تهران متولد شد. وی در خانواده‌ای مذهبی و معتقد پرورش یافت. او در رشته علوم سیاسی و تحلیل فیلم در «نیو انگلند کالج انگلستان» تحصیلات خود را ناتمام گذاشت و به ایران بازگشت.
دری در مصاحبه‌ای درباره آشنایی با تاریخ و مسائل دینی می‌گوید: «یک روحانی بود که داستان‌هایی از صدر اسلام برای ما تعریف می‌کرد، خیلی شیرین تعریف می‌کرد و خیلی خوش‌سخن بود و بچه‌ها گوش می‌کردند، به ما آب‌نبات قیچی می‌داد. من مکبر مدرسه بودم و اذان می‌گفتم. گاهی ما را می‌بردند هفته‌ای یک روز برای نماز جماعت در مسجد محل. شب‌ها می‌رفتیم مسجدی به‌نام مسجد «غفاری» در انتهای خیابان مقتدری که به سینا می‌رسید. یک روحانی آذری داشت که صدای خاصی داشت. می‌رفتیم آنجا و شب‌های قدر قرآن سر می‌گرفتیم. از هفت‌سالگی آداب قرآن سر گرفتن را یاد گرفتم. در محل ما مدرسه‌ای به‌نام مدرسه «طاهری اسلامی» بود. من کودکستان را با خواهرانم می‌رفتم. خواهرها من را می‌بردند و می‌آوردند. خواهرهای من در محل تنها دخترهایی بودند که با چادر رفت‌وآمد داشتند، ضامنشان هم لات‌های محل بودند، یعنی می‌دانستند اینها دخترهای فلانی هستند. آن زمان تازه بی‌حجابی شدید شده بود و در آن محله اینها شاخص بودند به‌عنوان دختر مدرسه‌ای وگرنه خانم‌های چادری زیاد داشتیم، یعنی به‌عنوان دخترهای دبیرستانی اینها شاخص بودند که با چادر می‌رفتند.»
دری فعالیت خود در سینما را با دستیاری فیلم «گرداب» به کارگردانی «حسین دوانی» در سال 1361 آغاز کرد. ورود جدی او اما به عرصه آثار نمایشی با سریال «کیف انگلیسی» بود. پخش این اثر از تلویزیونی در سال 1379 با استقبال گسترده مخاطبین همراه بود. کارگردانی که در کارنامه خود کار ویژه‌ای نداشت اما این سریال سیاسی توانسته بود مخاطبین زیادی را همراه کند. این سریال تاریخی همانند آثاری همچون «هزاردستان» و «امام علی (ع)» نقطه عطفی در تلویزیون بود. مضمون تاریخی و پرداختن به وقایع سیاسی دهه 1320 کشور از جمله دلایل جذابیت این اثر بود.
سید ضیاءالدین دری خود درباره چگونگی درام‌پردازی سریال کیف انگلیسی چنین گفته است: «وقتی در سال 1372 برای اولین‌بار نسخه سینمایی فیلمنامه کیف انگلیسی را نوشتم خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم و حتی گریه‌ام گرفت... سال‌ها روی طرح اولیه این فیلمنامه که متعلق به پدرم بود فکر کرده بودم. تم این سریال سیر اضمحلال یک آدم در مناسبات سیاسی است، وقتی شروع به نوشتن کردم با خودم قرار گذاشتم که هر 10 دقیقه باید یک نقطه عطف فرعی وجود داشته باشد تا تماشاگر را به دنبال خود بکشاند.»
دری پس از «کیف انگلیسی» به سراغ «کلاه‌پهلوی» رفت تا دومین سریال تاریخی خود را به تهیه‌کنندگی محمدرضا تخت‌کشیان برای پخش از شبکه اول سیما تولید کند. قسمت‌هایی از این فیلم در شهرک سینمایی غزالی و بخش‌هایی از آن در شهر ساوه تصویربرداری شد.
ورود «سید ضیاءالدین دری» به تولید آثار تاریخی و موفقیت و جذب مخاطب در این عرصه به دلیل تسلط وی به این حوزه و استفاده از منابع و مشاورین کاربلد تاریخ بوده است. اگرچه آثار این فیلمساز مورد انتقاد منقدین مختلفی در حوزه‌های مختلف قرار گرفته اما موفقیت حاصل شده وی در این ژانر حساس سینمایی بی گمان نشان دهنده تسلط بر مسئله تاریخ و فرهنگ این کشور بوده است.
درّی در 2 اثر موفق تاریخی خود یعنی «کیف انگلیسی» و «کلاه و پهلوی» با نمایش درست تاریخ، با بازخوردهای مثبتی از سوی مخاطبین و منتقدین روبرو شد که او را کارگردانی متعلق به ایران و متعهد به تاریخ در اذهان ثبت کرد.
دری همچنین کارگردانی فیلم‌هایی همچون؛ «دیدار در غبار»، «باد و شقایق»، «صاعقه»، «لژیون»، «در سرزمینی دیگر»، «سینما سینماست» را در کارنامه خود به جای گذاشت.
«سردار سنجرخان» تازه‌ترین پروژه ضیاءالدین دری بود که توسط خود وی به نگارش درآمده و قرار بود ساخته شود که محقق نشد. همچنین وی عضو شورای پروانه ساخت و نمایش سازمان سینمایی وزارت ارشاد بود.
سید ضیاءالدین درّی چندی پیش به دلیل عارضه کبدی در یکی از بیمارستان‌های تهران بستری شد. او برای پیوند کبد به بیمارستانی در شیراز منتقل شد و در آنجا تحت عمل جراحی قرار گرفت و سرانجام به دلیل عوارض عفونی بعد از جراحی، روز جمعه 26 مرداد ماه درگذشت.
انتهای پیام/ 121
