حزب الله، عامل اولین شکست مفتضحانه رژیم صهیونیستی

به گزارش خبرگزاری دفاع مقدس، سال 1982 میلادی در حالی آغاز شد که  اسرائیل از طریق انعقاد معاهده های صلح انفرادی با تعدادی از کشورهای عرب همچون عربستان، مصر و ایجاد انزوای بیشتر برای سوریه، به دنبال رخنه به صف اعراب منطقه بود.

حمله اسرائیل به لبنان در حالی اتفاق می افتاد که تنها 12 روز از فتح عظیم خرمشهر در عملیات "بیت المقدس" می گذشت. این فتح از نظر جهانی به مثابه شکسته شدن ستون فقرات ارتش بعث صدام تلقی می شد. این حمله طی عملیاتی تحت عنوان "صلح برای الجلیل"، خاک لبنان بی دفاع را از زمین، هوا و دریا مورد هجومی سرتاسری و همه جانبه قرار داد.

هدف از حمله به لبنان، حمایت از هم پیمان اسرائیل "بشیر جمیل"، برای به قدرت رسیدن بود تا بتوانند بین لبنان و اسرائیل معاهده صلحی منعقد کنند و این چیزی بود که می توانست انزوای مصر بعد از جمال عبدالناصر را در جهان عرب بشکند و کشورهای دیگر عرب را به انعقاد قرارداد صلح با اسرائیل تشویق کند.

و اینچنین بود که حمله اسرائیل به لبنان در ششم ژوئن 1982 [مطابق با 16 خرداد 1361] آغاز شد.

شکست پس از پیروزی

سه ماه پس از حمله اسرائیل به لبنان در شهریورماه سال 1361، به نظر می رسید که اسرائیل در آستانه رسیدن به اهدافش از حمله به لبنان است؛ در آغاز این ماه، سازمان آزادی بخش فلسطین از لبنان عقب نشینی کرد و بشیر جمیّل به عنوان رئیس جمهور لبنان برگزیده شد. اما خوشحالی اسرائیلی ها کامل نشد، چرا که  رئیس جمهور دست نشانده لبنان ترور شد.

فاجعهی عظیم صبرا و شتیلا

در پی رخ دادن این ترور، نیروهای وفادار به بشیر جمیل با حمایت رسمی آمریکا و اسرائیل دست به کشتار غیرنظامیان و آوارگان فلسطینی در اردوگاه های صبرا و شتیلا زدند.

تشکیل حزب الله لبنان

بارزترین دلیل ظهور جنبش حزبالله را میتوان بروز بحران اجتماعی در جامعه لبنان دانست. این بحران بیشتر ناشی از ضعف نظامی و بحران هویت و مشروعیت بود که به دلیل اشغال لبنان بهدست اسرائیل ایجاد شد. موجودیت جامعه لبنان، وحدت و انسجام در درون مرزهای ملی لبنان در معرض تهدید و خطر قرار داشت.

دارالاسلام در مقابل دارالکفر قرار گرفت، شکستهای پیدرپی اعراب از اسرائیل، احساس حقارت و ترس از اسرائیل در میان مردم لبنان، عدم موفقیت گروههای فعال در عرصه مبارزاتی- سیاسی لبنان در مقابله با تجاوز و شکست ارتش ملی باعث تقویت احساس نفرت از دشمن شد و آرزوی روزهای سرافرازی اسلام را در دل مسلمانان لبنان بیدار کرد و از این رو در شیعیان میل به مقاومت در برابر دشمن با توجه به آموزههای اسلامی و شیعی جهاد، ایثار، مقاومت و شهادت زنده شد.

پس از آن، گروه ها و حزب های لبنان که در اعتقاد به ولایت فقیه و پیروی از حضرت امام خمینی (ره)، مقابله با اسرائیل، لزوم اتحاد و تشکیل گروهی قوی و فراگیر برای مقابله با دشمنان با یکدیگر را درک کرده و به تشکیل حزبی پرداختند که بعدها حزب الله نام گرفت.

به تدریج هسته های مقاومت به بیروت که در محاصره بود، اعزام شدند. مهمترین عملیات نظامی حزب اللّه در این مقطع، نابود کردن مقر فرماندار نظامی ارتش اسرائیل در شهر صور واقع در جنوب لبنان توسط عملیات استشهادی «احمد قصیر» در تاریخ 20 آبان سال 61 بود که این روز، روز شهید در حزب اللّه نام گذاری شده است.

در نتیجه فشارهای نظامی مقاومت اسلامی بر ارتش اسرائیل که به طور چشمگیری افزایش یافته بود، در 24 تیر سال 1364 اولین عقب نشینی اسرائیل اتفاق افتاد. صهیونیست ها درباره این عقب نشینی در اظهارات ذلیلانه خاطرنشان کردند: «در طول تاریخ کشور یهودی اسرائیل، این اولین بار بود که یک دولت یهودی تحت فشار یک کشور عربی و دشمن، تن به عقب نشینی داده بود. اسرائیل به عنوان چهارمین قدرت نظامی جهان، اولین شکست خود را تجربه کرده و جنوب اسرائیل به صورت یک ویتنام درآمده است...».

عقب نشینی؛ پایان اشغال، آغاز مقاومت دوباره

اسفند سال 78 کابینه اسراییل رسماً طرح عقب نشینی ارتش این کشور از جنوب لبنان را تصویب کرد و ایهود باراک رئیس جمهور وقت رژیم اشغالگر قدس، طی نامه ای به کوفی عنان دبیر کل سازمان ملل اعلام نمود که ارتش اسرائیل در اواسط سال  1379 (2000 میلادی) به صورت یک جانبه اقدام به ترک خاک لبنان خواهد نمود.

این تصمیم در واقع مهر تأییدی بر اولین شکست کامل نظامی اسراییل در طول جنگ با اعراب و پایان اسطوره شکست ناپذیری ارتش اسرائیل و اثبات حقانیت مقاومت و جهاد در برابر اشغال و به فرموده مقام معظم رهبری «تحقق وعده الهی در نصرت کسانی که خدا را یاری می کنند»، بود.

عقب نشینی اسرائیل، عید ملی لبنان

عقب نشینی اسرائیل در واقع پایانی خفت بار بر تهاجم سالهای 1978 و 1982 اسراییل به لبنان بود که موج گسترده ای از شادی و سرور را در میان مردم لبنان از هر طایفه ای و مذهبی دنبال داشت و حزب اللّه به عنوان حزبی مردمی و مؤثر در معادلات منطقه و لبنان معرفی گردید. دولت لبنان نیز روز 25 می ( 4 خرداد) را به عنوان روز مقاومت و آزادسازی، تعطیل رسمی اعلام و آن را تحت عنوان عید ملی برای همیشه در تاریخ لبنان ثبت نمود.