به گزارش گروه بین‌الملل دفاع پرس، جنگ تحمیلی رژیم بعث عراق علیه جمهوری اسلامی ایران یکی از بزرگ‌ترین وقایع قرن بیستم بوده و آسیب جدی به منابع انسانی و اقتصادی 2 کشور وارده کرد؛ اما هشت سال پایداری و مقاومت مردمی ایران اسلامی در این جنگ، برگ زرین دیگری به کتاب افتخارات بشریت افزود. دفاع جوانمردانه‌ای که بار دیگر پیروزی کرامت و انسانیت در مقابل شقاوت و ددمنشی را همچون عاشورای حسینی (ع) به گوش جهانیان رساند.
در این جنگ، صدام و حامیان جهانی‌اش با انگیزه‌های شیطانی کشتار و سلطه در یک طرف کارزار بودند و در طرف دیگر ملتی که تازه رژیم استبدادی و دست‌نشانده حاکم بر خود را با انقلابی اسلامی واژگون کرده بود، قرار داشت. حامیان رژیم بعثی با دادن تسلیحات، پول، اطلاعات کاربردی و حتی اعزام نیروی انسانی در طول هشت سال، از آن حمایت و جانبداری می‌کردند؛ اما ملت غیور ما بدون اتکا به احدی در این هشت سال توانستند از تمامیت ارضی کشور خود دفاع کنند.
در این میان، جنگ روانی دشمن یک طرف دیگر ماجرا بود؛ چرا که نحوه پوشش و انعکاس این جنگ در رسانه‌های جهان قابل تامل بود. سلطه‌گران جهانی با به کارگیری طیف وسیع رسانه‌ها از طریق جعل اخبار، وارونه جلوه دادن حقایق و نشر اکاذیب در تمامی ابعاد از ابتدای جنگ به تشویق و حمایت از متجاوز می‌پرداختند.
روزنامه «نیویورک تایمز» (The New York Times) روزنامه معتبر و مشهور آمریکایی است، که مرکز آن در شهر نیویورک قرار دارد و هر روزه به طور هم‌زمان در ایالات متحده آمریکا و در دیگر نقاط جهان، چاپ و منتشر می‌شود؛ یکی از ابزار‌های رسانه دشمن بود که در 23 مهرماه 1359 گزارشی را با این عنوان «شگفتی تحلیلگران نظامی آمریکا از کارایی ایرانیان در جنگ عراق»، منتشر کرد که در ادامه می‌خوانید:
توانایی نیرو‌های نظامی ایران - که با وقوع انقلاب کاهش یافته و به دلیل آشفتگی سیاسی از روحیه‌ی ضعیفی برخوردارند، در دفع نیرو‌های نظامی به ظاهر قوی‌تر عراق تحلیلگران غرب را شگفت زده کرده است. اما بعضی هشدار داده‌اند که ممکن است ایرانی‌ها مدتی بعد با شکست روبرو شوند.
کارشناسان این استقامت ایرانیان را به «شور ملی گرایانه» نسبت می‌دهند. بعضی از سربازان ایرانی به ارتش بازگشته‌اند نیرو‌های شبه نظامی پاسداران انقلاب اسلامی نشان داده‌اند که به ویژه در شهر‌ها مبارزان سرسختی هستند. همچنین زن‌ها و بچه‌ها اسلحه به دست گرفته‌اند تا به جنگ متجاوزان بروند.
ایرانی‌ها روی زمین از امتیاز قرار گرفتن در موقعیت دفاع برخوردارند و از توپخانه به خوبی استفاده می‌کنند. همچنین عراقی‌ها نسبت به از دست دادن نیروهای‌شان اکراه دارند؛ اما ایرانی‌ها در تاکتیک، معمولی و بدون خلاقیت هستند. ایرانی‌ها در هوا، از برتری برخوردارند.
به کمک آمدن ذخیره‌های تسلیحاتی
از نظر لجستیکی، ارتش و مهمات ذخیره شده به وسیله شاه در تاب آوردن نیروی نظامی ایران تعیین کننده بوده است. ایران به مقدار کمی از سوی سوریه و لیبی تجهیز می‌شود. علاوه بر این، ایرانی‌ها، در روز‌های اخیر جستجو برای یافتن قطعات یدکی را در انبار‌ها آغاز کرده‌اند. «هارولد براون» وزیر دفاع آمریکا، هفته‌ی گذشته پس از یک ضیافت نهار در ال پاسو در پاسخ به سوالی گفت: «آنچه این جنگ به من می‌گوید این است که تجهیزات نظامی آمریکایی و آموزش آمریکایی واقعا خوبند.»
یک سال قبل تحلیلگران نظامی در اینجا گزارش دادند که نیرو‌های مسلح ایران که در زمان شاه تقویت شده بودند، به واسطه‌ی اعدام‌ها و تبعید‌ها از رهبری محروم شده و پایگاهشان به واسطه‌ی فرار‌ها و افت انضباط ضعیف شده است؛ بنابراین وقتی عراق حمله کرد، انتظار می‌رفت که ایرانی‌ها در هم بشکنند.
ایرانیان برای خود می‌جنگند
علاوه بر این تحلیلگران خاطر نشان کردند که تشویق و توصیه‌ی آیت الله خمینی ارتباط کمی با روحیه‌ی سربازان و مردم داشته است. یکی از تحلیلگران گفت: «آن‌ها برای خودشان می‌جنگند.»
یکی دیگر از این تحلیلگران اظهار کرد که عراقی‌ها، مانند تیم‌های فوتبال آمریکایی، با غرور و اطمینان بیش از حد پا به این جنگ گذاشته‌اند و انتظار دارند که مشکلات سیاسی ایران مانع پاسخگویی به عراقی‌ها شود. ارتش ایران عمدتا به وسیله‌ی افسرانی فرماندهی می‌شود که تا یک سال پیش فقط درجه‌ی سروانی داشتند.
تحلیلگران همچنین خاطرنشان کردند که عراقی‌ها برای حفظ نیروهای‌شان در شهر‌هایی مانند دزفول درگیر نشده‌اند و در عوض از تاکتیک محاصره استفاده کرده‌اند.
نیروی هوایی ایران افتخار شاه بود و اعضایش از میان افراد با فرهنگ و تحصیل کرده استخدام شده بودند. یک تحلیلگر گفت که خلبان‌های عراقی، تقریبا منحصر به طبقات بالای جامعه هستند که در هوا و زمین با بی نظمی عمل می‌کنند.
آموزش ایرانی‌ها به وسیله‌ی آمریکایی‌ها
تحلیلگران اشاره می‌کنند که خلبانان ایرانی به وسیله‌ی آمریکایی‌هایی آموزش دیده‌اند که در ویتنام با هواپیما‌های ساخت شوروی و خلبانانی که توسط روس‌ها آموزش دیده بودند؛ جنگیده‌اند. هر روز پرواز‌های عملیاتی و مأموریت‌های هوایی ایران با تعداد کمی آغاز و سپس بر تعداد آنان افزوده می‌شود، اما به گفته‌ی تحلیلگران، در چند روز اخیر آن‌ها از این کار پرهیز کرده‌اند.
ایرانی‌ها همچنین هواپیما‌های 14-F را از جنگ دور نگه داشته‌اند. آن‌ها از رادار این هواپیما که تقریبا ۱۰۰ مایل (160 کیلومتر) را تحت پوشش قرار می‌دهد؛ استفاده می‌کنند تا به هدایت و کنترل هواپیما‌های دیگر در حمله‌های هوایی و مأموریت‌های پشتیبانی زمینی کمک کنند.
تحلیلگران گفتند که ایرانی‌ها در چند روز گذشته به طور دستی موفق به راه‌اندازی سیستم‌های کنترل کامپیوتری که بلا استفاده بود، شده‌اند.
در ناحیه اطراف حوزه‌های نفتی نیرویی مرکب از 2 لشکر ایرانی توانسته است جلوی نیرویی به مراتب بزرگتر یعنی شش لشکر عراقی را بگیرد که اساسا به واسطه‌ی استفاده‌ی ماهرانه از توپخانه‌ای است که قسمت اعظم آن از شوروی دریافت شده بود.
تحلیلگران گفتند که ایرانیان توانسته‌اند مقداری مهمات از کره شمالی و احتمالا لیبی تهیه کنند. اما این برای آتش مستمر کافی نیست. تحلیلگران گفتند که آن‌ها هنور هیچ نشانه‌ای که حاکی از تدارک مجدد هر یک از طرفین به وسیله‌ی شوروی باشد، ندیده‌اند. هنگامی که جنگ آغاز شد، 2 کشتی روسی عازم بندر بصره بودند، اما به خلیج فارس بازگشتند، سپس مشخص شد که به طرف یک بندر اردنی در دریای سرخ می‌روند، اما دوباره دور زدند و گزارش شد که به بندر عدن بازگشته‌اند.
انتهای پیام/ 441
