به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، «رسم پروانگی» عنوان کتابی از «حدیث گل‌زاده» است که در آن به زندگی‌نامه شهید «غلامرضا سیاه کمری» پرداخته است.
شهید سیاه کمری در سال ۱۳۴۱ در یکی از محلات قدیم شهر کرمانشاه در خانواده‌ای مذهبی متولد شد. سال‌های آخر تحصیل وی با حوادث انقلاب اسلامی مصادف شد.
این شهید بعد از پیروزی انقلاب مسئول حفاظت از شهر در مقابل تحرکات ضد انقلاب‌ها را به عهده گرفت. از همان روزهای اولیه تشکیل سپاه پاسداران نیز به عضویت آن درآمد و با عنوان پیشمرگان روح‌الله مشغول فعالیت و با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه اعزام شد.
بعد از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ و آغاز عملیات مرصاد علیه ایران شهید کمری بار دیگر به این منطقه اعزام و سرانجام به شهادت رسید.
قسمتی از متن کتاب:
«دوشنبه، دوم مهر ۱۳۶۳
صبح در دیدگاه بودم و انتظار آمدن برادران دیگر را می‌کشیدم تا بیایند و به جای من و دوستم وظیفه مراقبت را بر عهده بگیرند.
شب قبل من و دوستم، محمود، در کنار دیدگاه خوابیدیم بدون آنکه نگهبانی داشته باشیم. دیدگاه ما در فاصله ۶ کیلومتری خط اول قرار دارد و در پشت و اطراف ما نیرویی نیست و ما تنها بین سنگر خودی و دشمن که حدود ده کیلومتر از ما فاصله دارد واقع شده‌ایم. برای انسان قرار گرفتن در چنین حالاتی صفایی وجدآور توأم با خوفی بی‌صدا و اضطرابی غیر قابل وصف ایجاد می‌کند. هر لحظه ممکن است صدای سربازی از لشکر دشمن را بشنوی که دستور عدم تحرک به تو می‌دهد و قصد دارد آزادی تو را گرفته و به اسارتت گرفتار کند و این در حالی است که نه توان خبر کردن کسی را داری و شاید نه امکان دفاع.
ما در دیدگاه نه تلفن صحرایی داریم و نه بی‌سیم. هیچ وسیله نقلیه‌ای هم نداریم که ما را به پشت جبهه برساند الا دو پا و البته وضع جبهه اسلام همین جور است. امکانات ما گاه از مقداری که ما در دیدگاه داریم کمتر است؛ از همه بدتر وضعیت دیدگاه است که روی تپه‌های شنی واقع است و خودرویی که برای ما غذا و آب می‌آورد نمی‌تواند به ما نزدیک شود و ما محبوریم مسافت زیادی را جهت تأمین غذا و آب بپیماییم.»
در قسمت دیگری از متن کتاب آمده است:
«وقتی ایشان به شهادت رسیدند یک هفته بعد از خاکسپاری خواب دیدم که به اتفاق برادرش، آقا رسول، مادرشان و یک خانم دیگر سر مزارشان رفتیم و من خاک مزارش را کنار زدم و یک مرتبه تصویر امام حسین (ع) را دیدیم. قبرستانی بود با قبرهای گنبدی شکل، درست شبیه وادی‌السلام در نحف اشرف. وقتی که آخرین بار وادی‌السلام را دیده بودم حدودا چهار، پنج ساله بودم و بعد از مدتی هم که به ایران مهاجرت کردیم و به کلی آنجا را فراموش کرده بودم. اما وقتی برای عمه‌ام خواب را تعریف کردم به من گفت تردید نکن جایی که دیدی وادی‌السلام نجف بوده. چون خود عمه‌ام روضه‌خوانی می‌کند، بسیار انسان متدینی است. او گفت مطمئن باش که روح شهید در این اماکن مقدس در رفت و آمد است. طوری آن خواب برای من واضح بود که اگر الان هم آنجا بروم دقیقا می‌توانم مکان قبری را که دیدم پیدا کنم.»
«رسم پروانگی» در ۱۲۶ صفحه مصور به قلم «حدیث گل‌زاده» تألیف و توسط نشر «انجمن پیشکسوتان سپاس» در یک هزار جلد منتشر شده است.
انتهای پیام/ ۱۶۱
