به گزارش خبرنگار بینالملل دفاع پرس، رژیم سعودی در حالی هشتادمین سالگرد تاسیس پادشاهی آل سعود در شبه جزیره عربستان را جشن گرفت که محمد بن سلمان ولیعهد جوان این کشور با اطمینان و قوت از تواناییهای کشورش برای مقابله با تهدیدات خارجی و حفظ امنیت سخن گفت و اظهار داشت: «به هیچ فردی اجازه نخواهیم داد به حاکمیت ملی یا امنیت کشورمان جسارتی کند.» با این حال تنها ساعاتی زمان میخواست تا درستی یا نادرستی این ادعا بر همگان روشن شود.
یکی از فعالان توئیتری عربستان به نام «مجتهد» در توئیتی مدعی شد که «بن سلمان» به دلیل نگرانی از سو قصد از سوی مخالفان و سایر شاهزادههای سعودی، بیشتر وقت خود را در قایق تفریحی خود در شهر بندری جده که در ساحل شرقی دریای سرخ پهلو گرفته است، میگذارند. دوشنبه (2 مهرماه) اخباری مبنی بر بمباران قایق تفریحی 550 میلیون دلاری محمد بن سلمان توسط پهپاد موشکانداز «صماد 3» انصارالله یمن در رسانههای بینالمللی به سرعت انتشار یافت.
حال اگر نگاهی به ارتش عربستان بیاندازیم که از لحاظ داشتن بروزترین ادوات جنگی بدون شک بیبهره نیست. آل سعود با خرید 600 میلیارد دلار تسلیحات از آمریکا در رتبه اول ایستاده است و چین در جایگاه بعدی با 228 میلیارد دلار در رتبه بعدی قرار دارد؛ البته نباید هم از روسیه غافل شد که 66 میلیارد تسلیحات نظامی به عربستان فروخته است. در رتبههای بعدی هند با 64 میلیارد دلار، فرانسه 57 میلیارد دلار، انگلیس با 47 میلیارد دلار، ژاپن با 45 میلیارد دلار، آلمان با 44 میلیارد دلار، کره جنوبی با 39 میلیارد دلار، ایتالیا و برزیل با 29 میلیارد دلار استرالیا با 27 میلیارد دلار و ترکیه با 18 میلیارد دلار در ردههای بعدی جای گرفتهاند.
رقم هزینههای نظامی عربستان در سال 2015 بالغ بر 81 میلیارد دلار بوده است که این موضوع نشان میدهد که هزینههای نظامی آل سعود نسبت به سال 2015، هفت برابر شده شده است.
شاید در نگاه اول بگویید که این آمار چه ارتباطی با قدرت نظامی عربستان دارد. هزینه خرید تسلیحات نظامی ارتباط مستقیمی با قدرت نظامی دارد؛ ولی در مورد کشورهای عربی این موضوع کاملا نقض میشود. افزایش هزینههای نظامی این کشورها، نیازشان به ملزومات و تسلیحات نظامی مختلف نیست، بلکه از تسلیم شدن آنها در برابر کارتلهای بزرگ صنایع نظامی کشورهای آمریکایی اروپایی حکایت دارد که تاکنون توانستهاند با بهانههای واهی تسلیحات مختلف نظامیشان را به این کشورها قالب کنند.
در نظر نگرفتن زیرساختهای مورد نظر برای سلاحهای پیشرفته به خصوص جنگندههای پیشرفته و سامانههای دفاع موشکی را اگر در اختیار داشته باشید و نیروی انسانی مجربی و کارکشتهای برای استفاده از این تسلیحات آماده کرده باشند، صرفاً نهتنها امنیت کشورشان حاصل نمیشود، بلکه مشکلات اقتصادی آمریکا و کشورهای اروپایی به بهترین شکل ممکن حل خواهد شد.
از تجاوز نظامی عربستان و متحدانش به یمن بیش از سه سال میگذرد؛ اما طی یک سال گذشته انصارالله و جبهه مردمی یمن شکل دیگری از مقاومت را به نمایش گذاشتهاند. محاصره زمینی، هوایی و دریایی ائتلاف سعودی به یمن از سال 2015 تاکنون ادامه یافته است. جنگندههای سعودی این کشور را موشک باران و ویران کردهاند؛ اما نه محاصره غیرانسانی و نه هدف قرار دادن زیرساختهای اقتصادی، اجتماعی و حمله به غیرنظامیان هرگز منجر به تسلیم یمنیها نشده است.
در بحبوحه آغاز جنگ، موشکها و سلاحهای که در انبارها و مراکز نظامی ارتش یمن موجود بود؛ در جریان تصرف پایتخت توسط انقلابیون در سال 2014 به دست کمیتههای انقلابی افتاد که میتوان تنها ابزار مقاومت یمنیها در برابر تهاجم مزدوران وابسته به سعودی و اماراتی بود.
سلاحهایی شامل موشکهای زمین به زمین با برد حداکثر 120 کیلومتر، موشکهای با برد حدود 320 کیلومتر، موشکهای اسکاد بی و موشکهای توشکا با برد 120 کیلومتر میشد.
نیروهای انصارلله با اتکا نیروهای داخلی و توجه به تحریمهای نظامی و نیاز به دستیابی به سلاحهای بازدارنده افزایش برد موشکهایشان را در دستور کار قرار دادند. نتیجه این رویداد، دستیابی انصارالله به موشکهایی با برد 500 و هزار کیلومتر شد.
یکی از مقامات وزارت دفاع یمن اعلام کرد: «از ابتدای سال جاری میلادی بیش از 90 موشک در پاسخ به حملات عربستان، به سمت فرودگاهها و مراکز نظامی پرتاب شده است». در سوی دیگر انصارالله در تیرماه سال جاری با پهپاد دور برد «صماد 2»، پالایشگاه آرامکو در ریاض پایتخت عربستان را هدف قرار داد که نشان دهنده افزایش برد حملات پهپادی و موشکی یمن به بیش از یک هزار کیلومتر است.
سعودیها و متحدانش از افزایش توان موشکی انصارالله بسیار نگران هستند و طی ماههای اخیر ضمن افزایش محدودیتهای وارداتی به این کشور حتی از ورود کالاهایی مانند کود شیمیایی کشاورزی و لولههای آب به بهانه استفاده در ساخت موشک جلوگیری میکنند.
انتهای پیام/ 441