به گزارش گروه اخبار داخلی دفاع پرس، حسن رحیم‌پور ازغدی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، طی سخنانی در پیش از خطبه‌های امروز نماز جمعه (۲۳آذرماه) با بیان اینکه دو قرائت از نماز جمعه وجود دارد، اظهار داشت: نمازجمعه محمّدی و علوی و نمازجمعه انقلاب، با بقیه نمازجمعه‌ها متفاوت است. نمازجمعه تریبونی است که باید هم خدمات حکومتی‌ها را توضیح دهد تا مردم سوءظن پیدا نکنند هم مسئولین به جای پاسخگویی به برخی مفاسد که چهار نفر دزد یا بی‌عرضه کاری نکنند به کل سیستم تعمیم داده شود و ولی نعمت‌ها را متهم به تشویش اذهان و ضدانقلابی‌گری نکنند.
وی با بیان اینکه رهبری را پاسخگوی چند میلیون کارمند در سه قوه نکنیم، تصریح کرد: آنها را اینجا بیاوریم تا پاسخگوی عملکرد خود باشند؛ رهبری هم باید پاسخگوی وظایف خود باشد نه وظایف بر زمین‌مانده صدها هزار مسئول در حوزه‌ها مختلف.
رحیم‌پور ادامه داد: نمازجمعه‌ای که دهه به دهه نتواند مخاطبان خود را به شکل کمی و کیفی تجدید نکند و نمازجمعه‌ای که با بطن جامعه ارتباط نگیرد، نمازجمعه انقلاب نیست.
وی با بیان اینکه نباید تریبون نمازجمعه را تبدیل به تریبون تکرار مکررات کم فایده و بی‌فایده کنیم، اظهار داشت: برخی از نمازجمعه‌های ما اینطور هستند و برخی نیز اینطور نیستند.
عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: بین دو قرائت از نمازجمعه اید مواظب باشیم کدام طرف می‌رویم. نباید گذاشت کارگری که قربانی اقتصاد برجامی شده، بی‌جواب بماند. هم خدمات حوزه و دانشگاه را بگوییم و هم صدماتی که زده‌اند با کوتاهی‌هایشان باید شفاف در نمازجمعه مطرح شود. حوزه و دانشگاه و مدیریت‌ها، همگی باید شجاعانه پاسخگو باشند و مسئولیت‌ها را بپذیرند.
رحیم‌پور با اشاره به تأکیدات اخیر رهبر انقلاب در درس خارج از فقه خود مبنی بر لزوم پاسخگو بودن مسئولین و شفاف‌سازی نسبت به مسئولیت‌های خود گفت: همه نهادها باید پاسخگو باشند؛ اینکه چقدر امکانات گرفته‌اند و چه کرده‌اند. یکی از نهادهایی که باید پاسخگو باشد، شورای‌عالی انقلاب فرهنگی و در رأس آن رئیس‌جمهور و دبیرخانه شوراست. همچنین اعضای حقوقی باید پاسخگو باشند. اعضای حقیقی نیز باید پاسخگوی مواضعی که گرفته‌اند و نگرفته‌اند باشند.
وی با بیان اینکه باید پاسخگو باشیم که به خودمان رسیدیم یا محرومین، تصریح کرد: رهبری هم باید پاسخگوی وظایف خود باشد که پاسخگوست. اما نباید کاری کرد که رهبری مجبور باشد پاسخگوی کوتاهی‌های ما و از جمله قصوری باشد که از سوی سه قوه و مخصوصاً رئیس‌جمهور صورت می‌گیرد.
رحیم پور ادامه داد: نمازجمعه انقلابی نماز جمعه امیرالمؤمنین است که خانمی به نام «سوده» از دیار خود می‌آید و نزد حضرت می‌رود و می‌گوید قبل از اینکه نماز را بخوانی، پاسخ مرا بده. مسئول شما در شهر ما آدم خشن و بی‌ادبی است و حق‌الناس را رعایت نمی‌کند. امیرالمؤمنین همان‌جا از برخی مسئولین توضیح می‌خواهند و وقتی که سخنان آن خانم تأیید می‌شود، همان‌جا نامه عزل آن مسئول را به آن خانم می‌دهد تا به دست او برساند؛ این می‌شود مدیریت علوی.
وی، نمازجمعه بدون امر به معروف و نهی از منکر را به نمازشب با حالت جنابت تشبیه کرد و گفت: باید به این روح مقدسی که در نسل سوم و جمهوری سوم جوانه می‌زند سلام بگوییم. امر به معروف حکم‌الله و نیاز قطعی است. هزار سال غربت شیعه را از یاد نبریم. با شتاب و بی‌فکر حرف نزنیم اما حتماً حرف بزنیم. نمازجمعه زنده، جریان خون را در رگ‌ها جامعه حفظ می‌کند.
«بار سنگینی از دهه پنجاه بر دوش ما قرار دارد استخوان‌هایمان درد می‌کند و این بار سنگین را باید به دوش فرزندان‌مان بسپاریم. همه ما رفتنی هستیم و می‌رویم و اسلام می‌ماند. انقلاب باید بماند و ما باید فدای انقلاب شویم. نگذاریم کسانی از مسئولیت‌ها آویزان شوند و اسلام را فدای خودشان کنند؛ اگرچه در شورای‌عالی انقلاب فرهنگی.»
عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه مراقب باشیم نمازجمعه عقیم نباشد، تصریح کرد: نمازجمعه باید تریبون دوطرفه باشد؛ دادگاه اخلاقی و حق‌الناس است اینجا. نمازجمعه جای لالایی خواندن و تکرار مکررات بی‌اثر نیست؛ جای طرح مسائل جدید است. تریبون پاسخگو کردن سران سه قوه و معاونانشان است و شفاف‌سازی درباره اینکه چه کسی چقدر از بیت‌المال گرفته و در قبال آن چه‌کار کرده است. نمازجمعه تریبون پاسخگو کردن دانشگاه‌ها و حوزه‌هاست؛ مدیریت‌های حوزه‌های علمیه، مدرسین تا مراجع تقلید همه باید پاسخگو باشند؛ پاسخگوی مسئولیت‌های معرفتی خود.
رحیم‌پور ادامه داد: دوره کلیّات و مکررات گذشت؛ عبور کنیم از این عصر؛ در متن جامعه باشید؛ جامعه رفت و شما جا ماندید. دوره استثنایی تشیع است و شما در دنیا و آخرت مسئول هستید که چرا از دشمنان ملّت عقب ماندید. بسیاری از سنگرهای معرفتی و فقهی خالی مانده است. فیضیه مظلوم باید پرچمدار آگاهی و عدالت و فقاهت زنده باشد. امام گفت مراقب خطر نفوذ در حوزه تا حد مرجع‌سازی باشید؛ هم در وصیت نامه این را گفت و هم بارها قبل از آن؛ از قم تا نجف و از نجف تا قم.
وی با بیان اینکه امام گفت که مرجع، پاپ نیست و مرجعیت نمایشی و ارثی نیست، تصریح کرد: حوزه محافظه‌کار و روحانیت بی‌درد، روحانیت شیعه علوی نیست؛ تمایل به اشرافی‌گری خیانت به روحانیت شیعه است. امام به برخی‌ها گفت ضعیفید آقا!.
رحیم‌پور با بیان اینکه عده‌ای معدود به جای کل حوزه و رحانیت پاسخ سؤالات و شبهات را می‌دهند و از چهار طرف می‌جنگند و از دو طرف فحش می‌خورند، افزود: شماها کجایید؟ در صحنه‌های خطر نیستید. آنجا که شفاف و منطقی باید سخن بگویید، تعداتان خیلی کم است.
وی، نمازجمعه را قلب تپنده جامعه دانست که باید به مردم امید بدهد و دشمنان را مأیوس کند؛ نمازجمعه‌ای که مغز بیدار جامعه باشد و برای مشکلات مادی و معنوی و اخلاقی مردم مدام راه‌حل بدهد.
عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: امام‌جمعه باید در کنار کارگر محرومی که قربانی اقتصاد برجامی یا قربانی خصوصی‌سازی‌های بی‌حساب و کتاب و بی‌نظارت شد بایستد. هیچ امام‌جمعه‌ای حق ندارد به کارگری که در اقتصاد برجامی بیکار شده است و خانواده‌اش به‌خاطر نظارت غلط حکومت در مسأله خصوصی‌سازی گرسنه مانده است بگوید این‌ها به نمازجمعه چه ربطی دارد بروید جاهای دیگر حرف‌تان را بزنید؛ ربط دارد آقا! عین ربط است.
رحیم‌پور با بیان اینکه تشریفات در نمازجمعه حرام است و صف اول نمازجمعه؛ مقابل دوربین نشستن فضیلت نیست، تصریح کرد: امنیت نود درصد مسئولین در خطر نیست؛احتیاجی به محافظ و تشریفات ندارند؛ امنیت اسلام در خطر است. وی‌آی‌پی نشینی‌ها در سراسر کشور مضر به حال جمهوری اسلامی است. برای دفاع از حیثیت جمهوری اسلامی چند مسئول دزد و فاسد و حقوق نجومی‌بگیر را به صف اوّل بیاورید و مثل امیرالمؤمنین شلاق بزنید تا ببینید نمازجمعه چگونه هم جوان‌تر می‌شود و هم جمعیت آن هزاربرابر.
وی ادامه داد: مسئولین صالح و خدمتگزار هم باید بیایند و به سوالات پاسخ دهند و تشویق بشوند تا قربانی چند مسئول فاسد نشوند. مدیرانی که دروغ گفتند و وعده دروغ دادند و امیدهای دروغ و ترس‌های دروغ در دل ملّت پروراندند، نه صداقت داشتند نه شفافیت و نه مسئولیت‌پذیری باید در این محفل مقدس به صراحت مورد خطاب و نهی از منکر قرار بگیرند. نهضت امر به معروف و نهی از منکر را سرکوب نکنید؛ نه در فیضیه قم نه در دانشگاه و جامعه و نه در نمازجمعه. عزل و نصب‌ها باید در سه قوه باید زیر ذرّه‌بین برود.
عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی به حضور مجدد خود در نمازجمعه اشاره کرد و گفت: به عنوان عضو حقیقی شورای‌عالی انقلاب فرهنگی در سالروز تشکیل این شورا دعوت دوستان را پذیرفتم تا به عنوان فردی که در شورا تنها صاحب یک رأی است و اختیارات بیشتری نیستم، پاسخگو باشم و سخنگوی شورا هم نیستم.
رحیم‌پور با اشاره به سؤالات متعددی که درباره تعطیلی سخنرانی‌های وی در نمازجمعه پرسیده می‌شود اشاره کرد و گفت: خود من هم نفهمیدم چه شد. یک شخصی مسئول ستاد نمازجمعه بود که عزل شد و پیش من هم آمد و شفاف حرف نزد؛ متناقض حزف می‌زد. یک جا می‌گفت تحت فشار هستم و وقتی می‌گفتم از طرف چه کسی و چرا، شفاف جواب نمی‌داد و یک بار دیگر می‌گفت تقصیر خودم بوده و حرف‌هایی از این قبیل.
وی ادامه داد: در این فاصله نیز بارها دوستان جدید نمازجمعه تهران و شهرهای دیگر لطف کردند و دعوت کردند و بنده کوتاهی کردم. این بار هم به خاطر مسئله مهم شورای‌عالی انقلاب فرهنگی که باید آن را شورای مظلوم نامید، نه به عنوان منتقد بلکه به عنوان منادی مظلومیت شورا آمده‌ام و به دوستان گفتم من نمازجمعه نخواهم آمد؛ اگر خواستید آن مباحث یا مباحث دیگری ادامه پیدا کند من همان آدم هستم و به همان سبک حرف می‌زنم و فعلاً قبول کرده‌اند و آمده‌ام تا ببینیم بعد چه می‌شود.
رحیم‌پور به برخی نسبت‌ها و نقل قول‌هایی که به وی نسبت داده می‌شود اشاره کرد و گفت: از بنده راجع به مسائل مختلف و یا خودم در فضای مجازی تهمت و شایعه و دروغ مطرح می‌شود و حتی در خبرگزاری‌های رسمی چیزهایی می‌گویند که روح من هم از آنها خبر ندارد. تکذیبیه هم می‌دهیم منتشر نمی‌کنند. در رسانه‌ها و به‌خصوص فضای مجازی تا اطلاع ثانوی اصل را بر دروغ‌گو بودن خبرها قرار بدهید مگر ثابت باشد راست است.
وی افزود: نه در اینستاگرام هستم نه توئیتر. توئیتر را از طرفی ممنوع کردند؛ از طرفی خود مسئولین آنجا عضو هستند؛ این توهین به مردم است؛ یا آزاد کنید یا به قانون احترام بگذارید. من نه وقت دارم نه پول و امکانات. البته یکی دو گروه از دوستان به کمک آمدند تا ان‌شاءالله سایت را در فضای مجازی فعال کنیم تا پاسخ برخی ابهامات داده شود.
رحیم‌پور به ارائه توضیحاتی درباره شورای‌عالی انقلاب فرهنگی پرداخت و گفت: اولاً این را بدانید که دو نفر از سران سه قوّه، کلاً در جلسات شورای‌عالی انقلاب فرهنگی شرکت نمی‌کنند؛ راحت! آقایان برادران دو قوّه، کلاً در جلسات شورا شرکت نمی‌کنند و این خلاف قانون است. رئیس شورا، همیشه رئیس‌جمهور است و رئیس‌جمهور فعلی، بسیاری از جلسات شورا را لغو می‌کند و برگزار نمی‌کند.
وی با بیان اینکه تعداد جلسات و مصوبات شورا در پایین‌ترین سطح خود در چهل سال اخیر قرار دارد، اظهار داشت: رکورد پایین‌ترین مصوبات شورا مربوط به سه سال اخیر است. جلساتی که باید ماهی دو بار تشکیل شود و هفته‌ای یک بار هم کم است، ماهی یک بار و گاهی دو ماه یکبار تشکیل می‌شود؛ نیم ساعت تا یک ساعت را هم سخنرانی می‌کنند.
عضو شورای‌عالی انقلاب فرهنگی گفت: ما اسناد تصویب شده‌ای در شورا داشته‌ایم که برخی از آنها سی چهل جلسه و نزدیک به یک سال طول کشیده تا تصویب بشوند، امّا به مقام اجرا که می‌رسد رئیس‌جمهور آنها را امضاء و ابلاغ نمی‌کند و حتی یک جلسه اجرایی برای آن تشکیل نمی‌دهند.
وی با بیان اینکه دوستان دبیرخانه شورای‌عالی انقلاب فرهنگی به من گفتند بیش از ۱۵ مصوبه مهم شورا به دفتر رئیس‌جمهور رفته که ایشان نه جواب می‌دهد نه رد، تصریح کرد: این هم خلاف قانون است. هیچ رئیس‌جمهوری در هیچ دوره‌ای حق ندارد مصوبات شورا را امضاء و ابلاغ و اجرا نکند. نباید به بهانه اینکه داده‌ایم به مشاوران تا نظر بدهند، مصوبات را معطل بگذارند. اصلاً بعد از تصویب مصوبه در شورا، هیچ کسی حق ندارد نظر بدهد؛ باید برود برای اجرا. اگر کسی حرفی دارد؛ رؤسای سه قوه، معاونان آنها، وزرا و وکلا و مهم‌ترین افراد در شورا هستند و همان‌جا حرف‌هایشان را بزنند و چکش‌‌کاری کنند؛ وقتی تصویب شد دیگر ارائه به مشاور، معنا ندارد.
رحیم‌پور ادامه داد: کنوانسیون حقوق کودک سازمان ملل را دولت اجرا می‌کند و برای اجرای آن، بودجه تخصیص داده و تقسیم‌کار شده است؛ در حالیکه شورای نگهبان سال‌ها قبل چند اشکال به آن وارد کرد. با این حال، سند ملّی کودک و نوجوان که سال گذشته در شورای‌عالی انقلاب فرهنگی و با حضور رئیس‌جمهور تصویب شده، ماه‌هاست که در دفتر رئیس‌جمهور قرار دارد. ایشان می‌گویند در دفتر خودم نیست؛ در دفتر بغلی است. نه امضاء می‌شود نه ابلاغ و اجرا. سندی که خودمان تصویب کرده‌ایم و ایشان هم رئیس جلسه بوده ابلاغ نمی‌شود و آن چیزی که سازمان ملل داده دارد اجرا می‌شود؛ این است مظلومیت شورای‌عالی انقلاب فرهنگی.
وی با بیان اینکه وزیران و نهادهایی که در شورا عضو هستند و خودشان رأی می‌دهند باید هر چند ماه یا یکسال یکبار، به شورا گزارش بدهند امّا این کار را نمی‌کنند. نه اجرا می‌کنند نه گزارش می‌دهند. آیا شورای‌عالی انقلاب فرهنگی قرارگاه فرماندهی است؟ قرارگاه فرماندهی بدون فرمانبر؟
رحیم‌پور در پایان خاطرنشان کرد: برخی اعضای شورا و کسانی که دوستان ما هم هستند کاملاً شخصیت و رفتار دوگانه دارند و ملاحظات شخصی‌شان بر مسئولیت شرعی و تکلیف قانونی‌شان می‌چربد. افکار اعضای شورا هم‌جهت و قرارگاهی نیست؛ همه شفاف نیستند. برخی عضویت در شورا را یک موقعیت شخصی می‌بینند نه یک رسالت انقلابی و سنگر مکتبی. در اظهارنظر کردن یا نکردن، ملاحظات شخصی برخی‌ها غالب است. در شورای‌عالی انقلاب فرهنگی، از لیبرالِ مذهبی داریم تا محافظه‌کارِ بله قربان‌گو، تا کسانی که مکتب و خط انقلاب و امام را شناخته‌اند و می‌خواهند اجرا کنند، امّا عرضه ندارند.
انتهای پیام/ 131
