بخش اول/ در گفت‌وگو با امیر آذرافروز مطرح شد؛

از تسریع روند پیروزی انقلاب تا نقش ویژه ارتش در جنگ تحمیلی

ارشد نظامی آجا در استان‌های اصفهان، یزد و چهارمحال و بختیاری ناگفته‌ها و اقدامات ویژه و غالگیرانه ارتش در جنگ تحمیلی و بکارگیری حداقل نیروها و تجهیزات ارتش در غرب کشور برای مبارزه با منافقان را به تشریح بیان کرد.
کد خبر: ۳۱۵۸۷۳
تاریخ انتشار: ۰۷ آبان ۱۳۹۷ - ۱۴:۵۱ - 29October 2018

از تسریع روند پیروزی انقلاب تا نقش ویژه ارتش در جنگ تحمیلی و غرب کشور/ بخش اولبه گزارش دفاع پرس از اصفهان، در دفتر جنگ ایران و عراق، نام‌های متعددی از سپاه و بسیج، جهاد سازندگی، نیروهای مردمی و کمک‌های پشت جبهه و غیره می‌درخشد که در بین آن‌ها ارتش با نقش آفرینی ویژه خود کمتر به چشم آمده است.

ارتشی که از سال‌ها قبل از شروع جنگ تحمیلی، مقتدرانه پای در رکاب انقلاب گذاشت و به پشتیبانی از مردم پرداخت و امروز نیز مانند گذشته با اقتدار در خط اول دفاع از ملیت و نظام جمهوری اسلامی ایران قرار دارد.

برای بازگو کردن ناگفته‌هایی که در پشت پرده دوران دفاع مقدس قرار دارد، به سراغ امیر «محسن آذرافروز» ارشد نظامی آجا در استان‌های اصفهان، یزد و چهارمحال و بختیاری رفتیم تا ورق‌هایی از دفتر جنگ را بشنویم.

از عملیات‌هایی که نیروهای توپخانه و هوانیروز ارتش به ویژه ارتش اصفهان، غافلگیرانه وارد عمل شدند و به پیروزی رسیدند، از دستاوردهای بزرگی که انقلاب و دفاع مقدس برای ارتش داشت و از همکاری و همدلی نیروهای سپاهی و ارتش از ابتدای جنگ تاکنون.

بخش اول این گفت‌و‌گو را در زیر می‌خوانید.

دفاع پرس: با توجه به اینکه جنگ ایران و عراق بلافاصله پس از انقلاب رخ داد و در آن زمان ارتش ایران به دلیل فرار بسیاری از فرماندهان و سرکردگان سیاسی و نظامی دچار چالش شده بود، از اوضاع آن روزها بگویید؟ از روزی که ارتش تصمیم گرفت به مردم بپیوندد و از انقلاب وارد جنگ شد، شرایط آن دوران را از نظر تعداد و آمادگی نفرات و فرام بودن تسلیحات و تجهیزات تشریح کنید؟

آذرافروز: ارتش قبل از انقلاب چه از نظر تجهیزاتی و چه نیروی انسانی به ویژه در رده‌های بالا مانند فرماندهی یک ارتش وابسته بود و بحثی به نام خودکفایی در ارتش اصلاً وجود نداشت و همه کارها را مستشاران نظامی انجام می‌دادند.

در اصفهان 30 هزار مستشار نظامی مستقر بودند و در منطقه شاهین شهر و خانه اصفهان برای نگهداری و اورهال کردن هلی‌کوپترها و برای آماده نگه داشتن پروازی بالگردها و هواپیماها از نیروی هوایی و هوانیروز مستشاران حضور داشتند و درواقع کار ارتش را آن‌ها انجام می‌دادند.

البته باید به این نکته توجه کرد که بدنه ارتش واقعاً یک بدنه مردمی اسلامی و دوست‌دار ائمه (س) بود و حتی در رده‌هایی از ارتش نفراتی حضور داشتند که با حضرت آقا و انقلابیون در ارتباط بودند؛ حتی من شنیده‌ام که ما تعداد زیادی شهید ارتشی قبل از انقلاب داریم که نشان دهنده این است که اصل وجودی ارتش از ابتدا و حتی قبل از انقلاب به لحاظ قلبی وابسته به نظام بوده اما از نظر تجهیزاتی و آموزشی و عملیاتی به کشورهای خارجی مانند آمریکا و حتی شوروی سابق وابسته بوده است.

6 ماه حکومت نظامی، غرور ملی و مذهبی ما را پایین آورد

سرانجام در سال 57 تظاهرات و اعتراضات مردمی قبل از پیروزی انقلاب شکل گرفت اما در طول بیش از 6 ماه حکومت نظامی در سال 57 یگان‌های نظامی ما روحیه و غرور ملی و نظامی خود را به علت روبرو قرار دادن آن‌ها مقابل مردم برخلاف میلشان، کاملاً از برخی متعارف نظامی خارج شده بودند.

سربازی که در خیابان مقابل مردم قرارش داده بودند، در اصل غرور ملی و مذهبی او را پایین آورده بودند چون آن‌ها از جنس مردم بودند.

خوشبختانه در کلام امام (ره) و مقام معظم رهبری در زمان‌های مختلف چون 29 فروردین، هفته دفاع مقدس و سالگرد عملیات‌های مختلف و 22 بهمن به نقش نیروهای مسلح به ویژه ارتش اشاره می‌شود و به وضوح خواهید فهمید که ارتش چه نقش ارزنده و بزرگی در پیروزی انقلاب داشت و نقش بزرگش تسریع کردن پیروزی انقلاب بود.

سربازان، درجه داران و فرماندهان و افسران به انقلاب پیوستند، در همین اصفهان  شهید صیاد شیرازی و اقارب پرست را داشتیم که در همین منطقه به انقلابیون پیوستند و پیروزی انقلاب اسلامی را تسریع کردند.

نقش ویژه ارتش در تسریع پیروزی انقلاب

دشمن زمانی که انقلاب را رصد کرد و متوجه نقش مهم ارتش شد، شروع به پراکندن صحبت‌ها و اقداماتی کردند که نشان از انحلال ارتش داشت و آن را سر زبان‌ها انداختند و برخی افراد ناآگاه هم به آن دامن زدند تا اینکه سرانجام در 28 فروردین 1350 حضرت امام (ره) مقتدارنه دستور نامگذاری روز ارتش را دادند و خواستند همه ارتش را حمایت کنند و آن را نجات دهند چون نجات ارتش یعنی نجات انقلاب.

دشمن بعد از انقلاب، حربه‌های مختلفی را دستور کار خود قرار داد و از ترورهای کور و بابرنامه شروع کرد و اولین شهید نیروهای مسلح بعد از انقلاب شهید سپهبد قرنی بودند و ترور فردی که در رأس ارتش است به معنای تایید نقش ارتش است.

تهدید بعدی تحریک قومیت‌های مذهبی در اطراف ایران بود تا آن‌ها را رو در رو با نظام قرار دهند، البته آن افراد نیز با بصیرت بودند و خودشان به آنی کار دامن نمی‌زدند.

در قائله کردستان به اسم کرد و پوشیدن لباس کردی، منافقان و عیادی آمریکا و رژیم صهیونیستی علیه نظام به مبارزه مسلحانه پرداختند و در گنبد، بلوچستان و خوزستان هم ادامه داشت و هربار ردپای این افراد دنبال کنید به آن طرف مرزها می‌رسید وگرنه قوم‌های کرد، بلوچ و عرب هیچ عناد با انقلاب اسلامی ندارند بلکه تقویت کننده آن هم هستند.

ارتش در آن قائله‌ها وارد عمل شد و در آن زمان سپاه به تازگی شکل گرفته بود و شهدایی بزرگی از ارتش مانند شهید کلاهدوز بنیانگذار و آموزش دهنده نیروهای سپاهی بودند و برادران ارتشی در نیروهای مخصوص و نیروی زمینی در جبهه‌ با دل و جان به آن‌ها آموزش می‌دادند.

آموزش‌ها داده شد تا سپاه هم جان بگیرد و در این قائله‌ها دوشادوش ارتش و نیروهای انتظامی در قائله‌های گنبد و به ویژه کردستان حضور پیدا کردند و بسیار خوش درخشیدند.

تقدیم شهدای ارتش در قبل از انقلاب و قبل از جنگ نشان از اقتدار، همراهی، همیاری و همدلی با نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران دارد و اکنون هم در مدار ولایت فقیه این مسیر ادامه دارد.

ختم بخیر شدن قائلههای غرب کشور با حداقل توان نیرو

دفاع پرس: لطفاً حضور نیروهای ارتش در عملیات‌های غرب کشور در ابتدای پیروزی انقلاب که در صحبت‌های قبلی اشاره‌ای به آن شد را تشریح کنید؟

امیر آذرافروز: ارتش در منطقه شمال غرب یک لشکر زرهی و 2 لشکر پیاده داشتیم که فقط لشکر 81 باید 300 کیلومتر را پوشش می‌داد که از استاندارد یک لشکر زرهی خارج است و در علم تاکتیک به آن «پرده تاخیر» می‌گوییم یعنی نیرو درمقابل دشمن دارای ضعف هست و باید عملیات تاخیری انجام دهند و به قول معروف زمین با زمان عوض شود که یک عملیات تاکتیکی است.

برخی تعویض زمان با زمین را نوعی عقب‌نشینی و خبط نظامی می‌دانند درصورتی که چنین نیست و عملیات تاخیری انجام می‌شود تا ما در یک موقعیت برتر نسبت به دشمن قرار گیریم و بعد با عملیات‌های متقابل بتوان آن را منهدم کرد.

در منطقه غرب و شما غرب هم لشکر 28 و لشکر 64 ارومیه را داشتیم ضمن اینکه تیپ 84 خرم آباد هم باید در منطقه ایلام مستقر می‌شد و کار خود را برای عملیات آغاز می‌کرد اما در ابتدای جنگ تمام این لشکرها دستخوش مسائل و دگرگونی‌های داخل ارتش بودند و این ضعف وجود داشت.

همچنین تیپ خرم آباد تا 2 سال بعد از جنگ به دلیل اینکه در مناطقی چون پاوه و سومار درگیر شد نتوانست در منطقه سرزمینی خود وارد عمل شود و تنها یک گردان را پوشش داد بنابراین در منطقه غرب در برابر تهاجم گسترده عراق، 2 لشکر پیاده و یک لشکر زرهی داشتیم که شکر خدا توانستند با کمک هوانیروز به ویژه در غرب جلوی پیشروی دشمن را بگیرند و حماسه آفرینی کنند.

انتهای پیام/

نظر شما
پربیننده ها