به گزارش خبرنگار دفاع پرس از بیرجند، عملیات «کربلای ۵» که یکی از بزرگ‌ترین عملیات‌های رزمندگان در طول جنگ تحمیلی بود، ۲۸ سال پیش در تاریخ ۱۹ دی‌ماه سال ۱۳۶۵ با رمز «یازهرا (س)» در منطقه «شلمچه» و شرق «بصره» با وجود وضعیت سخت آن روز‌ها و کمبود تجهیزات و پس از شکست در عملیات «کربلای ۴» آغاز شد.
«کربلای ۵» را می‌توان پاسخی به عملیات «کربلای ۴» دانست؛ چراکه در «کربلای ۴»، دشمن که مورد حمایت کشورهای غربی بود، توانست به کمک آواکس‌ها، عملیات رزمندگان ایرانی را شناسایی و برای مقابله با آن آماده شود که همین امر موجب به خاک و خون کشیده شدن جوانان ایرانی شد.
از این رو ضرورت انجام عملیاتی که پیروزی آن تضمین شده باشد و ضمنا از جنبه نظامی و سیاسی بسیار ارزشمند باشد تا آثار نامطلوب عدم فتح «کربلای ۴» را جبران کند لازم بود، که این موضوع در طراحی عملیاتی به نام «کربلای ۵» انجام شد.
«کربلای ۵» از جمله عملیات‌هایی بود که خراسان جنوبی در آن بیشترین شهید و رزمنده را داشت، که یکی از این شهدا، معلم شهید «غلامرضا شریفی‌پناه» بود.
«غلامرضا شریفی‌پناه» هفتم مهرماه سال ۱۳۲۳ شمسی در روستای «مود» شهرستان «بیرجند» دیده به جهان گشود. پدرش از تجار فرش و فردی مومن و مقید به احکام شرعی بود و از همان کودکی غلامرضا را با احکام دینی آشنا کرده بود.
غلامرضا بعد از گذراندن تحصیلاتش تا پایان دیپلم در رشته ریاضی و فیزیک، وارد سپاه دانش شد و از همان زمان خدمت به محرومین را سرلوحه کارهایش قرار داد به نحوی که بخش بیشتر حقوقش را برای نیازمندان صرف می‌کرد.
از همان دوران جوانی به امام خمینی (ره) علاقه خاصی داشت و برای پیروزی انقلاب اسلامی از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کرد به‌طوری‌که در سال ۵۷ به عنوان یکی از پیشگامان حرکت‌های عمومی در سازماندهی تظاهرات‌ها نقش سازنده‌ای را ایفا کرد.
در آبان‌ماه همان سال دستگیر و تحت شکنجه‌های سختی توسط «ساواک» قرار گرفت، اما بعد از انقلاب فعالیت‌های خود را در دفتر تشکیلات حزب جمهوری اسلامی در بیرجند آغاز و فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی خود را تقویت کرد تا این‌که با شروع جنگ تحمیلی در قالب معلمی توانا و پرتلاش به جبهه اعزام شد.
«غلامرضا شریفی‌پناه» در سال‌های حضورش در کسوت معلمی در بیرجند، مسئولیت‌هایی در امر آموزش و پرورش عهده‌دار بود که در شهریورماه سال ۶۵ با کناره‌گیری از آخرین مسئولیت اجرایی خود، یعنی معاونت آموزش و پرورش بیرجند، عازم جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شد.
وی لحظات آغازین روز ۲۵ دی‌ماه سال ۶۵ و در روز‌های اول شروع عملیات «کربلای ۵» به شهادت رسید و پیکر مطهرش در گلزار شهدای بیرجند به خاک سپرده شد.
«احمد علی آبادی» همرزم و دوست شهید به خاطره شهادت این شهید بزرگوار اشاره می‌کند و می‌گوید: «در شب عملیات، پس از پیمودن مسافتی طولانی در خاکریزی مستقر شدیم.
درحالی که از زمین و آسمان آتش می‌بارید، از دیدن صحنه‌ای بسیار منقلب شدم؛ غلامرضا پایین خاکریز مستقر شده بود و جانماز کوچکی که همیشه همراه انگشتری عقیق بود، پهن کرده و مشغول خواندن نماز بود.
اگرچه صدایش را نمی‌شنیدم، اما آن‌چنان اشک می‌ریخت و با خدا راز و نیاز می‌کرد و حالات عرفانی خاصی داشت که مرا متعجب کرده و گویی شهادت را طلب‌کرده بود.
از آن‌جایی که خط دفاعی دشمن درحال سقوط بود و همه رزمندگان را شور و شعف زیادی دربرگرفته بود، غلامرضا خود را به بالای خاکریز رساند و در هنگام عبور از پلی که در مسیر کارخانه پتروشیمی عراق قرار داشت با اصابت گلوله دشمن، دستش قطع شد و به درجه رفیع شهادت نایل شد.
برگرفته از کتاب «همیشه معلم مایی» به قلم «عفت طوفی»
انتهای پیام/
