به گزارش خبرنگار ساجد، بسیجی شهید «حسین انصافی» در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۴۵ در تهران چشم به جهان گشود. وی در تاریخ ۲۷ دی ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵ منطقه شلمچه به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
تصاویر وصیت‌نامه بسیجی شهید «حسین انصافی»
متن وصیت‌نامه‌ای را که از این شهید والامقام به یادگار مانده است، در ادامه می‌خوانید:
«بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ......(سوره توبه- آیه 111)
خدا جان و مال اهل ایمان را به بهای بهشت خریداری کرده آن‌هایی که در راه خدا کار می‌کنند پس می‌کشند و کشته می‌شوند.
با درود بر مهدی منجی انسان‌ها و منجی بشریت و با درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی.
آیا ای امت قهرمان‌پرور تا چه حد به پیروزی نزدیک شدید. آیا نمی‌دانید که هرچه دارید از خدا دارید و به رهبری، رهبر عظیم الشأن که ما را به راه اسلام واقعی هدایت می‌کند.
ای ملت از رهبری پیروی کرده و به سخنان والای او گوش فرا دهید که او هر چیز را که بیان می‌کند باید پند گرفت و عمل کرد. ای انسان پس چه خوب قبل از آنکه مرگ تو را دریابد و هیچ کاری از تو برآید به خویش باز گردی و خود را در ترازوی عدل الهی بسنجی، آیا هیچ به خود آمده‌ای و به اعمالت نظر انداخته‌ای که چه کوله باری با خود حمل می‌کنی و در جواب در درگاه خدا چه داری؟
آیا تویی که ادعای این را داری که رهبرت حسین می‌باشد. تنها موقعی انسان می‌تواند ادعای حسین گونه بودن کند که یا یزید زمان را نابود کند و یا تنش در زیر تانک‌ها ساییده گردد. خدایا می‌دانم که در طول زندگیم که نتوانستم خدمتی برای جامعه‌ام انجام دهم پس لااقل مرگم را در راه دینت قرارده. اگر این حقیر لیاقت داشته باشم مرگ با سعادتی که نصیب بندگان خاصت می‌گردانی نصیب من نیز بگردان.
آیا اینکه بازگشت همه به سوی توست و چه بهتر آن جان را در موقعی بدهم که ارزش آن جان برای اسلام مفید باشد و ما با این جان و ناقابل به سوی جبهه‌های جنگ می‌رویم. آن جایی که هر لحظه امکان دارد لطف خدا شامل حال ما بشود.
گر جهد کنی و عازم راه شوی
از شیب و فراز راه آگاه شوی
بر قلهء فتح منشین تو اگر
فریاد گر نصر من الله شوی
هان ای امت مگرنه اینکه این راه رنج و مشقات زیادی دارد، اما شمایی که تاکنون علیه این منافقین کوردل ایستاده‌ای هوشیار باش که مبادا جوانانی از این امت به راه راست نروند و راه منحرف را انتخاب کنند.
ای خلق بهوش تا که خامت نکنند
با وسوسه رخنه بر مرامت نکنند
در این انقلاب اسلامی که پیش گرفته‌اید نوکران دست نشانده آمریکا همیشه سعی دارند که شما را نیز مانند خودشان به زیر سلطه ابرقدرت‌ها ببردند پس بهوش باش و آگاه که هیچگاه نتوانند دست روی خاک بگذارند تا که خسته بشوند و خودشان توبه کنند.
ای خلق بهوش تا که خامت نکنند
با وسوسه رخنه بر مرامت نکنند
این مدعیان خلق غلام خصم‌اند همه
هشدار که، چون خونین غلامت نکنند
خداوندا کسانیکه در پوشش دفاع از خلق منافقین اگر قابل هدایت هست هدایت و اگر قابل هدایت نیست بدست این مردم غیور قلع و قمع کن و ریشه آن‌ها را برای همیشه از زمین بکن؛ و همچنین عمر امام عظیم الشأن را طولانی به مانند عمر نوح بگردان تا بتواند عراق را نیز به مانند ایران به سوی اسلام روانه کند.
در این لحظه که این وصیت‌نامه را می‌نویسم خیلی دلم برای جمال مبارک رهبر تنگ شده و خیلی دلم می‌خواهد که قبل از عزیمت از این سفر بار دیگر او را زیارت کنم؛ و در این حال پای در چکمه می‌کنم و سینه دشمن را نشانه می‌روم نه به خاطر اینکه از خصم است بلکه برای احیای دین است و صدور انقلاب و نباید منتظر باشیم که مرگ ما فرا رسد بلکه باید به سراغ مرگ برویم مگر انسان یک دفعه بیشتر می‌میرد پس چه بهتر که آن یک دفعه هم در راه خدا باشد.
مادر و پدرم عزیزم هرگاه خواستی گریه کنی به یاد آن سالاری گریه کن که با خون خود کربلا را رنگین کرد و با سخن خود مسلمین را به تحرک در آورد. آیا نه اینکه گلی را که با دست خود پرورش داده‌اید به دست خود پرپر کنید و خدا می‌گوید از آنچه دوست دارید در راه من انفاق کنید.»
انتهای پیام/ 900
