به اسم شهدا، به کام زائران اربعین حسینی

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع پرس، روزهای منتهی به اربعین حسینی حال و هوای خوبی دارد، چه برای آن ها که در انتظار سفر دوباره به مقصد عاشقی هستند چه آن ها که جاماندگان از سفر محسوب می شوند  و تنها باید شاهد رفتن مسافرانشان باشند، یکی در حال بستن کوله بارش برای سفر است و دیگری مسافرش را با اشک چشم و دلی که به دستش می سپارد راهی می کند.

این قصه هر ساله تکرار می شود و مسافران بزرگترین اجتماع جهان در رود خروشان عاشقان حسینی غوطه ور می شوند. در این فضا جاماندگان از سفر با هر توانی که دارند کاری می کنند تا از ثواب زیارت و خدمت به زائران حسینی جا نمانند.

در طول سال های اخیر به واسطه تبلیغات رسانه ای و پوشش اخبار مربوط به پیاده روی بزرگ اربعین، زائران زیادی از ایران عازم عراق شده اند، به همین واسطه و در کنار حضور میلیونی مردم، گروه های مختلف مردمی نیز دست به اقدامات گوناگون خدماتی و فرهنگی زده اند. از جمله این گروه ها، گروه فرهنگی فائزون است که به همت جمعی از جوانان تشکیل شده و در سومین سال، اقدام به برگزاری آیین رزق زائر کرده است.

جشن سه سالگی رزق زائر

سه سال است که در آستانه اربعین حسینی جمعی از خانواده های شهدای مدافع حرم در بقعه شیخ طرشتی گرد هم می آیند و بسته های آجیل را به همراه تصاویری از شهدای خود برای زائران پیاده اربعین حسینی بسته بندی می کنند. (تصاویر شهدا از ملیت های مختلف ایرانی، افغانستانی، لبنانی، پاکستانی، عراقی و سوری است که در نبرد با تکفیری ها به شهادت رسیده اند.) روز گذشته هم بار دیگر این مراسم در بقعه شیخ طرشتی برگزار شد و تعدادی از خانواده های شهدای ایرانی و فاطمیون در کنار 2 شهید گمنام بسته های آجیل را آماده کردند.

شهدای مدافع حرم با مردم حرف می زنند

برای آن هایی که طریق نجف به کربلا را طی کرده اند تصویر شهدای مدافع حرم که بر هر عمود نصب است خاطره ای آشناست. قرارها و نشانه گذاری های اربعینی های پیاده زیر همین تصاویر رقم می خورد، واقعیت آن است با این تصاویر حضور شهدا در میان اربعینی ها بیشتر حس می شود، همین حضور معنوی شهدا انگیزه ای برای اعضای گروه فائزون بود تا با برگزاری آیین رزق زائر شهدای مدافع حرم را به زائران اربعین معرفی کنند.

سمیه گنجی یکی از مسوولین گروه فائزون پیرامون این حرکت فرهنگی می گوید: «اربعین اجتماع بزرگی از همه مردم جهان است، در طول راهپیمایی پرچم های زیادی از کشورهای مختلف می بینیم که این نشان دهنده جهانی بودن پیاده روی اربعین است در کنار این، سال ها جنگ در عراق و سوریه و شهادت بسیاری از جوانان دلیلی بود که بخواهیم به فکر انجام کاری باشیم که شهدای مدافع حرم را به زائران خارجی به خصوص زائران اروپایی، آمریکایی، آفریقایی و آسیای شرقی معرفی کنیم.»

رزق زائر اگرچه کار مردمی است اما بانیانی هم دارد که آن را با دیگر کارهایی از این دست متمایز می کند. گنجی در اینباره می گوید: «تمام هزینه های این کار از طرف خیرین تامین می شود، مثلا نخود و کشمش ها توسط یکی از خیرین از مشهد مقدس فرستاده شده، مهمتر از همه خانواده های شهدا هستند که بانیان اصلی کار محسوب می شوند. خانواده های شهدای مدافع حرم از همه استان های کشور در این طرح ما را یاری و مبالغی را ارسال کردند.»

آقایی با بسته های بزرگ وارد حسینیه بقعه می شود، بسته های اسباب بازی و خوراکی های بچه گانه که قرار است به دست خادمان کوچک عراقی برسد. این ها هم بخشی از نذورات مردمی است که در کنار رزق آجیل برای توزیع در کربلا آماده می شود و بانی آن خود مردم هستند.

گریه مادر شهید عراقی با دیدن آجیل های شهدا

یکی از دیگر از مسوولین گروه فائزون که از سال اول برگزاری طرح با گروه مشارکت داشت از بازخوردهایی که در طول مسیر پیاده روی گرفته می گوید: "یکبار در صف گرفتن نذری بودم که یکی از بسته های آجیل را به خانوم عراقی دادم، وقتی عکس روی آجیل را دید و فهمید شهید مدافع حرم است عکس را به چشمهایش مالید و گریه کرد"، بعد فهمیدم پسرش که از نیروهای حشد الشعبی است مدتی پیش به شهادت رسیده است. بعضا پیش می آید که زائران خارجی این نذورات را به سختی قبول می کنند، برایشان سوال است این تصاویر چیست و آجیل ها به چه مناسبت است، وقتی برایشان از شهدا می گوییم و تصویرشان را نشان می دهیم با کمال میل رزق ها را قبول می کنند.»

سینی چای و شیرینی به میان جمع می آید تا کمی از خستگی کار را کم کند، بار آجیل های سفره که کم می شود بار دیگر گونی های نخود، کشمش، توت، نقل، پسته و بادام سفره را پر می کنند و خانم ها کار را از سر می گیرند. یکی از خانم های جوان وقتی به مطابقت تصویر یکی از آجیل ها با تصویر روی قاب گوشی یکی دیگر از خانم ها پی می برد با شوق می پرسد: «شما مادر شهید هستید؟» وقتی پاسخ بله را می شنود از نزدیک به 2 تصویر نگاه می کند آهی از ته دل می کشد و می گوید: «خوشبحالش شهید شد» بعد هم از مادر شهید می خواهد برایش دعا کند.

مادر شهید مدافع حرم مجید قربانخانی دومین سالی است که برای بسته بندی آجیل به بقعه شیخ طرشتی می آید. او سال پیش مقداری از آجیل ها را همراه خودش به پیاده روی اربعین برد و آن را بین زائرین پخش کرد. می گوید: «امسال سختم بود که به مراسم بیایم ولی دلم نیامد، حاضر شدم و خودم را به اینجا رساندم» دستی به تصویر فرزندش که حالا داخل یکی از بسته های آجیل جا خوش کرده می کشد و با لبخندی که روی لبش نشسته ادامه می دهد: «سال گذشته هرچه گشتم در بین تصاویر عکس مجید را پیدا نکردم ولی انگار امسال همه تصاویر مجید جلوی من است چون هر عکسی را که در بسته های آجیل می گذارم عکس مجید است! البته همه این شهدا مثل فرزندانم هستند اما همه چیز مجید با بقیه شهدا فرق داشت».

زیارت حضرت رقیه به نیابت از رزق زائری ها

اگرچه کار زنانه است و اغلب خانم ها در جمع مشارکت می کنند اما تک و توک از آقایان هم در این کار خیر سهیم شده اند، شاید به این خاطر است که کار برای امام حسین (ع) زن و مرد نمی شناسد و همه در این وادی از جنس عاشقان حسین هستند. در میانه های مراسم تعدادی از همسران و دختران شهدای مدافع حرم فاطمیون از راه می رسند و مشغول کار بسته بندی آجیل ها می شوند.

ساعتی مانده به اذان مغرب و عشا زیارت عاشورا در فضای بقعه قرائت و بعد هم روضه حضرت رقیه خوانده می شود. همان لحظه یکی از اعضای گروه فائزون از سوریه تماس گرفته و خبر می دهد در راه رفتن به زیارت حضرت رقیه (س) است و برای همه جمع دعای ویژه می کند، دل های همه از کربلا به سمت سوریه می رود، شاید دختر سه ساله اباعبدالله به حق شهدای راه پدرش همگان را شفاعت کند.

انتهای پیام/ 141