به گزارش گروه سایر رسانه های دفاع پرس، واکنش خشم آلود ترامپ نسبت به نتایج انتخابات میان دوره‌ای کنگره آمریکا ابعاد غافلگیری و انفعالی دارودسته ترامپ را به تصویر می‌کشد. دمکراتها رقبای سیاسی ترامپ توانستند اکثریت کرسی‌های مجلس نمایندگان را به خود اختصاص دهند و با مانور سیاسی – تبلیغاتی پیرامون سیاستهای غیراصولی ترامپ، گوی سبقت را از جمهوریخواهان بربایند. از این منظر، انتخابات اخیر، در واقع رفراندومی درباره کارنامه سیاه ترامپ محسوب می‌شود.
با این حال، خشم ترامپ فقط ناشی از پیروزی رقبا نیست بلکه وعده‌های انتخاباتی برخی نامزدها که مستقیماً روی استیضاح و حتی وعده برکناری ترامپ با محوریت بررسی «مولر» دادستان ویژه پیرامون احتمال دخالت مسکو در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا متمرکز شده بودند، کاخ سفید را به لرزه درآورده است. نخستین قربانی این انتخابات، «جف سشنز» دادستان کل آمریکا بود که از نزدیکترین متحدین ترامپ محسوب می‌شود ولی وادار به استعفای اجباری و دستوری شد. برخی گزارشها نشان می‌دهد ترامپ از وی خواسته بود به نحوی در اسناد و مدارک مرتبط با اتهامات پرونده دخالت روسیه در انتخابات ریاست جمهوری دستکاری کند که وی نپذیرفت و در نتیجه ترامپ وی را متهم به خیانت کرد و کنار گذاشت.
همین اقدام ترامپ، تنور تبلیغات رقبا را داغ‌تر کرده و آنها هشدار می‌دهند گویا قرار است پرونده به کلی به فراموشی سپرده شود. با وجود تمامی نگرانی‌ها، مشکل در جای دیگری است.
دمکراتها از هم اکنون برای مهار بدمستی‌های ترامپ، درحال برنامه ریزی هستند که مانع یکه تازی‌های بدفرجام دارودسته ترامپ در قلمرو داخلی و در سطح بین‌المللی شوند ولی معلوم نیست چقدر موفق شوند. توقف کلی قانون «اوباماکر» که حداقل 40 میلیون نفر از اقشار آسیب پذیر آمریکائی را از خدمات پزشکی و درمانی رایج محروم کرده، میدان دادن به صنایع ذغالسنگ که باعث آلودگی روزافزون شده، تغییر قوانین مالیاتی به نفع ثروتمندان، حمایت وقیحانه از آزادی اسلحه که تلفات جانی و شوک روانی بسیار سنگینی را بر جامعه آمریکا تحمیل کرده، از اصلی‌ترین موارد اعتراض علیه جمهوریخواهان است. بر این مجموعه طیف وسیعی از بحران سازی‌های ترامپ در صحنه بین‌المللی نیز همچنان موضوعیت دارد. پیامدهای سنگین و شاخص ناشی از خروج یکجانبه آمریکا از برجام و تحمیل دور جدیدی از تحریم‌ها علیه ایران، عملاً کشتی دیپلماسی جهانی آمریکا را به گل نشانده است. هیچ کشوری به جز رژیم اشغالگر صهیونیستی و چند رژیم فاسد عرب، از تحریمات یکجانبه ترامپ استقبال نکرد و در عین حال اتحادیه اروپا صراحتاً مواضع مخالف و اعتراض‌آمیزی اتخاذ کرد که زمینه‌های تشکیل یک سامانه جهانی رقیب «سوئیفت» را فراهم ساخت. بعلاوه آمریکای ترامپ نتوانست مواضع خود برای به صفر رساندن صادرات نفت ایران را عملیاتی کند و ناچار به عقب نشینی شد.
هشت کشور از این تصمیم ترامپ مستثنی شدند و اخیراً کاخ سفید از مواضع خود درباره افغانستان، هم عقب نشینی کرد. فصل مشترک تمامی این تجدیدنظرها در سیاست ابلهانه ترامپ، عواقب فوری تخریب‌کننده‌ای بود که با احتمال به صفر رسیدن صادرات نفت ایران، مصرف کنندگان را نگران کرد و قیمت جهانی نفت از 80 دلار هم گذشت و پیش‌بینی می‌شد که به 100 تا 150 دلار برسد. بدین ترتیب این مصرف کنندگان نفت یعنی جامعه جهانی هستند که باید تاوان سنگینی سیاستهای ابلهانه ترامپ را بپردازند.
این نکته از آن جهت اهمیت دارد که ترامپ و دستیارانش مرتباً از تولید کنندگان عمده نفت از جمله روسیه و عربستان می‌خواستند تولید نفت خود را افزایش دهند و رسماً از اجلاس وزرای نفت اوپک در الجزایر خواستند که با افزایش سقف تولید موافقت کند که با پاسخ منفی اوپک و غیراوپک مواجه شدند.
ماجرای زورآزمائی آمریکا با چین، روسیه، اتحادیه اروپا و حتی کانادا و مکزیک در جنگ تعرفه‌ها هم که تمامی ندارد ولی احتمال می‌رود با تضعیف موقعیت کاخ سفید و ترامپ، این بازی هم تدریجاً متوقف گردد. نکته مهم‌تر جانبداری پنهان و آشکار ترامپ از سعودی‌ها به هر قیمت ممکن است که باعث شده آمریکا در تمامی رسوائی‌های بن سلمان شریک شود و بی‌اعتباری روزافزون کاخ سفید را در پی داشته باشد. تقریباً جلسه‌ای از مصاحبه‌های ترامپ با روزنامه نگاران نیست که به درگیری لفظی منجر نشود و رسوائی تازه‌ای در صفحات رسانه‌های آمریکائی رقم نخورد. ترامپ که خود را در برخورد با رسانه‌ها بسیار توانمند می‌دید، اکنون در پاسخ به سوالات ساده هم خود را می‌بازد و کاملاً انفعالی ظاهر می‌شود که در تازه‌ترین مورد به اخراج خبرنگار سی ان ان از کاخ سفید منجر شد. حتی کسانی که در مقاطع مختلف جزو کارگزاران کلیدی آمریکا بوده اند، نسبت به عواقب سیاستهای ترامپ هشدار می‌دهند و خواستار مهار سیاستهای ابلهانه او هستند.
سوزان رایس اخیراً درباره سرمایه‌گذاری بدفرجام آمریکا بر روی بن سلمان به هر قیمت ممکن ابراز نگرانی کرده و تصریح می‌کند که بن سلمان قابل اتکا نیست و نردعشق باختن ترامپ با وی به زیان امنیت ملی آمریکا تمام شده و خواهد شد.
رقبای ترامپ برای با مقابله وی در مجلس نمایندگان خیز برداشته‌اند. ترامپ هم پیشاپیش تهدید کرده که هر حرکت دمکراتها با واکنش تقابلی سنا مواجه خواهد شد. البته ممکن است ترامپ حتی با ابزارهای قدرت و از جمله اختیارات ریاست جمهوری بخواهد رفتار دمکراتها را مهار و ابزار قدرت مجلس نمایندگان را کند و بی‌اثر کند ولی کاملاً بعید است که ترامپ از این پس مثل گذشته بتواند یکه تازی کند و کنگره برایش نقش جاده صاف کن را بازی نماید.
منبع: روزنامه جمهوری اسلامی
