نادر طالب‌زاده دبیر جشنواره عمار در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگ و هنر دفاع پرس، با بیان اینکه باید خیلی از مسائل پیش آمده در ایران توسط مستندسازان جراحی شود و جبعه سیاه آن باز شود، اظهار داشت: این کار توسط مستندسازانی که افشاگر هستند صورت خواهد گرفت. آن‌ها با کارشان آژیر می‌کشند و این یکی از بخش‌های کار جشنواره عمار است که باید در بخش درام صورت بگیرد.
وی گفت: راه سربالایی سنگینی در پیش داریم که با پیموندن آن باید به جایگاه مطلوب برسیم و ان‌شاءالله موفق خواهیم شد چراکه استعدادهای زیادی در کل ایران وجود دارند که باید کشف شوند.
دبیر جشنواره عمار در ارزیابی فعالیت 40 ساله سینمای انقلاب گفت: فکر می‌کنم سینمای ایران موفقیت‌های خیلی بزرگی در نوع سینمای جشنواره‌ای و انقلاب داشته است و نمی‌توان انکار کرد ولی باید این مسئله توسعه پیدا کند چراکه انقلاب اسلامی حرف جهانی دارد و باید بتواند جهانی حرف بزند.
طالب‌زاده تاکید کرد: ما باید مخاطب غربی داشته باشیم درحالی که هنوز چنین مخاطبی در سینما نداریم. مخاطب‌های غربی ما بیشتر در سینماتک بوده البته این هم خوب است چراکه غربی‌ها به ماتهمت می زنند که تروریست هستیم لذا فیلم‌هایی که آزادانه در این بخش ساخته می‌شوند این فضایی را که علیه ایران ایجاد شده می‌شکنند.
وی افزود: بخشی که انقلاب اسلامی را به غرب معرفی کند در سینما وجود ندارد. یک فیلمساز معتبر مثل الیور استون از ما می‌پرسد فیلمی که درباره انقلاب ساخته‌اید، کجاست؟ این یک حرف بجاست. فیلمی که نقش و کارکرد بین‌الملی داشته باشد و نقش آمریکا را نشان دهد، نداریم. این‌ها فضای خالی سینمای ایران است که جا مانده است؟
دبیر جشنواره عمار درباره علت عقب‌ماندگی این بخش در سینما گفت: به نظرم باید روی این بخش کار کرد. نمی‌توان خیلی ایراد گرفت چون خیلی از افراد مطالعه کمی از منابع غربی دارند و این قضیه در مجلس و حوزه‌های هنر و سینما فراگیر است. انقلاب ما جهانی است پس باید آن طرف را خوب مطالعه کنیم و سپس خود را به آنان بشناسانیم.
طالب‌زاده درباره کارهای گذشته سینمای ایران در سطح جهانی گفت: بیشتر آثار دینی و مذهبی ما در شرق پخش شده درحالی که نیاز است ما بتوانیم آثارمان را در غرب هم پخش کنیم. باید یک فیلم درباره تاریخ دین در غرب پخش شود تا ابهامات را روشن کند و مسائلی را به چالش بکشاند. در این زمینه‌ها رگه‌هایی داریم اما جریان‌سازی اصلاً نشده است.
وی خلا وجود اتاق فکر را علت محقق نشدن این رویداد دانست و عنوان کرد: یکی اینکه به اتاق فکر نیاز داریم. اتاق فکر در کشور ما محدود است. مثلا یک وزیر معاونی دارد که او متوجه اهمیت موضوع است اما بعد از 2 سال همان معاون عوض می‌شود و دوباره باید کارها از اول شروع شود. یعنی ما در این زمینه تمرکزی نداریم که مجموعه‌ای مستقل از وزارتخانه‌ها وجود داشته باشد تا چنین مسائلی را پیگیری کند.
انتهای پیام/ 121
