به گزارش گروه بین‌الملل دفاع پرس، جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه جمهوری اسلامی ایران گرچه یکی از بزرگترین وقایع قرن بیستم بوده و آسیب جدی به منابع انسانی و اقتصادی 2 کشور وارده کرده است؛ اما به دلیل هشت سال پایداری و مقاومت مردمی ایران اسلامی برگ زرین دیگری به کتاب افتخارات بشریت افزود. دفاع جوانمردانه‌ای که بار دیگر پیروزی کرامت و انسانیت در مقابل شقاوت و ددمنشی را همچون عاشورای حسینی (ع) به گوش جهانیان رساند.
در این جنگ، صدام و حامیان جهانی‌اش با انگیزه‌های شیطانی کشتار و سلطه در یک طرف کارزار بودند و در طرف دیگر ملتی که تازه رژیم استبدادی و دست‌نشانده حاکم بر خود را با انقلابی اسلامی واژگون کرده بود، قرار داشت. حامیان رژیم بعثی با دادن تسلیحات، پول، اطلاعات کاربردی و حتی اعزام نیروی انسانی در طول هشت سال، از آن حمایت و جانبداری می‌کردند؛ اما ملت غیور ما بدون اتکا به احدی در این هشت سال توانستند از تمامیت ارضی کشور خود دفاع کنند.
در این میان، جنگ روانی دشمن یک طرف دیگر ماجرا بود؛ چرا که نحوه پوشش و انعکاس این جنگ در رسانه‌های جهان قابل تامل بود. سلطه‌گران جهانی با به کارگیری طیف وسیع رسانه‌ها از طریق جعل اخبار، وارونه جلوه دادن حقایق و نشر اکاذیب در تمامی ابعاد از ابتدای جنگ به تشویق و حمایت از متجاوز می‌پرداختند.
«یواس نیوز اند - ورلد ریپورت» ( U.S.News & World Report) یکی از مجله‌های خبری، تحلیلی آمریکا است که در «واشنگتن دی‌سی» به چاپ می‌رسد، یکی از ابزار‌های رسانه دشمن بود که در 14 مهرماه 59 گزارشی را با این عنوان «قمار آمریکا در جنگ خاورمیانه»، منتشر کرد که در ادامه می‌خوانید:
قمار آمریکا در جنگ خاورمیانه
وقوع جنگ بین ایران و عراق در انتهای ماه سپتامبر، بار دیگر آمریکا را با امواج خطرناک و تکان دهنده‌ای از جانب خاورمیانه‌ی بی‌ثبات روبرو کرده است. حتی بدون یک رویارویی مستقیم (بین آمریکا و شوروی)، مسکو می‌تواند از این بحران برای افزایش نفوذ خود در خاورمیانه استفاده کند. اگر جنگ باعث بسته شدن تنگه‌ی حیاتی هرمز شود، چهل درصد از ذخایر نفتی جهان غیر کمونیست که از خلیج فارس عبور می‌کند، ممکن است قطع شود.
ایران مدعی است که واشنگتن در پشت سر حمله‌ی عراق قرار داشته است و اخطار کرده که جنگ می‌تواند «تاثیر زیادی در سرنوشت گروگان‌های آمریکایی» داشته باشد. امیدهای آمریکا برای توافق میانجی‌گرانه میان مصر و اسرائیل، به عنوان اولین قدم به سوی یک صلح همه جانبه در خاورمیانه، به مانع سختی برخورد کرده است. ثبات در سراسر خاورمیانه برهم خورده و مسلم به نظر می‌رسد که هر نتیجه‌ای که جنگ ایران و عراق در پی داشته باشد، موازنه‌ی قدرت در کل منطقه به طور شگرفی عوض خواهد شد.
هم بغداد و هم تهران مدعی هستند که واشنگتن باعث شروع درگیری بوده و به طور پنهانی از طرف مقابل حمایت می‌کرده است. رییس جمهور کارتر در روز 23 سپتامبر هشدار داد: «ما اصرار داریم و تاکید می‌کنیم که در این موقعیت بسیار خطرناک، اتحاد شوروی و کشورهای دیگر نباید در منطقه‌ی خلیج فارس مداخله کنند؛ از نظر نظامی، آمریکا نیروی کارآیی در این منطقه دارد.»
در آن زمان، نیروی دریایی آمریکا 2 فروند کشتی در داخل خلیج فارس داشت و 31 فروند کشتی دیگر نزدیک همین جا، در اقیانوس هند منتظر دستور بودند.
مقام‌های آمریکایی به طور محرمانه پیش‌بینی کرده‌اند که اگر ایران سعی در بستن تنگه‌ی هرمز داشته باشد، که روزانه نزدیک به 100 فروند کشتی نفتکش از آن عبور می‌کنند، رییس جمهور آمریکا مجبور خواهد شد به نیروی دریایی خود دستور دهد تا به تنهایی یا با همراهی یک نیروی دریایی بین‌المللی، تنگه را باز کند.
کارشناسان عقیده دارند که این جنگ هرطور که پایان یابد، شوروی منتفع خواهد شد. کرملین با استفاده از خط تدارکاتی خود به بغداد می تواند میانجی یک آتش‌بس شود.
بسیاری از کارشناسان غرب متقاعد شده‌اند که صدام حسین فکرهایی بیش از تنها تنبیه امام خمینی در سر دارد. برخی عقیده دارند که عراق مصمم است با گرفتن میدان‌های نفتی ایران در نزدیکی شط العرب (اروندرود) این کشور را فلج کند دیگران متقاعد شده‌اند که صدام حسین می‌خواهد، یک بار و برای همیشه، امام خمینی را از قدرت برکنار کند.
تمرکز بر روی خوزستان
به گفته‌ی برخی از مقام‌ها، هدف عمده‌ی دیگر عراق ایجاد ناآرامی در استان نفت‌خیز خوزستان است که اعراب ساکن آن مخالف حکومت تهران هستند.
اگر خوزستان، که عراقی‌ها آن را به عنوان عربستان می‌شناسند، طغیان کند برای اقلیت‌های دیگر مانند کردها، بلوچ‌ها و آذربایجانی‌ها نیز فرصت جدایی پیش خواهد آمد و این (مسئله) ایران را تجزیه خواهد کرد.
در مقابل، مقام‌های آمریکا از این می‌ترسند که اگر امام خمینی کنترل اوضاع را از دست بدهد و ایران رو به تجزیه شدن برود، شوروی تحریک شود که از سمت شمال به ایران حمله کند؛ روس‌ها هنوز قرارداد 1921 را به رسمیت می‌شناسند.
از جمله نگرانی‌های عمده‌ی آمریکا امنیت ذخایر نفت جهان است. دیگران نیز در این نگرانی سهیم هستند. پس از آن که ایران تهدید به بستن تنگه‌ی هرمز کرد و به کشتی‌ها اخطار نمود که از نزدیک شدن به خط ساحلی این کشور خودداری کنند، قیمت‌های بیمه در لندن به شدت بالا رفت.
از آن جایی که به هنگام آغاز جنگ ایران و عراق، میزان ذخیره‌ی نفت در جهان بالا بوده است، این جنگ تهدید قریب الوقوعی برای اقتصاد غرب محسوب نمی‌شود.
جنگ عراق و ایران، توازن قوا در خاورمیانه را نیز تهدید می‌کند، عربستان سعودی و دیگر دولت‌های خلیج فارس از نفوذی که یک عراق پیروز بر سیاست‌های نفتی و امنیت خليج فارس پیدا خواهد کرد، نگرانند. اسرائیل پیروزی عراق را گسترش حضور شوروی در خاورمیانه می‌داند. مصر نیز از این‌که عراق رهبری جهان عرب را به دست گیرد، در هراس است.
اما ممکن است آمریکا بازنده‌ی بزرگ باشد. در بدترین حالت، گسترش جنگ میان ایران و عراق ممکن است باعث ایجاد کمبود نفت در جهان شود و خطر رویارویی خاورمیانه را با یک روسیه‌ی جاه طلب و بسیار جسور افزایش دهد.
انتهای پیام/ 441
