به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع پرس، روزنامه رسالت در یادداشتی به قلم حنیف غفاری آورده:
سرانجام همان‌گونه که پیش‌بینی می‌شد، تروئیکای اروپایی تحت‌فشارهای ایالات‌متحده و فراتر از آن، متعاقب لابی‌های گسترده پشت پرده با کاخ سفید و وزارت امور خارجه آمریکا نتوانست در آزمون «صیانت از برجام» نمره قبولی کسب کند. تأخیر عامدانه اتحادیه اروپا در ارائه و اجرایی کردن سازوکار مالی ویژه، معلول مذاکرات پشت پرده‌ای است که میان وزرای امور خارجه کشورهای اروپایی و مایک پمپئو وزیر امور خارجه دولت ترامپ و در قالب «دیپلماسی پنهان» صورت می‌گیرد.
در اردیبهشت‌ماه امسال، زمانی که ترامپ رسماً از توافق هسته‌ای با ایران خارج شد، تروئیکای اروپایی بلافاصله از حفظ توافق هسته‌ای با ایران و اعمال سازوکاری مؤثر در این خصوص خبر داد.
«فدریکا موگرینی» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و «ژان ایو لودریان» بارها از اجرایی شدن این سازوکار در آینده‌ای نزدیک! خبر دادند و حتی یک‌بار لودریان تأکید کرد که چنین راهکاری تا ماه نوامبر ( آبان‌ماه) و قبل از اعمال دور دوم تحریم‌های ثانویه کاخ سفید علیه ایران ( تحریم‌های بانکی و نفتی) اجرایی خواهد شد. امروز در نخستین ماه سال 2019 میلادی قرار داریم و مقامات اروپایی، بار دیگر از اجرایی شدن سازوکار مالی ویژه در آینده‌ای نزدیک خبر می‌دهند!
در کنار این تأخیر هدفمند، شاهد اعمال تحریم‌های امنیتی جدید مقامات اروپایی علیه ایران به بهانه‌های واهی هستیم. به عبارت بهتر، اروپائیان نه‌تنها بسته پیشنهادی و سازوکار مالی ویژه را اجرایی نکردند، بلکه دست به اعمال تحریم‌های جدید علیه کشورمان زده‌اند.
هنوز جملات معروف رئیس جمهور ناتوان فرانسه در خصوص بقای اروپا در برجام با اجازه آمریکا! از یادها نرفته است. چندی پیش امانوئل ماکرون در گفت‌وگو با شبکه «سی ان ان» اظهار داشت: «داشتن رابطه شخصی با ترامپ مهم است. ترامپ فردی است که تلاش کرد تا به وعده‌های انتخاباتی خود عمل کند، همان‌طوری که من نیز تلاش می‌کنم به وعده‌های خود عمل کنم و اقدامی که ترامپ در این زمینه انجام داد را محترم می‌شمارم؛ اما تصور می‌کنم بنا بر رابطه شخصی و مذاکراتی که داشتیم، بتوانیم کارها را بهتر دنبال کنیم، به‌طور مثال درباره ایران، ترامپ تصمیم به ترک برجام گرفت، اما درنهایت وی تصمیم گرفت تا باقی ماندن ما (دیگر طرف‌های امضاکننده توافق) دربرجام آن را محترم شمارد و بنا بر روابط شخصی و گفت‌وگوهایمان وی پذیرفت که ما در این توافق باقی بمانیم...»
این جملات، ترجمانی از نوع نگاه پایین به بالای مقامات اروپایی نسبت به ایالات‌متحده آمریکاست. در سایه همین نگاه است که کشورهای اروپایی حتی بر سر میزبانی سازوکار مالی ویژه خود (SPV) با اختلاف مواجه شده‌اند! بدیهی است «اروپای بی‌ثبات امروز» و «اروپای وابسته به آمریکا» نمی‌تواند حکم یک نقطه ثقل استراتژیک و اقتصادی را در سیاست خارجی ما ایفا کند.
در شرایطی که فرضیه استقلال اروپا در نظام بین‌الملل بارها ابطال‌شده است، سرمایه‌گذاری بر روی «رفتار اروپا» نتیجه‌ای جز شکست و ناکامی برای ما نخواهد داشت. هم‌اکنون زمان بازخواست تروئیکای اروپایی از سوی دستگاه سیاست خارجی ما فرا رسیده است؛ از عهدشکنی در قبال توافق هسته‌ای گرفته تا اعمال تحریم‌های جدید علیه ایران و حمایت از گروه‌های تروریستی ضد ایرانی در خاک اروپا جملگی عناوین مجرمانه‌ای هستند که قاعدتاً اروپائیان دفاعیه‌ای در قبال آن‌ها ندارند.
انتهای پیام/ 151
