به گزارش گروه بین‌الملل دفاع پرس، جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه جمهوری اسلامی ایران گرچه یکی از بزرگترین وقایع قرن بیستم بوده و آسیب جدی به منابع انسانی و اقتصادی 2 کشور وارده کرده است، اما به دلیل هشت سال پایداری و مقاومت مردمی ایران اسلامی برگ زرین دیگری به کتاب افتخارات بشریت افزود؛ دفاع جوانمردانه‌ای که بار دیگر پیروزی کرامت و انسانیت در مقابل شقاوت و ددمنشی را همچون عاشورای حسینی (ع) برای جهانیان یادآور شد.
در این جنگ، صدام و حامیان جهانی‌اش با انگیزه‌های شیطانی کشتار و سلطه در یک طرف کارزار بودند و در طرف دیگر ملتی که تازه رژیم استبدادی و دست‌نشانده حاکم بر خود را با انقلابی اسلامی واژگون کرده بود، قرار داشت. حامیان رژیم بعثی با دادن تسلیحات، پول، اطلاعات کاربردی و حتی اعزام نیروی انسانی در طول هشت سال، از آن حمایت و جانبداری می‌کردند؛ اما ملت غیور ما بدون اتکا به احدی در این هشت سال توانستند از تمامیت ارضی کشور خود دفاع کنند.
در این میان، جنگ روانی دشمن یک طرف دیگر ماجرا بود؛ چرا که نحوه پوشش و انعکاس این جنگ در رسانه‌های جهان قابل تامل بود. سلطه‌گران جهانی با به کارگیری طیف وسیع رسانه‌ها از طریق جعل اخبار، وارونه جلوه دادن حقایق و نشر اکاذیب در تمامی ابعاد از ابتدای جنگ به تشویق و حمایت از متجاوز می‌پرداختند.
روزنامه «تایم» که به زبان انگلیسی در آمریکا منتشر می‌شود، یکی از ابزار‌های رسانه دشمن بود که در 14 مهرماه 59 گزارشی را با این عنوان که «انسداد تنگه میتواند فاجعه آمیز باشد»، منتشر کرد که در ادامه می‌خوانید:
خطری برای جریان نفت؛ هنوز کمبودی نیست، اما انسداد تنگه میتواند فاجعه آمیز باشد
ظرف چندین ساعت جنگ تمام عیار بین عراق و ایران، 2 کشور از حلقه‌ی کشورهای صادر کننده‌ی نفت خارج شدند و جهان 7 درصد از کل تولید نفت خود را از دست داد. اما برخی از کارشناسان نفتی و سیاستمداران ادعا می‌کنند که هیچ دلیلی برای نگرانی نیست. جیمی کارتر در کنفرانس مطبوعاتی کاخ سفید در روز چهارشنبه‌ی گذشته تاکید کرد که وضعیت اضطراری برای انرژی به وجود نیامده است. او گفت: «کشورهای مصرف کننده می‌توانند کمبود را از جای دیگر جبران کنند.»
اگر این امر باید اتفاق می‌افتاد، به زحمت می‌توانست زمانی بهتر از امروز را پیدا کند. چون: 1- ذخایر نفت جهان اکنون فراوان‌تر از هر زمان دیگری است. - تقاضای کمتر برای نفت به دلیل رکود جهانی
به گفته‌ی دیوید هاول، وزیر انرژی ایتالیا، پیش از جنگ خلیج فارس، تولید جهان آزاد حدود 2.5 میلیون بشکه در روز بیشتر از مصرف بود. این فزونی موجب شد که کشورهای عضو اوپک در نشست خود در شهر وین توافق کنند که به تولید میزان ده درصد کاهش دهند. او خاطر نشان کرد که آن اشباع پیشین و این کمبود کنونی باید تا حدودی یکدیگر را خنثی کرده باشند.
خریداران کمی از قطع نفت ایران متضرر می‌شوند. به دلیل نبودن تعمیر و نگهداری تاسیسات نفتی، فقدان قطعات یدکی و نبودن کارگران متخصص از زمان وقوع انقلاب به این سو، تولید نفت خام ایران از شش میلیون بشکه در روز در سال 1976 به 1.5 میلیون بشکه کاهش یافته است و تنها هفتصد هزار بشکه از آن صادر می‌شود.
از دست دادن منابع نفتی عراق مساله‌ی جدی تری است. متوسط صادرات این کشور بیش از 3.2 میلیون بشکه در روز است که 11 درصد کل تولید اوپک را تشکیل می‌دهد و عراق را بزرگترین تولید کننده‌ی نفت این سازمان بعد از عربستان سعودی معرفی می‌کند.
با توجه به این احتمال فاجعه آمیز که در صورت افزایش سطح درگیری‌ها (در خلیج فارس)، ممکن است تنگه هرمز به روی کشتی‌ها بسته شود، خوش بینی در مورد مقاومت (کشورهای جهان) بدون چاه‌های نفت ایران و عراق شاید زیاد طول نکشد. این تنگه حدود 40 درصد از کل نفت جهان غیر کمونیست را از خود عبور می‌دهد و اگر به دلیلی بسته شود، کشورهای صنعتی با کمبود مصیبت‌بار نفت و بحران جهانی روبرو خواهند شد.
بسته شدن تنگه‌ی هرمز، جریان حیاتی عبور 17 میلیون بشکه نفت در روز را از این تنگه قطع خواهد کرد. این نفت متعلق به عربستان سعودی، کویت و دیگر تولید کنندگان عمده‌ی نفت در خلیج فارس است.
آمریکا در مقایسه با کشور‌هایی مثل فرانسه و ژاپن، به نظر می‌رسد که روی کاغذ نسبت به قطع نفت خلیج فارس کمتر ضربه‌پذیر است. این کشور کمتر از 30 درصد از نفت خود را از این منطقه تهیه می‌کند، در حالی که 2 کشور فرانسه و ژاپن بیش از 60 درصد نفت خود را از خلیج فارس تامین می‌کنند، اما به هر حال پیامد‌های این امر، جهانی خواهد بود.
بستن تنگه‌ی هرمز، حداقل به طور مستقیم، آسان نخواهد بود، اما متوقف کردن ترافیک نفتی در این تنگه به طور غیر مستقیم نیز کاری دشوار نخواهد بود. کافی است تا یک هواپیما یا قایق گشتی علیه یک نفتکش حمله‌ای انجام دهد. حتی اگر این حمله دفع شود، احتمالا برای ترساندن کشتی‌ها و در نتیجه ایجاد یک انسداد موثر از طریق بازداشتن کشتی‌ها کافی است.
نبرد دیوانه‌وار روز‌های آغاز جنگ، خوشبختانه و تا حدی متعجبانه، بر عبور و مرور نفت از طریق این تنگه تاثیر اندکی داشته است. حدود 900 کشتی نفتکش با موفقیت و در عین حال با دقت، مسیر‌های خود را در خلیج فارس پیموده‌اند و تاکنون هیچ کدام از آن‌ها در خارج از آب‌های ساحلی و در دریای آزاد بمباران یا غرق نشده و مورد حمله قرار نگرفته است.
انتهای پیام/ 441
