به گزارش گروه بین‌الملل دفاع پرس، 17 سال پیش در (۲۸ سپتامبر ۲۰۰۰) آریل شارون، رهبر حزب لیکود در اقدامی توهین‌آمیز به محوطه حرم شریف مسجد الاقصی که از اماکن مقدس مسلمانان است، قدم گذاشت. وی با این حرکت ادعا کرد که این منطقه که از سال ۱۹۶۷ تحت کنترل رژیم صهیونیستی است، جزئی از اسرائیل می‌باشد. در اعتراض به حرکت شارون، تظاهراتی در محوطه حرم شریف صورت گرفت که موجب به شهادت رسیدن هفت فلسطینی شد. از آن لحظه به بعد انتفاضه الاقصی یا انتفاضه دوم آغاز شد؛ این انتفاضه تاکنون علیرغم تدابیر مختلف رژیم صهیونیستی و فشار‌های منطقه‌ای و بین‌المللی همچنان ادامه دارد.
انتفاضه اول در ۸ دسامبر ۱۹۸۷، با به شهادت رسیدن ۴ کارگر فلسطینی در نوار غزه شروع شد، این مساله منجر به آغاز تظاهراتی در اردوگاه‌های آوارگان در نوار غزه شد و از آنجا به کرانه باختری انتقال یافت. انتفاضه اول پس از کنفرانس مادرید در سال ۱۹۹۱ تضعیف شد و با توافق سازمان آزادی‌بخش فلسطین و رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۹۳ که به استقرار تشکیلات خودگردان فلسطین و عقب‌نشینی صهیونیست‌ها از شهر‌های مهمی از جمله نوار غزه و کرانه باختری انجامید، به‌طور کلی متوقف شد.
در مورد انتفاضه دوم هم می‌توان گفت که جرقه انتقاضه الاقصی در ۲۸ سپتامبر ۲۰۰۰ با بازدید آریل شارون از مجموعه حرم شریف زده شد. این بازدید در زمان نخست‌وزیری ایهود باراک انجام شد. در این روز شارون به همراه یک هزار پلیس از مکان‌های مقدس مسلمانان بازدید کرد، شارون به دلیل سابقه‌ای پر از شقاوت خویش که به سال ۱۹۵۳ و ۱۹۸۳ باز می‌گردد، سمبل ملموس تجاوز و وحشت علیه فلسطینی‌ها می‌باشد. هدف شارون از این بازدید اعلام ضمنی حاکمیت یهود بر مسجد الاقصی بود. بازدید شارون و متعاقب آن تهاجم گسترده نظامیان صهیونیستی منجر به درگیری گسترده فلسطینی‌ها با رژیم صهیونیستی شد و به شهادت رسیدن هفت فلسطینی و مجروح شدن ۲۰۰ تن دیگر شد.
یکی از وجوه افتراق انتفاضه اول یا دوم به مجریان آن باز می‌گردد. در جریان انتفاضه اول قیام به صورت مردمی، سازماندهی شده و بیشتر در منطقه غزه بود؛ درحالی‌که در انتفاضة الأقصى اگرچه مردم فلسطین به مناسبت‌های خاصی تظاهرات گسترده‌ای به راه می‌اندازند؛ اما شیوه مقابله با اشغالگران (عملیات استشهادی) معبد توسط افرادی انجام می‌شود که بوسیله چندین گروه خاص آموزش می‌بینند و پس از انجام هر عملیاتی، یک گروه خاص مسؤولیت آن را به عهده می‌گیرد.
در انتفاضة الأقصى، گردان‌های عزالدین قسام (وابسته به حماس) شهدای الاقصی (وابسته به جنبش فتح)، گردان‌های ابو علی مصطفی (وابسته به جبهه خلق برای آزادی فلسطین) و جهاد اسلامی، عمده‌ترین مجریان اقدامات استشهادی مستند به گونه‌ای در هشت عملیات از ماه مه تا ژوئیه ۲۰۰۲ که در اثر آن ۶۲ صهیونیست کشته و ۲۶۶ نفر زخمی شدند. حماس با ۳۷ شهید، جنبش خلق با ۶ شهید، فتح با ۲ شهید و جنبش جهاد اسلامی با ۲۰ شهید، از مهم‌ترین مجریان عملیات استشهادی بوده‌اند. البته برخی از مجموعه عملیات مذکور نیت خارج از چارچوب سازمانی و گروهی انجام شده، اما تعداد آن‌ها بسیار معدود است و قاعده کلی همان است.
ادامه دارد ...
انتهای پیام/ 441
