به گزارش خبرنگار ساجد، آتش‌نشان شهید «محمد صالح قاسملو» در تاریخ ۱۱ بهمن ۱۳۳۷ در ساوه چشم به جهان گشود. وی در تاریخ ۲۶ اردیبهشت ۱۳۶۷ بعد از عملیات مرصاد در منطقه غرب کشور کوی شیخ محمد به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«کل شی هالک الا وجهه. همه چیز هلاک می‌شود مگر وجه خداوند بزرگ.
خوشا به حال آنانی که در راه حق و عدالت، هم، چون حسین (ع) و معصومین و شهدا شربت گوارای شهادت را برای بقای دین خداوند مخصوصاً دین حنیف ابراهیم (ع) از زبان گهربار آخرین رسول با عظمت اسلام یعنی پیامبر رحمت و بشارت و افتخار تمام پیامبران عالم محمدبن عبدالله از جان و دل نوشیدند و خواهند نوشید.
ما شیفتگان درس و توحید و مکتب ولایت علی (ع) افتخار داشته و داریم که در زمان حیات یکی از پاک‌ترین ذریه‌های حسین (ع) از خاندان وحی و نبوت یعنی در هم کوبنده ستمگران قرن اتم و نایب بر حق آخرین ذخیره بی‌مثال خداوند جلا عظمته حضرت مهدی (عج) که نامش لرزه به اندام جنایتکاران می‌افکند و یادش تسلی بخش دل‌های آزرده است و قوت قلب رزمندگان پرتوان اسلام که نام مبارکش امام خمینی است، زندگی را سپری کرده و از پل دنیا عبور می‌کنیم تا دیگر بار عالمی را بر روی خود بگشاییم که به مراتب وسیع‌تر از این عالم فانی است یعنی برزخ و ان‌شاءالله قیامت، تا در آن روز به کفار و منافقین ضد دین و ناکثین و مارقین و کوران و کران و گنگان و سنگ دلان روزگار بفهمانیم که زندگی، خوردن تنها نیست و هم چنین خوابیدن و بیهوده سرگردان بودن بلکه هدف از زندگی و خلقت بشر، تنها عبودیت است و تکامل در فضای لایتناهی الهی که امید است که خداوند ما را پیوسته دستگیری کند تا در چاه ضلالت و بی‌دینی و بی‌ولایتی و بی‌امامی سرنگون نشویم.
همانند صدام و حزب بعث و آمریکا و شوروی، فرانسه و انگلیس و صهیون‌های یهودی و تمام ظالمین بشر که هر لحظه با وسایل مرگ آورشان و با صدای غرش توپ و تانک و موشک و وسایل تخریب و ویران‌گرشان قلب مسلمین و مؤمنین را بلرزه در آورده‌اند.
خدایا به خون حسین (ع) و خاندانش، به اسارت زینب (س) و عزیزانش، به نامه‌های امام سجاد (ع) و مظلومین و محرومین و تسلیمان و بی‌پدران و بی‌مادران و مفقودالاثران و مریضان و شهیدان اسلام و مسلمین، هرچه زودتر [ما را] به پیروزی نهایی در کنار آقایمان مهدی (عج) و رهبر عزیزمان امام خمینی برسان که دیگر آخرزمان رسیده و دل‌ها در خون خود تپیده و عروسان، حجله ندیده و جوانان، به عشق حسین (ع) و ولای علی (ع) و خمینی، حیات عزیزشان را به درگاه بی‌مانندت، عاشقانه تقدیم کردند. اما چرا نکنند که ارزش اسلام و وجود دین، بی‌شک بالاتر و والاتر از این تن عفن است.
پس ای همه جهانیان و ای همه دلباختگان راه دوست و بالاخره در یک کلمه، ای همه عاشقان لقای معشوق حقیقی یعنی خدای هستی بخش و مهربان! بیایید راه حسین (ع) بپوییم و حسین (ع) وار زیست کرده و حسین (ع) گونه حماسه بیافرینیم تا شاید خاک پایش سرمه چشم کرده و در جوار رحمت حق و در کنار اولیاءالله اقامت گزینیم و امید است عند ربهم یرزقون [باشیم].»
انتهای پیام/ 900
