به گزارش سرویس فرهنگی خبرگزاری دفاع مقدس، مراسم شبهای شعر بر آستان اشک شب سوم آبان، در شبی که به نام نامی ابوالفضل العباس(ع) بود به کار خود پایان داد تا بار دیگر در نیمهی دوم محرمالحرام به بهانهای دیگر عاشقان کهکشان هفتاد و دو ستاره را گرد هم جمع آورد.
شب آخر را شاعر اهلبیت میلاد عرفانپور با چهار غزل داغدار آغاز کرد. و علیرضا قزوه در ادامه تأثیر کلمات را و تأثیر سرچشمهی احساس بر قدرت کلمات را دوباره یادآوری کرد. کلمات نافذ که تک تک نیز میتوانند تیز و برنده باشند در کنار یکدیگر گویی تیغهایی هستند که دوباره به خونخواهی حسین (ع) برمیخیزند.
بیسبب هم نیست انگار که مراسم با شعرخوانی شیوا و طغیانگر دکتر نادر بختیاری ادامه پیدا میکند. بختیاری نهتنها شعر خوب میسراید شعر را خوب نیز اجرا میکند. بله بهواقع او شعر را نمیخواند بلکه اجرا میکند. اوج و فرودهای ناگهانی او حتماً ریشه در شور حسینی دارند.
سعید بیابانکی را نیازی به معرفی نیست. تنها کافی است شعری عاشورایی را زیر لب زمزمه کنیم تا او را بشناسیم. او شاعریست که اشعارش را بارها و برای مدتها زیر لب زمزمه کردهایم. و همینطور امیر مرزبان را نیز همانطور که در میانهی شعرش بغض میکند و از شعرش خارج میشود و میگوید: وارد شدن به محرم سخت است. هوا از غروب درون خود انقلاب دارد. من درون خود انقلاب دارم. سه غزل، سه گفتگوی او با بانو امالبنین را به خاطر میسپارم چراکه کلمات شعرش پر از گریه بود. پر از اشکهایی نه از سر دلسوزی که از سر عشق.
مجید تال از قم قصیدهای را در رشادت حضرت عباس میخواند. شعر او حال و هوای مراسم را عوض میکند. شعر او باعث جوشش احساسات مخاطبان میشود. امیرعلی سلیمانی شاعر جوان نیز حسن ختام شعرخوانیهای بر آستان اشک را میخواند تا به همهی ما یادآوری کند که نسل شاعران حسینی دائماً در حال نوزایی است.
امیرحسین مدرس با حضور در این جمع مرثیهخوانی خودش را با ذکر حقیقتی آغاز میکند.
مدرس میگوید: پرچمداران فرهنگساز ادبیات مرثیه همین عزیزانی هستند که اشعارشان را در این شبها نذر حسین (ع) و یارانش کرده و خواندهاند.
انتهای پیام/
