به گزارش سرویس فرهنگی خبرگزاری دفاع مقدس، رهبر معظم انقلاب ۱۴ اسفند۱۳۶۹ در دیدار با اعضا شورای سیاستگذاری صدا و سیما سه عیب عمده موسیقی قبل از انقلاب را تشریح کردند.
موسیقی قبل از انقلاب، از لحاظ ارزش، سه عیب عمده داشت. ما که از لحاظ فنی وارد نیستم؛ فقط میتوانیم بگوییم که از جنبههای، سه اشکال در آن وجود داشت. یکی این بود که در بخشی از موسیقیها، در انتخاب مضمون و قالب، گرایش تند و میل شدیدی به ابتذال بود.
قالبهای موسیقی و زبان شعر، هر دو ایرانی بود؛ اما این تصنیفها، هم از لحاظ محتوا و هم از لحاظ فن مبتذل بود؛ به طوری که وقتی یک موسیقیدان میدید آهنگ را این گونه میشکنند و خراب میکنند و از این وسائل، بد استفاده میشود و در شکلهای نامناسب، از این و آن تقلید میکنند، ناراحت بود.
پس میل به ابتذال وجود داشت؛ مثل خیلی از تصنیفها که در آن وقت رایج بود. آهنگها، آهنگهای ایرانی، وسایل هم وسایل ایرانی؛ اما قالب و محتوا مبتذل بود. عیب دوم این که گرایش شدید به موسیقی غرب بود.
عیب سوم این بود که موسیقی سالم و سنتی و فنی کلاسیک ایرانی، در خدمت محتوای بد و فاسد کننده قرار میگرفت. از همه بدتر، آن اول است، و از همه کم، آن دوم است. یعنی گرایش به موسیقی، چیز بدی است؛ اما نه به بدی صرف موسیقی ایرانی در راههای بد.
ای بسا که موسیقی غرب باشد که در آن، هیچ گونه ابتذال و فساد و زن بارگی و پستی و دنائت بشری نیست؛ یک چیز بسیار عالی و عرفانی و سطح بالاست؛ اگر چه در جامعه ما، زبان موسیقی، زبان خیلی رایجی نیست وغالباً ما کسانی هستیم که از این قضایا دور بودهایم و زبان موسیقی را نمیفهمیم؛ البته شماها شاید اهل فنید و میتوانید بفهمید. بنابر این، اگر چنین چیزی پیدا بشود، ولو غربی هم باشد، ایرادی ندارد.
انتهای پیام/
