به گزارش گروه سایر رسانههای دفاع پرس، مرحوم صادق نصیری که از سن ۹ سالگی همراه با پدرش به عنوان مکبر در نماز جماعت محله درب دلاکان شرکت می‌کرد، در سن ۱۶ سالگی در مراسم احیاء مسجد توسلی محله‌شان، دعای جوشن کبیر و قرآن تلاوت می‌کرد و با توجه به صوت زیبایی که داشت، مردم را تحت تأثیر قرار می‌داد.
او در سال ۱۳۲۰ در حالی که فقط ۱۹ سال داشت، همراه با ۷ نفر از دوستان خود به جرم تشکیل اولین گروه سیاسی ضد حکومت رضاخان ملعون دستگیر و در زندان شهربانی آن زمان زندانی شد، اما با سقوط حکومت رضاشاه و فرار او به جزیره موریس، صادق نصیری و دوستانش با قید ضمانت و دادن جریمه‌های سنگین آزاد شدند.
نصیری در سال ۱۳۲۹ در سن ۲۸ سالگی توسط بزرگان محله به‌عنوان نوحه‌خوان محله درب دلاکان انتخاب شد. دَربِ دَلاکان نام محله‌ای در غرب شهر خرم‌آباد است که علت نامگذاری این محله به علت وجود دلاکان سنتی و قدیمی بوده که در حاشیه جنوبی این منطقه به کار مشغول بوده‌اند. کار عمده این‌ها سلمانی و دلاکی بود. همچنین در این محله عطارهای قدیمی و گیوه‌کش‌ها نیز زندگی می‌کردند.
پیش از صادق نصیری، حاج حبیب نیکنام، مداح نامدار درب دلاکان بود که از این سال مداح هیات پشت بازار شد.
نصیری از سال ۱۳۲۰ اعیاد شعبانیه را تا سال ۱۳۶۷ که در قید حیات بود در منزل خود جشن می‌گرفت و در ماه مبارک رمضان در مسجد توسلی احیاء می‌گرفت.
همچنین در دهه اول ماه محرم، برای سیدالشهدا (ع) روضه می‌گرفت و خودش در این مجلس نوحه‌خوانی می‌کرد.
این نوحه‌خوان در سال ۱۳۲۴ به عنوان پزشکیار در بهداری لرستان مشغول به خدمت شد و در زمان خدمت دولتی خود مسئولیت بهداری شهرستان‌های نورآباد، پل‌دختر و کوهدشت را به عهده داشت.
او سرانجام ۲۸ مهر ۱۳۶۷ (۳۰ سال قبل) به علت بیماری دعوت حق را لبیک گفت و در آرامستان خضر خرم‌آباد به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
