«محمد صفا» که با فیلم مستند «دیده‌بان و بانو» در سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران حضور دارد در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، درباره موضوع فیلم خود اظهار داشت: فیلم «دیده‌بان و بانو» اولین نمایش خود را در جشنواره فیلم کوتاه تهران تجربه می‌کند. این فیلم درباره «مسکوچی» از جانبازان سال‌های دفاع مقدس است که یک روز از زندگی وی را به تصویر کشیده‌ام.
وی در ادامه گفت: یک سال پیش، یکی از قسمت‌های برنامه «هزار داستان» که از شبکه نسیم پخش شد، اختصاص به مسکوچی و همسرش داشت. من این برنامه را ندیده بودم و یکی از دوستان که تهیه کننده فیلم «دیده‌بان و بانو» هم هست اصرار داشت که این برنامه را ببینم تا بر اساس آن مستندی ساخته شود. من ابتدا مخالف بودم چرا که معتقد بودم این موضوع کار شده و نیازی به پرداخت مجدد نیست اما رفته رفته جذابیت موضوع برای من روشن شد.
کارگردان «دیده‌بان و بانو» توضیح داد: فداکاری همسر مسکوچی مهمترین نکته‌ای بود که مرا به ساخت فیلم ترغیب کرد. اینکه زنی بداند مرد زندگی‌اش نه کار دارد، نه بیمه، از جایی هم حمایت نمی‌شود و تصمیم به زندگی با او بگیرد، به ندرت اتفاق می‌افتد. مسکوچی تا قبل از اینکه عوارض شیمیایی شدنش عود پیدا کند، راجع به جانباز شدنش حرفی نمی‌زند و با نمایان شدن اثرات شیمیایی از کار محروم می‌شود. همسر قبلی وی برای همین او را رها می‌کند. تا اینکه همین خانم که در فیلم شاهدیم، تصمیم به ازدواج با مسکوچی می‌گیرد. خانم مسکوچی در ۲ سال اخیر موضوع حانبازی وی را پی‌گیری کرده و پرونده جانبازی همسرش را به جریان می‌اندازد.
این نویسنده و کارگردان حوزه مستند بیان داشت: با پی‌گیری‌های این خانم درصد جانبازی مسکوچی مشخص می‌شود، اما اتفاقی در زندگی آن‌ها نمی‌افتد. من سعی کردم با نشان دادن عشق و علاقه مسکوچی و همسرش به هم، مشکلات معیشتی این خانواده که نمونه خانواده‌های بسیاری است را نشان دهم. خانواده‌هایی که سرپرست آن‌ها جانباز است، ولی مورد حمایت قرار نمی‌گیرند.
این هنرمند در ادامه گفت: به دلیل محدودیت‌های موجود نتوانستیم پی‌گیری پرونده را از سمت بنیاد شهید به تصویر بکشیم. مساله‌ای که روشن است این است که پرونده مسکوچی درگیر یک پروسه اداری است، زمان می‌برد تا حقوقی که باید به این خانواده برسد، تعلق گیرد. در این سه سال هنوز هیچ اتفاقی نیافتاده است. در شان جانباز دفاع مقدس نیست که همسرش در خانه‌های مردم کار کند. این درد را چطور می‌شود بیان کرد در حالی که نگاه غالب این است که جانبازان می‌خورند و می‌برند. خانواده مسکوچی به حداقل دریافتی راضی است و این کم توقعی در مقابل هزینه‌هایی که به بهانه مختلف تخصیص داده می‌شود اصلا به حساب نمی‌آید.
صفا در پایان گفت: جشنواره فرصت مناسبی برای دیده شدن است، اما جشنواره فیلم کوتاه تهران انگار از سر جبر بخش مستند را ضمیمه خود کرده تا این آثار هم به نمایش دربیاید. عنوان جشنواره، فیلم کوتاه است و اختصاص به قالب مشخصی ندارد. جشنواره باید همه نوع فیلم کوتاه را پوشش دهد تا همه آثار یکسان دیده و داوری شوند.
انتهای پیام/ ۱۶۱
