دفاع پرس گزارش می دهد/

روایتی دردناک از بازماندگان فاجعه "کفر قاسم"/ مقاومت 58 ساله روستاییان کفرقاسم در برابر صهیونیست ها

در روز ۲۹ اکتبر ۱۹۵۶ نیروهای رژیم اشغالگر با شعار «‌بدون عاطفه باش تا خدا رحمتت کند» به این قریه حمله کردند و با کشتار بی‌رحمانه ساکنان این روستا رسوایی دیگری را برای خود رقم زدند.
کد خبر: ۳۲۵۵۴
تاریخ انتشار: ۰۷ آبان ۱۳۹۳ - ۱۴:۴۷ - 29October 2014

روایتی دردناک از بازماندگان فاجعه

به گزارش گروه بین الملل دفاع پرس، بعد از گذشت 58 سال از کشتار روستای کفر قاسم، در این نوشتار به بررسی این حادثه تلخ تاریخ پر از رنج فلسطین میپردازیم.

روستای کفر قاسم، نزدیک شهر قلقیلیه در جنوب طولکرم و در منطقه خط سبز بین فلسطین اشغالی و کرانه باختری رود اردن واقع است. جمعیت آن در سال ۱۹۲۲، ۶۶۲ نفر در سال ۱۹۴۵، ۱۴۶۰ نفر و در سال ۱۹۶۱، ۲۴۵۰نفر بوده است.
 
در روز ۲۹ اکتبر  ۱۹۵۶ نیروهای رژیم اشغالگر با شعار «بدون عاطفه باش تا خدا رحمتت کند» به این قریه حمله کردند و با کشتار بیرحمانه ساکنان این روستا رسوایی دیگری را برای خود رقم زدند.

کفر قاسم، تکرار مظلومیت فلسطینیان

رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۵۶ به دنبال فعالیت های شدید ضد صهیونیستی در مصر، در یک همکاری آشکار با انگلستان و فرانسه ، طرح یک تجاوز مشترک به خاک مصر را تدارک دیدند.
 
ارتش صهیونیستی علاوه بر تجهیز و آماده سازی ماشین جنگی خود برای آغاز تجاوز به مصر، عملیاتی انحرافی را نیز آغاز نمود و با انجام تحرکات وسیع در مرزهای شرقی خود، این توهم را ایجاد کرد که قصد حمله به "اردن" را دارد. این عملیات انحرافی تا روز آغاز جنگ با دقت دنبال شد و در غافل کردن دولت مصر از مرزهایش با فلسطین اشغالی کاملاً موفق بود.
 
 
آخرین مرحله این عملیات انحرافی، فاجعهای در نزدیکی مرز اردن به وجود آورد. درست در همان روزی که جنگ آغاز شد، "گاردهای مرزی اسرائیل" در نواحی مرزی اردن اندکی پس از ساعت ۱۷ روز ۲۹اکتبر، پلیس رژیم صهیونیستی بدون اعلام قبلی در شش روستای فلسطینی پستهای ایست و بازرسی برپا کرد.
 
یکی از روستاهای مرزی "کفرقاسم" نام داشت. کدخدای این روستا، تنها سی دقیقه پیش از آغاز حکومت نظامی توسط "گارد مرزی" از ماجرا مطلع شده بود و برای او امکان نداشت که بتواند خبر برقراری حکومت نظامی را به روستائیانی که هنگام غروب آفتاب به خانه خود باز میگشتند برساند.
 
وقتی که سرگرد سموئل ملینکی فرماندة نیروهای اسرائیلی مستقر در "کفر قاسم" از مافوق خود، برای این مسأله کسب تکلیف کرد، ژنرال اسرائیلی پاسخ داد: "من از ابراز احساسات خوشم نمیآید... این دیگر از بدشانسی خود آن هاست" اتفاقاً نظامیان صهیونیست به هیچوجه احساساتی نشدند و بین ساعت ۱۷ تا ۱۸، در کمال خونسردی ۴۷ روستایی را به قتل رساندند.

روستائیان دستهدسته یا به تنهایی از سر کار خود بازمیگشتند. بعضی پیاده بودند و بیشترشان دوچرخه، گاری یا کامیون داشتند. در میان آنان چندین زن و کودک نیز به چشم میخورد. سربازان "گارد مرزی"، طبق فرامین مافوق خود، تنها از آنان میپرسیدند که آیا اهل "کفر قاسم" هستند یا نه. اگر جواب مثبت بود، روستائیان بیخبر از همهجا، به جرم "نقض قوانین حکومت نظامی" جابهجا تیرباران میشدند.
 
با بالا رفتن آمار کشته شدگان، سرانجام دستور توقف تیربارانها صادر شد. درست مصادف با تیرباران روستائیان بیخبر "کفر قاسم" ارتش "رژیم صهیونیستی" وارد خاک مصر شد و «بحران سوئز» آغاز گردید.
 
روایت روز شوم از زبان بازماندگان جنایت

آن روز هم برایمان همچون روزهای عادی دیگر بود، من و پسرعموهایم با دوچرخه به خانه باز میگشتیم که یک پست بازرسی نیروهای صهیونیست ما را متوقف نمود، چیز عجیبی را احساس نکردم، یک سرباز به ما نزدیک شد و از ما پرسید اهل کجایید؟
 
 
گفتم: اهل کفر قاسم و بعد هم اجازه عبور را به وی نشان دادم، اما او توجهی به آن نکرد و گفت: دوچرخههایتان را همین جا بگذارید و به دنبال من بیایید، ما را در یک صف قرار داده و بعد از آن هم فرمانده آنان به زبان عبری فریاد زد آتش.
 
چند تیر به پهلو و پایش اصابت کرد، او هنوز زنده بود، چند لحظه بعد که سربازان برای جمعآوری اجساد به کنار او آمدند نفس خود را در سینه حبس نمود و خود را به مردن زد. بعد از آن خود را از میان دیگر مجروحین که روی هم انداخته شده بودند بیرون کشید و آرام به بالای اولین درخت زیتون موجود کشاند
او از آن بالا دید که چطور صهیونیست ها یک کامیون حامل ۱۴ زن و ۳ مرد را متوقف نموده و بدون آن که به التماس و زجه های زنان توجهی بکنند، تمامی آنان را به گلوله بستند به نحوی که تنها یک زن جان سالم بدر برد.
 
ابو ولید سه روز بر بالای آن درخت بود تا آن که پسر عمویش او را بی هوش یافت و بعد از به هوش آمدن خود را بر روی تخت بیمارستان دید در حالی که یک پایش قطع شده بود.

یکی از بازماندگان این حادثه می گوید: هدف اصلی کشتار صهیونیست ها مجبور ساختن مردم روستا برای ترک روستا و فرار بود اما مردم روستا گفتند برای ما مردن در روستایمان بهتر از آوارگی است.
 
مقاومت 58 ساله در برابر صهیونیست ها
 
امروز صهیونیست ها با مصادره اکثر زمین های روستای کفر قاسم منطقه صنعتی «مارکتوم » را در آنجا احداث کردهاند؛ اما با این وجود مردم روستا اجازه سکونت حتی یک صهیونیست را هم در روستای خود ندادهاند.
 
در یکی از گوشه های روستا بنای یادبودی که بر آن نام ۴۹ شهید حک شده است که در روز شوم و سیاه ۲۹ اکتبر به خون غلطیدند.
 
ترفندهای صهیونیستی برای آماده کردن فضای مذاکرات سازش

دفتر جنایات رژیم صهیونیستی در طول حیات نامشروع و شصت ساله این رژیم  رویدادهای خونینی را بازگو می کند که با ژست های انسان دوستانه و صلح خواهانه تطابقی ندارد.

صهیونیست ها که خود به جنایات انجام شده در کفر قاسم اذعان دارند برای آرامش مردم فلسطین و جلوگیری از نا آرامی های اخیر در قدس اشغالی در مراسم سالگرد قربانیان کفر قاسم شرکت می کنند.

دو روز پیش روون ریولین، رئیس رژیم صهیونیستی در جریان ایراد سخنرانی در مراسم سالگرد قربانیان قتل عام 1956 کفر قاسم که در آن نیروهای اسرائیلی 47 تن از سکنه روستای اعراب اسرائیلی را به ادعای نقض حکومت نظامی کشتند، گفت: این جنایت هولناک در این مکان رقم خورد. کشتار بیرحمانه در کفر قاسم فصلی دهشناک و نابهنجار در تاریخ روابط اعراب و یهودیان ساکن این منطقه رقم زد. من امروز به اینجا آمدم به ویژه در این روزهای سخت تا میان اعراب و یهودیان منطقه آشتی به وجود آورم.

روون ریولین، نخستین رئیس رژیم صهیونیستی که در این مراسم شرکت کرده است .
 
افزایش شهرک سازی های رژیم صهیونیستی ، اجرای طرح یهودی سازی قدس شریف و جنایات و کشتار هر روز ه مردم فلسطین حاکی از استمرار و تاکید سیاست های خود خواهانه رژیم اشغالگر قدس دارد و مذاکرات سازش را همواره با چالش روبرو می کند.
 
انتهای پیام/ح
 
نظر شما
پربیننده ها